2013.12.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-898/13/AP
z 3 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 228/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami do tut. Biura 2 września 2013 r.), uchylającym interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów z 30 października 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-902/12/AP – wniosku z 19 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 lipca 2012 r.), uzupełnionego 30 października 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W pierwszej kolejności przedmiotem planowanej sprzedaży miały być: ½ udziału we współwłasności działek, oznaczonych odpowiednio nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857 2858 oraz 2859 oraz ½ udziału w prawie użytkowania wieczystego, ustanowionego na działce oznaczonej nr 1392. Udziały we współwłasności i w prawie użytkowania wieczystego wyżej wymienionych działek przysługują Wnioskodawcy oraz jego małżonce w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Wyżej wymienione udziały w nieruchomościach nabyte zostały odpowiednio w 2005 r. (działki nr 1392, 2849, 2850, 2851, 2857, 2858, 2859), w 2006 r. (działki nr 2852, 2853) oraz w 2007 r. (działka nr 1388). Wyżej wymienione nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
Jak wynika z uchwały Rady Miasta i Gminy z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działki oznaczone nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852 oraz 2853 mają przeznaczenie rolne lub leśne. Jednocześnie w odniesieniu do działek oznaczonych nr 2857, 2858 oraz 2859 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność. Rolne lub leśne przeznaczenie wszystkich spośród wyżej wymienionych działek wynika również ze sporządzonego przez rzeczoznawcę operatu szacunkowego. Rzeczoznawca oparł swoje ustalenia o treść studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W odniesieniu do wyżej wymienionych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków, wszystkie wyżej wymienione działki oznaczone zostały jako lasy, grunty zadrzewione i zakrzewione, bądź jako pastwiska trwałe.
Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie również działka oznaczona nr 1308/14, stanowiąca własność sprzedawcy oraz jego małżonki w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotowa działka nabyta została w 1993 r. i wykorzystywana była uprzednio na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże poczynając od dnia 30 czerwca 2006 r., wyżej wymieniona działka stała się składnikiem majątku prywatnego Wnioskodawcy. Od tej pory nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę wynika, że część terenów położonych w obrębie przedmiotowej działki ma przeznaczenie rolne lub leśne, a pozostałą część stanowią tereny przeznaczone pod inwestycję. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowa działka oznaczona została jako sady, łąki, lasy oraz grunty zadrzewione i zakrzewione.
Przedmiotem planowanej transakcji będą dodatkowo działki oznaczone odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29. Przedmiotowe działki stanowią własność Wnioskodawcy i jego małżonki w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Zostały one nabyte w 2002 r. i nigdy nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na działce nr 1386/24 ustanowiona została w dacie jej zakupu nieodpłatna służebność przechodu i przejazdu na rzecz każdoczesnych właścicieli pozostałych w wyżej wymienionych działek. Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę, część terenów położonych w obrębie wyżej wymienionych działek przeznaczona jest pod inwestycję. Pozostałe tereny mają przeznaczenie rolne. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowe działki oznaczone są jako łąki, grunty zadrzewione i zakrzewione oraz jako grunty orne.

Wnioskodawca posiada ponad 59% udziałów w kapitale zakładowym Spółki z o.o., która będzie nabywcą wyżej wymienionych składników majątkowych (dalej: „Nabywca”). Jak wynika z treści przedłożonego zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Oprócz nabycia działek będących obecnie przedmiotem planowanej sprzedaży, Wnioskodawca w 2011 r. dokonał również zbycia innych działek, stanowiących składniki jego majątku prywatnego. Ponadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykorzystywał budynek biurowy i magazyn, które to nieruchomości sprzedane zostały odpowiednio w 2005 i 2006 r., na rzecz podmiotu, w którym Wnioskodawca posiada udział w kapitale zakładowym. Dodatkowo w 2007 r. Wnioskodawca nabył kamienicę, którą następnie wydzierżawił podmiotowi trzeciemu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z kolei małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej w jakimkolwiek zakresie i chociaż formalnie będzie stroną planowanej transakcji, nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w związku z tą sprzedażą.

Po przeprowadzeniu transakcji, ich nabywca planuje całkowite przekształcenie nabytych działek w tereny przeznaczone pod zabudowę, a następnie sukcesywną ich sprzedaż. Środki uzyskane ze sprzedaży Nabywca planuje przeznaczyć na spłatę zaciągniętych kredytów oraz na spłatę hipotek obciążających niektóre spośród sprzedawanych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychód uzyskany z tytułu transakcji sprzedaży planowanej na lipiec 2012 r., opodatkowany będzie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej), czy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy (przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, udziału w nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego)?
Jakie będą skutki podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do planowanej w lipcu 2012 r. transakcji sprzedaży, w zakresie:
- możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c ww. ustawy,
- ustalenia podatnika z tytułu planowanej transakcji,
- ustalenia prawidłowego formularza, na którym rozliczyć należy przychód uzyskany z tytułu planowanej transakcji,
  w przypadku gdy na pytanie oznaczone w niniejszym wniosku nr 1 udzielona zostanie odpowiedź, że przychód uzyskany z tytułu tej transakcji opodatkowany będzie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy (przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, udziału w nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego)?
Jakie będą skutki podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do planowanej w lipcu 2012 r. transakcji sprzedaży, w zakresie:
- możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c ww. ustawy,
- ustalenie podatnika z tytułu planowanej transakcji?

w przypadku gdy przychód uzyskany z tytułu ww. transakcji opodatkowany będzie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej)?

