Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1156/13/WRz
z 3 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 22 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 15 i 19 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu nieodliczonego podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu nieodliczonego podatku VAT. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 listopada 2013 r. Znak: IBPP1/443-762/13/AW, IBPBI/1/415-871/13/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 i 19 listopada 2013 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne, którego przedmiotem jest chów i hodowla drobiu w celu produkcji jaj. Między małżonkami nie istnieje rozdzielność majątkowa. Każdy z małżonków ma wydzieloną część stada drobiu i indywidualnie opłaca podatek dochodowy z działów specjalnych produkcji rolnej, w wysokości określonej decyzją naczelnika urzędu skarbowego. Zarówno podatniczka, jak i jej mąż są rolnikami ryczałtowymi. Dodatkowo Wnioskodawczyni w 2010 r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej,

na potrzeby, której dokonała zgłoszenia, na formularzu VAT - R, wskazując w nim rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem od 2010 r. jest jednocześnie czynnym podatnikiem VAT, z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz rolnikiem ryczałtowym z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawczyni

prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy rozlicza na tzw. zasadach ogólnych, przy zastosowaniu skali podatkowej. Przedmiotem prowadzonej przez Nią pozarolniczej działalności gospodarczej, jest zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych (PKD 46.33.Z.). Nie jest to profil działalności uniemożliwiający łączenie statusu podatnika VAT czynnego i rolnika ryczałtowego, gdyż czynności wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, nie stanowią działalności wspomagającej rolnictwo. Rozpoczęcie działalności w takiej formie podyktowane było względami rynkowymi. Wnioskodawczyni wraz z mężem chciała zachować możliwość dokonywania dostaw swoich produktów, jako rolnik ryczałtowy oraz jednocześnie chciała pozyskać możliwość prowadzenia działalności handlowej, polegającej na zakupie towarów i jego dalszej odsprzedaży i przez to powiększyć grono swoich odbiorców. Z tej też przyczyny w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej nabywa towary (jaja) od innych podmiotów, tj. gospodarstw rolnych, w tym również gospodarstwa rolnego męża. Towary te są przez Wnioskodawczynię pakowane w odpowiednie dla ich specyfiki opakowania i przeznaczane do sprzedaży. Nabycie towarów udokumentowane jest fakturami wystawianymi przez dostawców, jak i również przez faktury VAT RR wystawiane przez Wnioskodawczynię.

Z tytułu zakupu towarów z gospodarstwa rolnego męża Wnioskodawczyni również wystawia faktury VAT RR. Płatności dokonuje za pośrednictwem rachunku bankowego związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą na osobny rachunek męża, jako rolnika ryczałtowego. Płatność dokonywana jest w terminie nie późniejszym niż 30 dni od dnia zakupu, zgodnie z zawartą umową określającą maksymalny 30 dniowy termin płatności. Zakupy towarów związane są z czynnościami opodatkowanymi, a na wszystkich wystawionych fakturach VAT RR, zawarte są dane identyfikacyjne dokumentu zapłaty a w dokumentach zapłaty zamieszczone są numery i daty wystawianych faktur. Przy większości zakupów udokumentowanych fakturami VAT RR, zachowane są warunki określone w art. 116 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeśli po dokonanych zakupach udokumentowanych fakturą VAT RR Wnioskodawczyni nie spełni któregoś warunku określonego w art. 116 ust 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to zryczałtowany podatek VAT nie powiększa u Niej podatku VAT naliczonego z tytułu dokonanych zakupów. W przypadku zakupów dokonywanych z gospodarstwa rolnego męża, przestrzegane są regulacje określone w art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli warunki transakcji odpowiadają warunkom rynkowym, które ustaliłyby niezależne od siebie podmioty. Zakupione towary, w tym również towary zakupione z gospodarstwa rolnego męża, są ujmowane w rejestrach VAT zakupu oraz w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie faktur VAT oraz faktur VAT RR. W przypadku nie dotrzymania któregoś z warunków wymienionego w art. 116 ust 6 ustawy o podatku od towarów i usług, wydatek ten jest ujmowany w rejestrze VAT, jako nie dający prawa do odliczenia, a faktura VAT RR (w kwocie brutto), jest ujmowana w księdze podatkowej. Niepodlegający odliczeniu podatek VAT, obciąża koszty podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowym jest zaliczenie do kosztów podatkowych nieodliczonego podatku VAT,

w sytuacji niedotrzymania warunków określonych w art. 116 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, wskutek okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia faktycznego, nieodliczony podatek VAT, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, gdyż spełnia przesłanki zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Uregulowanie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi wykonującemu działalność gospodarczą przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami wskazanymi w tym przepisie. Kwotę podatku naliczonego stanowi między innymi zryczałtowany zwrot podatku z tytułu nabycia produktów rolnych od rolnika ryczałtowego na podstawie faktury VAT RR (art. 86 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

Skoro podatnikowi, co do zasady, przysługuje uprawnienie wynikające z ww. przepisu, to racjonalne jest wyłączenie z kategorii kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego podatku od towarów i usług, uiszczonego przy nabyciu ww. towarów. Odmienna sytuacja zachodzi, gdy przepisy ustawy o podatku od towarów i usług pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Wówczas racjonalne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego przy nabyciu towarów, albowiem kwota tego podatku nie zostanie zwrócona podatnikowi. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik utracił uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego na skutek niedochowania rygorów wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów.

Aby nabywcy produktów rolnych przysługiwało prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku, muszą zostać spełnione warunki wymienione enumeratywnie w art. 116 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. m.in. konieczność zapłaty należności na rachunek bankowy rolnika ryczałtowego nie później niż 14 dnia, licząc od dnia zakupu, z wyjątkiem przypadku, gdy rolnik zawarł umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne określającą dłuższy termin płatności – art. 116 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług). Zatem zryczałtowany zwrot podatku zwiększa u nabywcy produktów rolnych kwotę podatku naliczonego, o którą może obniżyć podatek należny, jeżeli spełnione zostały ustawowe warunki. W przeciwnym wypadku, uprawnienie to nabywca traci. Z powyższego wynika, iż zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nabywającemu produkty rolne od rolnika ryczałtowego przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT o zryczałtowany zwrot podatku, jeżeli spełni ustawowe warunki. W przypadku utraty prawa do odliczenia na skutek ich niedopełnienia – bez względu na okoliczności, z powodu których nie doszło do spełnienia warunków określonych tym przepisem – brak jest podstaw do przyjęcia, że w takiej sytuacji podatek naliczony stanowi koszt uzyskania przychodu.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione przepisy prawne stwierdzić należy, że w sytuacji kiedy Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego o zryczałtowany zwrot podatku od nabywanych od rolnika ryczałtowego (w tym od swojego męża) produktów rolnych, w związku z niedopełnieniem obowiązków wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług np. na skutek niespełnienia warunku terminowej zapłaty należności z faktury VAT RR, nieodliczony podatek od towarów i usług nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie dotyczącym pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.