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu transakcji sprzedaży planowanej w lipcu 2012 r., opodatkowany będzie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. – zwanej dalej „ustawa o PIT”), jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, udziału w nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, udziału w nieruchomości bądź prawa wieczystego użytkowania gruntów, o ile to odpłatne zbycie:

zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i wybudowanie,
nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Definicja działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT zawarta została w art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową (w tym m.in. działalność handlową), prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. Rozstrzygnięcie, czy osoba fizyczna zbywa nieruchomości gruntowe jedynie wyprzedając mienie osobiste, czy też prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, wymaga ustalenia, czy czynności podjęte przez sprzedawcę w związku z realizowaną transakcją odpowiadają czynnościom właściwym dla prowadzenia działalności gospodarczej. O prowadzeniu działalności gospodarczej w związku z realizowaną sprzedażą, świadczyć będzie przede wszystkim ukierunkowanie sprzedawcy na osiągnięcie zysku, określony porządek i planowanie działań oraz ich powtarzalność.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu planowanej transakcji nie będzie podlegał opodatkowaniu, jako przychód z działalności gospodarczej, lecz jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (ich części, użytkowania wieczystego). O takiej kwalifikacji planowanej sprzedaży świadczy przede wszystkim fakt, że w jej ramach zbywane będą składniki majątkowe wchodzące w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego małżonki. Wyżej wymienione składniki nie były nigdy wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (z wyjątkiem jednej z działek, która jednak 6 lat temu została wycofana z tej działalności). Planowana transakcja odbędzie się jednorazowo. W odniesieniu do planowanej sprzedaży Wnioskodawca i jego małżonka nie podejmowali dotychczas aktywnych działań, właściwych dla prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (uzbrojenie działek, marketing wykraczający poza ramy zwykłego ogłoszenia, dokonywanie innych transakcji związanych z kupnem i sprzedażą nieruchomości, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży).

Powyższe wskazuje tym samym, że w odniesieniu do analizowanej sprzedaży nie były w ogóle podejmowane jakiekolwiek zaplanowane, zorganizowane działania o powtarzalnym charakterze, ukierunkowane na osiągnięcie w jej ramach stałego dochodu. Na kwalifikację planowanej transakcji nie wpływa w opinii Wnioskodawcy fakt, że uprzednio przeprowadził on kilka transakcji w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości. W 2011 r. przeprowadzona została transakcja zbycia działek stanowiących składniki majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego małżonki. Transakcja to polegała zatem na sprzedaży majątku prywatnego i nie miała jednocześnie związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Z kolei zbycie nieruchomości w 2005 i w 2006 r., dokonane zostało w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże transakcje te polegały wyłącznie na zbyciu składników majątkowych wykorzystywanych uprzednio w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nie były to transakcje, które miały charakter sprzedaży na własny rachunek nabytych uprzednio nieruchomości, w celu uzyskania stałego dochodu. Również transakcja nabycia w 2007 r. kamienicy prze Wnioskodawcę oraz transakcja oddania tej nieruchomości w dzierżawę na rzecz osoby trzeciej, dokonane zostały w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Jednakże należy mieć na uwadze, że w odniesieniu do wyżej wymienionej kamienicy Wnioskodawca prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy nieruchomości. Nieruchomość ta nie będzie przedmiotem planowanej sprzedaży, należy zatem uznać, że w odniesieniu do tej nieruchomości Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w ramach planowanej sprzedaży dokonywana będzie okazjonalna sprzedaż majątku prywatnego, a nie wykonywana działalność gospodarcza. W rezultacie przychód uzyskany z tytułu analizowanej transakcji podlegać będzie opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, a nie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok NSA z dnia 2 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1549/10.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przychód uzyskany z tytułu transakcji sprzedaży planowanej na lipiec 2012 r., podlegał będzie opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, to zwolniona z opodatkowania w ramach planowanej transakcji będzie sprzedaż wszystkich składników majątkowych, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, z wyjątkiem sprzedaży działki oznaczonej nr 1388. Od dochodu uzyskanego z wyżej wymienionej sprzedaży, podatek dochodowy wynosił będzie 19% podstawy obliczenia podatku, a obowiązek podatkowy z tego tytułu obciążał będzie osobno Wnioskodawcę i osobno Jego małżonkę. Z tego też względu Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć osobno uzyskany przychód ze zbycia swojego udziału we współwłasności, na jednym z trzech formularzy – PIT-36, PIT-36L, bądź PIT-38. Jeżeli jednak Wnioskodawca nie będzie w ramach rocznego rozliczenia składać jednego z wyżej wymienionych formularzy, to osobno powinien uzyskany przychód rozliczyć na formularzu PIT-36. Jeżeli składał będzie roczne rozliczenie na formularzu PIT-28, dodatkowo zobowiązany będzie do rozliczenia przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na formularzu PIT-36. Natomiast w przypadku osiągnięcia w roku podatkowym dochodów ze stosunku pracy i rozliczania się na formularzu PIT-37, przy jednoczesnym uzyskaniu dochodów ze sprzedaży nieruchomości, należy zadeklarować swoje dochody ze stosunku pracy i ze zbycia nieruchomości na formularzu PIT-36.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika ze stanu faktycznego, składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży, zbywane będą w ramach planowanej transakcji po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Wyjątek dotyczy działki oznaczonej nr 1388. W odniesieniu do tej działki wyżej wymieniony termin jeszcze nie upłynął, ponieważ nabyta została ona w 2007 r. (a planowana sprzedaż to 2012 r.). Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe skutkuje tym, że zwolniona będzie z opodatkowania, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c ustawy o PIT, sprzedaż w ramach planowanej transakcji tych składników majątkowych, których odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Z kolei w odniesieniu do sprzedaży udziału we współwłasności na działce oznaczonej nr 1388, wyżej wymienione zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Powyższe wynika z faktu, że zbycie tego składnika majątkowego w ramach planowanej transakcji nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Od dochodu uzyskanego z omawianej sprzedaży podatek dochodowy wynosił będzie 19% podstawy obliczenia podatku (art. 30e ust. 1 ustawy o PIT). Podstawę obliczenia podatku stanowić będzie, zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o PIT, dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o PIT (udokumentowane koszty nabycia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, poczynione w czasie jej posiadania).

Ponieważ zbywany składnik majątkowy objęty jest współwłasnością majątkową małżeńską, obowiązek podatkowy z tego tytułu obciążał będzie osobno Wnioskodawcę i osobno Jego małżonkę. Z tego też względu Wnioskodawca obowiązany będzie rozliczyć osobno uzyskany przychód ze zbycia swojego udziału we współwłasności, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym przychód z tytułu planowanej sprzedaży zostanie uzyskany. Rozliczenie dochodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w latach 2007 -2008 powinno nastąpić na jednym z trzech formularzy – PIT-36, PIT-36L, bądź PIT-38. W każdym z tych formularzy znajduje się odrębna rubryka, w której wykazuje się przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w tym okresie. Jeżeli jednak Wnioskodawca nie będzie w ramach rocznego rozliczenia składać jednego z wyżej wymienionych formularzy, to powinien osobno rozliczyć uzyskany przychód, na formularzu PIT-36. Formularz ten należy złożyć dodatkowo, jeżeli podatnik rozlicza się na formularzu PIT-28. Natomiast w przypadku osiągnięcia w roku podatkowym dochodów ze stosunku pracy i rozliczania się na formularzu PIT-37, przy jednoczesnym uzyskaniu dochodów ze sprzedaży nieruchomości, należy zadeklarować swoje dochody ze stosunku pracy i ze zbycia nieruchomości na formularzu PIT-36.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, zbycie składnika majątku wykorzystywanego z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jeżeli pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zbywany składnik majątku został wycofany z działalności i dniem jego odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat. Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach planowanej transakcji upłynie 6-letni termin pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym z działalności gospodarczej Wnioskodawcy wycofana została działka oznaczona nr 1308/14, a dniem planowanej sprzedaży. W rezultacie przychód uzyskany z jej sprzedaży podlegał będzie opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, co równoznaczne jest ze zwolnieniem tej sprzedaży z opodatkowania.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przychód uzyskany z tytułu transakcji sprzedaży, której dokonanie planowano na lipiec 2012 r., podlegał będzie opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, podatnikiem z tytułu planowanej sprzedaży będzie wyłącznie Wnioskodawca. Nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania w ramach planowanej transakcji sprzedaży tych składników majątkowych, w stosunku do których upłynął 5 letni termin liczony od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie. Nie będzie również podlegać zwolnieniu z opodatkowania sprzedaży działki wycofanej uprzednio z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Pomimo faktu, że przedmiotem sprzedaży będą składniki majątkowe objęte współwłasnością majątkową małżeńska podatnikiem z tytułu planowanej sprzedaży, będzie wyłącznie Wnioskodawca, jako podmiot uzyskujący przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Podmiotem wykonującym działalność gospodarczą w ramach planowanej transakcji będzie bowiem wyłącznie Wnioskodawca, jako jedyny podmiot podejmujący określoną aktywność w związku ze sprzedażą. Małżonka Wnioskodawcy wyłącznie formalnie będzie stroną planowanej transakcji. Powyższe skutkować będzie jednocześnie tym, że z tytułu omawianej transakcji małżonka Wnioskodawcy nie będzie uzyskiwać w ogóle przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, za taką interpretacją omawianego powyżej zagadnienia przemawia również brzmienie odpowiednich przepisów ustawy o PIT, jak bowiem wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o PIT, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału m.in. we wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału w zysku. Jednocześnie jak wskazuje art. 8 ust. 3 ustawy o PIT, zasady o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, ale wyłącznie w odniesieniu do przychodów zyskiwanych ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, tj. przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, zasady dotyczące rozliczania przychodu uzyskiwanego przez małżonków, proporcjonalnie do wysokości przysługującego każdemu z nich udziału w majątku wspólnym, mają zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do przychodu uzyskiwanych z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy. I to wyłącznie w sytuacji gdy najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Zasady te nie mają zatem zastosowania do przychodów uzyskiwanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał:

wyrok WSA w Gliwicach z 2 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 959/08,
interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:
1. z 6 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-688/09/BK,
2. z 9 września 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-519/11/RM.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 30 października 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-902/12/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia źródła przychodów z tytułu sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych za nieprawidłowe. Natomiast w zakresie obowiązku zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu wyłącznie przez Wnioskodawcę, w związku z brakiem możliwości zastosowania ograniczenia czasowego warunkującego opodatkowanie zbycia nieruchomości określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za prawidłowe.

W interpretacji tej wskazano m.in., iż wskazany we wniosku obrót nieruchomościami, jako wykonywany w sposób zarobkowy, zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu i na własny rachunek, jednoznacznie wskazuje na prowadzenie w tym zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co więcej, twierdzenie, iż sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, w ogólności wypaczałoby istotę pojęcia „pozarolnicza działalność gospodarcza” i prowadziłoby do zaprzeczenia sensu istnienia tego źródła przychodu. Konsekwencją tego jest to, że uzyskane w związku z przedmiotowym obrotem przychody winny być zakwalifikowane do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowane w sposób właściwy dla tego źródła przychodów, w zależności od formy opodatkowania jaką wybrał Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ww. interpretację indywidualną, po uprzednim wezwaniu Organu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, prawomocnym wyrokiem z 24 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 228/13, uchylił ww. interpretację indywidualną z 30 października 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-902/12/AP.

W uzasadnieniu Sąd wskazał m.in., że W ocenie Sądu, organ interpretując art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zmodyfikował w istocie stan faktyczny przedstawiony przez skarżącego oraz pominął występujące w opisie sprzeczności i niejasności naruszając tym samym art. 14b § 3 w zw. z art. 14c § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Organ naruszył również przepis art. 169 § 1 tejże ustawy poprzez jego niezastosowanie. Powinien bowiem wezwać skarżącego o wyczerpujące uzupełnienie stanu faktycznego poprzez wyjaśnienie m.in. wzajemnych sprzeczności pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Powołane przepisy stanowią, że składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3). W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (art.14c § 2). Zestawienie obu przepisów oznacza więc, że organ interpretując właściwe w sprawie przepisy nie może modyfikować podanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, czy to poprzez postępowanie dowodowe, czy to poprzez dodawanie lub pomijanie okoliczności faktycznych mogących wpłynąć na późniejszą ocenę stanowiska zaprezentowaną we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. Organ podatkowy uprawniony jest bowiem do wydania indywidualnej interpretacji wyłącznie w zakresie wynikającym z wniosku o wydanie interpretacji. Przedmiot sprawy określają więc: pytanie i stanowisko prawne zainteresowanego dotyczące możliwości zastosowania i wykładni prawa podatkowego w relacji do przedstawionego w tym wniosku stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (por. teza wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 listopada 2012r., II FSK 553/11). Jeżeli natomiast, zdaniem organu, podane we wniosku okoliczności faktyczne budzą wątpliwości np. z powodu braku istotnych dla interpretacji informacji lub wzajemnych sprzeczności i braku logiki w opisie stanu faktycznego, organ może, a nawet powinien, wezwać o uzupełnienie stanu faktycznego, wskazując precyzyjnie jakie informacje powinny zostać uzupełnione. W przeciwnym razie dokonana przez organ interpretacja sprzeczna będzie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku. Logicznym bowiem jest, że jeżeli założenia (a takimi założeniami jest stan faktyczny) są nieprecyzyjne i wewnętrznie sprzeczne to jakiekolwiek wnioski będą również sprzeczne z przedstawionym stanem faktycznym. Zgodnie bowiem z art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Jak wskazał Sąd w ww. wyroku, w opisanym we wniosku stanie faktycznym, Skarżący wskazał, że pytanie dotyczy jednej transakcji (z jednym nabywcą - spółką, w której skarżący posiada 59% udziałów), której przedmiotem będzie kilkanaście działek. Świadczy o tym używanie przy określeniu „transakcji” liczby pojedynczej („planuje transakcję sprzedaży” str. 3 wniosku). W części wniosku dotyczącej własnego stanowiska (str.5) Skarżący podkreślał, że: „Planowana transakcja odbędzie się jednorazowo”. Dodatkowo, w wezwaniu o usunięcie naruszenia prawa, okoliczność ta została potwierdzona w sposób wyraźny. Skarżący opisał również we wniosku, że wszystkie, z wyjątkiem działki nr 1308/14, sprzedawane przez niego działki (jedną umową sprzedaży jednemu nabywcy) nigdy nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (pkt 2, akapit 2, str. 3 wniosku). Natomiast ww. działka nr 1308/14, nabyta w 1993 r., stała się od dnia 30 czerwca 2006 r. składnikiem majątku prywatnego (pkt 2, str. 3 wniosku). W ocenie Sądu, informacje te mogą budzić wątpliwości o tyle, że jednocześnie Skarżący w opisie stanu faktycznego wskazał, że: „Ch… W. K. (...) planuje transakcję sprzedaży...", co sugerowałoby, że transakcja dotyczyłaby działek stanowiących składnik majątku przedsiębiorstwa osoby fizycznej. Wniosek został przy tym podpisany wyłącznie imieniem i nazwiskiem skarżącego, ale w danych identyfikacyjnych podano „Ch… W. K." (poz.11 formularza ORD-IN). Podobnie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało podpisane przy użyciu pieczęci firmowej ww. przedsiębiorstwa oraz pieczęci imiennej właściciela z jednoczesnym oznaczeniem strony wyłącznie jako „W.K.”. W stanowisku skarżący jednocześnie podawał, że w ramach transakcji zbywane będą składniki wchodzące w skład majątku prywatnego (str. 5 wniosku).

Zdaniem Sądu, organ powinien powziąć wątpliwości czy ww. działki opisane w pkt 1 i 3 stanu faktycznego stanowiły majątek przedsiębiorstwa skarżącego. Skarżący zastrzegł jedynie, że nie były one „wykorzystywane w działalności gospodarczej”, ale to nie oznacza, że nie mogły stanowić majątku tegoż przedsiębiorstwa. Skarżący zastrzegł wyraźnie tylko przy działce nr 1308/14, że od dnia 30 czerwca 2006 r. stała się „składnikiem majątku prywatnego”. Wykorzystywanie w działalności składników majątkowych w postaci nieruchomości polega albo na czerpaniu z tych składników pożytków w postaci np. czynszu z tytułu najmu lub dzierżawy, albo korzystaniu z tych nieruchomości w celu prowadzenia w nich działalności gospodarczej (np. pomieszczenia biurowe, magazyny). Przedsiębiorca może jednak posiadać majątek, który nie jest przez niego „wykorzystywany” w działalności.

W rezultacie nie wiadomo dokładnie czy opisane w stanie faktycznym działki (z wyjątkiem ww. działki nr 1308/14) stanowiły majątek przedsiębiorstwa skarżącego, który w przyszłości mógł być celem odsprzedaży, ponieważ skarżący jako przedsiębiorca posiadał wpis do ewidencji, że prowadzi m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Z drugiej strony, na stronie 5 wniosku skarżący zapewnił, że: „W odniesieniu do planowanej sprzedaży Wnioskodawca i jego małżonka nie podejmowali dotychczas aktywnych działań, właściwych dla prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (uzbrojenie działek, marketing wykraczający poza ramy zwykłego ogłoszenia, dokonywanie innych transakcji związanych z kupnem i sprzedażą nieruchomości, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży)”. W opinii Sądu, powyższy opis stanu faktycznego może budzić wątpliwości, czy skarżący jednak w trybie zwykłych ogłoszeń poszukiwał nabywcy ww. działek, które stanowiły składnik majątku jego przedsiębiorstwa, a np. koszty tych ogłoszeń obciążały koszty przedsiębiorstwa. Gdyby bowiem działki zostały nabyte lub wprowadzone do majątku przedsiębiorstwa celem późniejszej odsprzedaży lub sama planowana transakcja dotyczyłaby przedsiębiorstwa skarżącego (jak to sugeruje początek opisu stanu faktycznego (…) uzasadnione mogłyby być wnioski organu co do kwalifikacji uzyskanych przychodów do kategorii określonej w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (działalność gospodarcza).

W ocenie Sądu, opisane powyżej wątpliwości co do wzajemnie sprzecznych ze sobą elementów opisu stanu faktycznego mogą mieć znaczenie dla ostatecznego rozstrzygnięcia.

Organ wskazał natomiast, że skarżący: „...zamierza sprzedać udziały w 9 nieruchomościach gruntowych, oraz w prawie wieczystego użytkowania gruntu, a także 6 innych nieruchomości gruntowych, których jest współwłaścicielem na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej. Ponadto w 2011 r. Wnioskodawca dokonał również zbycia innych nieruchomości gruntowych, stanowiących składniki jego majątku prywatnego". Ta okoliczność faktyczna uzasadniała, zdaniem organu, że: „... ww. sprzedaże nie mają charakteru incydentalnego. Nie stanowią też realizacji sporadycznego zamierzenia. Czynności, jakie w związku z ww. obrotem nieruchomościami musi podjąć Wnioskodawca, mając na względzie skalę tego obrotu, liczbę sprzedanych nieruchomości, zawartych transakcji, wskazują na stałe zarobkowe i planowe (celowe) działania".

Zdaniem Sądu, konstatacja organu całkowicie pomija okoliczność faktyczną, że skarżący planował sprzedać wszystkie ww. działki w ramach jednej transakcji. Ma to o tyle istotne znaczenie, że nie jest niczym wyjątkowym w warunkach obrotu nieruchomościami, że sprzedawany jednolity obszar gruntu, administracyjnie dzieli się na kilka działek ewidencyjnych. Jedna transakcja sprzedaży dotycząca kilku działek, w szczególności położonych w bezpośredniej bliskości (sąsiadujących ze sobą) może więc być potraktowana jako „sprzedaż incydentalna”, co uzasadniałoby traktowanie przychodów z tego typu sprzedaży jako przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przychodów z art. 10 ust.1 pkt 3 tejże ustawy. Numeracje działek (rozpoczynające się od cyfr „13..” oraz „28...” sugerują sprzedaż działek skupionych przynajmniej w dwóch obszarach - organ nie uznał jednak za istotne wezwanie o uzupełnienie stanu faktycznego w tym zakresie. W związku z powyższym Sąd uznał za sprzeczne ze stanem faktycznym twierdzenia organu odwołujące się do ilości transakcji. Zdaniem Sądu, organ naruszył więc ww. art. 14b § 3 w zw. z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej.

Sąd dostrzega przy tym, że cytowany powyżej fragment zaskarżonej interpretacji właściwie odwołuje się do kilkakrotnych transakcji nabycia działek i kilkakrotnych transakcji sprzedaży majątku prywatnego (działki sprzedawane w 2011r.). Niemniej jednak należałoby zaznaczyć, że nabywanie na przestrzeni kilku lat kilku lub nawet kilkunastu działek i późniejsza ich sprzedaż jednemu nabywcy w ramach jednej transakcji nie rozstrzyga o „gospodarczym” charakterze (w rozumieniu art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) uzyskanych w ten sposób przychodów. Nabywanie nieruchomości przez osoby fizyczne może być jedną z form lokowania oszczędności. Nie tylko bowiem lokaty bankowe lub nabywanie instrumentów finansowych (np. obligacje, certyfikaty inwestycyjne, akcje, polisy inwestycyjne itp.) służą gromadzeniu oszczędności w sposób pozwalający na uzyskanie dodatkowego zysku mającego przy tym zabezpieczyć utratę wartości oszczędności przy spadku siły nabywczej pieniądza (inflacji). Taką możliwością lokowania prywatnych oszczędności jest również zakup nieruchomości. W tej sytuacji sprzedaż nieruchomości (a w rozstrzyganym przypadku była to jedna transakcja), z ekonomicznego punktu widzenia, jest niczym innym niż likwidacją lokaty bankowej, zamknięciem pozycji na giełdzie itp.

Ocena, czy w danym przypadku zakup i sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną będzie miał charakter obrotu gospodarczego zależy nie tyle od ilości transakcji nabycia (zakupu) nieruchomości, co przede wszystkim od ilości transakcji sprzedaży i czasu, jaki upłynął od daty nabycia do daty sprzedaży oraz czynności podejmowanych przez sprzedawcę w celu zwiększenia wartości przedmiotu sprzedaży.

Ponadto zdaniem Sądu, Skarżący wskazał, że wprawdzie w 2011 r. dokonał kilkukrotnej sprzedaży, ale działki te stanowiły jego majątek prywatny (skarżący nie wskazał dlaczego tak uważa; nie wskazał również jakichkolwiek innych okoliczności faktycznych związanych z transakcjami w 2011 r.). Ta okoliczność faktyczna jest wiążąca dla organu zgodnie z ww. art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej i nie może być weryfikowana w postaci prowadzonego postępowania dowodowego, chyba, że organ wskazując na sprzeczność tego elementu z innymi informacjami zawartymi we wniosku, wezwie w ww. trybie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej o dodatkowe wyjaśnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Sąd uznał również za nieodpowiadające przedstawionemu stanowi faktycznemu stwierdzenie organu, że: „Istotną w niniejszej sprawie jest również okoliczność, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami na własny rachunek. Wiedza zdobyta w wyniku prowadzenia tej działalności, bez wątpienia nie tylko pozwalała na pozyskanie konkretnych ofert kupna i sprzedaży nieruchomości, ale również zapewniała wiedzę o tzw. trendach na rynku nieruchomości, czy też ułatwiała dokonywanie transakcji pod względem organizacyjnym, stawiając Wnioskodawcę w uprzywilejowanej w stosunku do innych nabywców, pozycji gwarantującej osiągnięcie zysku". W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym skarżący wyraźnie zaznaczył, że „Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek" (str. 3), a sprzedawane w ramach działalności gospodarczej nieruchomości dotyczyły wyłącznie składników wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej (str. 5 wniosku).

W ocenie Sądu wpis do ewidencji działalności gospodarczej ma charakter deklaratoryjny — nie rozstrzyga więc o faktycznym prowadzeniu lub nieprowadzeniu działalności gospodarczej i jej zakresie. Organ bezzasadnie powołał się więc na doświadczenie zawodowe w nabywaniu i zbywaniu nieruchomości, co miało świadczyć o zarobkowym charakterze planowanej transakcji. Zdaniem Sądu, przedsiębiorca zbywający poszczególne nieruchomości wykorzystywane poprzednio w swojej działalności gospodarczej (np. zbędne budynki biurowe, produkcyjne, magazynowe) ipso facto nie nabywa doświadczenia zawodowego w działalności gospodarczej polegającej wyłącznie na nabywaniu i zbywaniu z zyskiem nabytych w tym celu nieruchomości. Nabywanie na własne cele zależy zarówno od ceny jak i przydatności nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej; zbycie takiej nieruchomości związane jest przede wszystkim z utratą jej przydatności, a nie potencjalnym przychodem (wynikającym z wzrostu cen na rynku). W praktyce bowiem, sprzedając taką nieruchomość wyłącznie w związku z wzrostem jej wartości, przedsiębiorca musiałby zaniechać prowadzonej działalności gospodarczej do czasu nabycia nowej nieruchomości w celu kontynuowania w niej działalności. Takie działanie nie byłoby uzasadnione ekonomicznie. Proces poszukiwania nowej nieruchomości przydatnej do prowadzonej działalności, wymagałby czasu, stąd zawieszanie (ograniczanie) na ten okres działalności gospodarczej mogłoby się wiązać z kosztami odpraw pracowników, groźbą utraty klientów itp. Natomiast przedsiębiorca działający w branży handlu nieruchomościami kieruje się przede wszystkim potencjałem nieruchomości rozumianym jako możliwość szybkiego wzrostu jej wartości (czy to z uwagi na stały wzrost cen na rynku, czy też na możliwości zwiększenia wartości po uprzednim polepszeniu, małym kosztem, standardu nieruchomości), co wymaga zupełnie innej wiedzy (np. co do trendów rynkowych - na co również wskazywał organ), umiejętności i doświadczenia zawodowego. W opisie stanu faktycznego zawartym we wniosku brak jakichkolwiek informacji, aby skarżący kiedykolwiek faktycznie prowadził działalność gospodarczą w zakresie nabywania na własny rachunek i sprzedaży nieruchomości. Stąd powoływanie się przez organ na doświadczenie zawodowe wynikające z prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej było nieuprawnione. Uznając, że organ był obowiązany wezwać skarżącego (na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej) do sprecyzowania stanu faktycznego opisanego we wniosku, orzekający Sąd nie mógł wypowiadać się w kwestii interpretacji (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2012 r., II FSK 2619/10).

Podsumowując Sąd wskazał, że w związku z powyższym w ponownym postępowaniu organ wezwie skarżącego w ww. trybie do wyjaśnienia opisanych nieścisłości i sprzeczności w przedstawionym stanie faktycznym, a następnie w zależności od postępowanie skarżącego, wyda stosowne orzeczenie uwzględniając poglądy Sądu w niniejszej sprawie.

Prawomocny wyrok wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura w dniu 2 września 2013 r.

Mając na uwadze uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 228/13 oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stosownie do wskazania zawartego w uzasadnieniu ww. wyroku, pismem z 18 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-898/13/AP wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku z 19 lipca 2012 r. w zakresie wskazanym przez Sąd w ww. wyroku. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 30 października 2013 r.), wskazano m.in., że:

żadnej z nieruchomości opisanych we wniosku z 19 lipca 2012 r. (nie licząc działki oznaczonej nr 1308/14) Wnioskodawca nie nabył w ramach i na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wszystkie spośród wyżej wymienionych nieruchomości (oprócz działki oznaczonej nr 1308/14) Wnioskodawca nabył jako osoba prywatna. Wyłącznie działka oznaczona nr 1308/14 została nabyta przez Wnioskodawcę w ramach i na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
na gruncie prawa cywilnego przedmiotowe nieruchomości będą przedmiotem zbycia jako składniki majątku prywatnego Wnioskodawcy;
wyłącznie wydatki związane z zakupem w 1993 r. działki oznaczone nr 1308/14 (koszty aktu notarialnego, podatek od czynności cywilnoprawnych) zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
spośród nieruchomości wymienionych we wniosku z 19 lipca 2012 r., następujące nieruchomości powstały w wyniku podziału większych nieruchomości gruntowych – działka oznaczona nr 1386/22 powstała w wyniku podziału działki oznaczonej nr 1308/6. Działka oznaczona nr 1386/24 powstała w wyniku podziału działki oznaczonej nr 1386/19. Działka oznaczona nr 1386/27 powstała w wyniku podziału działki oznaczonej nr 1386/21. Działka oznaczona nr 1386/29 powstała w wyniku podziału działki oznaczonej nr 1386/23;
działki oznaczone nr 1308/6, nr 1308/19, nr 1308/21 oraz nr 1308/23 stanowiły własność Wnioskodawcy;
nieruchomości gruntowe oraz udziały w nieruchomościach, o których mowa we wniosku nie zostały zakupione przez Wnioskodawcę w celu dalszej ich odsprzedaży. Zostały one zakupione w celach inwestycyjno-budowlanych (taki był pierwotny zamiar Wnioskodawcy). Jednakże ostatecznie, przedmiotowe nieruchomości nie zostały wykorzystane, ani na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (z wyjątkiem działki oznaczonej nr 1308/14), ani na cele rolnicze, ani też na cele osobiste Wnioskodawcy;
zgodnie z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca planował sprzedaż wszystkich nieruchomości opisanych w przedmiotowym wniosku spółce z o.o., której jest udziałowcem. Jednakże w chwili obecnej rozważana jest także inna opcja polegająca na sprzedaży przedmiotowych nieruchomości na rzecz podmiotów nie powiązanych z Wnioskodawcą;
przedmiotowe działki od momentu ich zakupu nie były w żaden sposób wykorzystywane, ani na cele rolne, ani na potrzeby osobiste Wnioskodawcy, ani na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (z wyjątkiem działki oznaczonej nr 1308/14). Z tego względu Wnioskodawca chciałby sprzedać przedmiotowe nieruchomości i w wyniku przedmiotowej sprzedaży uzyskać środki pieniężne;
w związku ze sprzedażą nieruchomości opisanych we wniosku Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności. Nie podejmował żadnych działań marketingowych, nie dokonywał również uprzednio i nie będzie dokonywał w przyszłości jakiegokolwiek uatrakcyjnienia ww. nieruchomości;
jednocześnie Wnioskodawca informuje, że w 2012 r. został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla gminy, w której położone są nieruchomości będące przedmiotem planowanej sprzedaży. Zgodnie z tym planem, przedmiotowe nieruchomości stanowią w chwili obecnej grunty przeznaczone pod zabudowę. Część działek stanowi grunty o przeznaczeniu 2PU, tj. tereny produkcji nieuciążliwej, część działek stanowi grunty o przeznaczeniu EW, tj. tereny przeznaczone pod budowę małej elektrowni wodnej, pozostałe działki stanowią tereny o przeznaczeniu 6R, tj. grunty rolne;
Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości i nie dokonuje w tym zakresie żadnych czynności;
do dnia 19 lipca 2012 r. Wnioskodawca nie dokonywał transakcji obrotu nieruchomościami innymi niż wskazanymi we wniosku. Z kolei w 2013 r. Wnioskodawca nabył, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jedną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;
wskazana we wniosku nieruchomość gruntowa 1308/14 (nabyta w 1993 r.), była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jako środek trwały. Przedmiotowa nieruchomość została wycofana z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w dniu 30 czerwca 2006 r.

Mając powyższe na względzie, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 19 lipca 2012 r. oraz jego uzupełnienie z 30 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż w świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w 2012 r., stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych, dotyczące pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy w części dot. zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych, z wyjątkiem nieruchomości nabytej w 2007 r., wskazać należy, że przychód uzyskany z tej sprzedaży, ze względu na okres jaki upłynął między ich nabyciem a planowaną sprzedażą (przekraczający okres 5 lat) nie będzie w ogóle generował przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), a przez to nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że przychód ten wbrew stanowisku Wnioskodawcy nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi jednak na okoliczność, iż zarówno nie uzyskanie przychodu, jak i uzyskanie przychodu zwolnionego, rodzi w istocie we wskazanym zakresie podobny skutek – podatnik nie płaci podatku – odstąpiono w tym zakresie od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

Zważywszy również, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej uznano, że przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości gruntowej nabytej w 2007 r. stanowią przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, natomiast przychody z tytułu sprzedaży pozostałych nieruchomości oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych, o których mowa we wniosku, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, udzielenie odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku Nr 3, a tym samym i dokonanie w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy, jest bezprzedmiotowe.

Nadmienić także należy, iż w zakresie dot. skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych jakie dla żony Wnioskodawcy wywoła sprzedaż wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych oraz udziałów w nieruchomościach gruntowych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin