Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-257/13/MK
z 10 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korygowania kosztów podatkowych w związku z otrzymaniem dofinansowania (dotacji) w ramach projektu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korygowania kosztów podatkowych w związku z otrzymaniem dofinansowania (dotacji) w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z Ministerstwem Gospodarki (zwanym dalej Instytucją Wdrażającą) umowę o dofinansowanie projektu "…" w ramach poddziałania 4.5.2. "Wsparcie inwestycji w sektorze usług nowoczesnych", działania 4.5 "Wsparcie inwestycji o dużym znaczeniu dla gospodarki", osi priorytetowej 4 "Inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013.

Zgodnie z umową, Spółka zobowiązuje się do zapewnienia finansowania Projektu, zaś po spełnieniu warunków wynikających z umowy oraz warunków z rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 2009 roku w sprawie udzielania pomocy finansowej dla inwestycji o dużym znaczeniu dla gospodarki w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 (Dz. U. Nr 75, poz. 638), Spółka docelowo otrzyma dofinansowanie na realizację Projektu w łącznej wysokości stanowiącej 30% wydatków poniesionych przez Spółkę na utworzenie miejsc pracy w okresie od 1 listopada 2009 r. do 31 grudnia 2013 r.

Przez słowo "dofinansowanie", zgodnie z zawartą w Umowie definicją, należy rozumieć wartość wsparcia udzielonego Spółce ze środków publicznych w formie dotacji celowej (15% dofinansowania) oraz płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (85% kwoty dofinansowania). Zgodnie z Umową Instytucja Wdrażająca może udzielić Beneficjentowi dofinansowania w następujących formach:

1. zaliczki w jednej lub kilku transzach lub refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych w formie płatności pośrednich i płatności końcowej albo;
2. refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych w formie płatności pośrednich oraz płatności końcowej.

Spółka nie występowała o zaliczki na poczet wydatków kwalifikowanych, całość otrzymanego dofinansowania stanowi refundację części wydatków.

W grudniu 2012 r. Spółka otrzymała pierwszą i drugą transzę dofinansowania przyznanego na mocy Umowy, kolejne transze dofinansowania zostały przekazane na konto Spółki w 2013 r. Pierwsza transza dofinansowania dotyczyła kosztów poniesionych przez Spółkę na utworzenie nowych miejsc pracy do dnia 8 lipca 2010 r. przy czym w ramach otrzymanej kwoty część refundacji dotyczyła kosztów, które zostały poniesione przez Spółkę przed 1 kwietnia 2010 r., a w więc w roku fiskalnym 2010 (obejmującym okres od 1 kwietnia 2009 do 31 marca 2010), część zaś dotyczyła kosztów poniesionych w okresie 1 kwietnia 2010 - 8 lipca 2010, a więc w roku fiskalnym 2011 (obejmującym okres od 1 kwietnia 2010 do 31 marca 2011). Druga transza w całości dotyczyła roku fiskalnego 2011, zaś transza trzecia dotyczyła kosztów poniesionych częściowo w roku fiskalnym 2011 a częściowo w 2012 (rok fiskalny od 1 kwietnia 2011 do 31 marca 2012.

Otrzymane pieniądze, stanowiące zwrot poniesionych w przeszłości wydatków, wykorzystywane są za pośrednictwem rachunku bankowego na bieżąco (wraz z innymi środkami finansowymi Spółki) do pokrywania bieżących wydatków Spółki, zarówno związanych z tworzeniem stanowisk pracy, wypłatą wynagrodzeń, jak i z innymi celami (zakupy towarów i usług dla potrzeb bieżącej działalności, spłaty zobowiązań, płatności należności publiczno-prawnych, wydatki reprezentacyjne i inne). Taki sposób wydatkowania otrzymanych środków jest zgodny z Umową, która nie wprowadza bezpośrednich wskazań, bądź ograniczeń w zakresie rodzaju kosztów, jakie muszą być sfinansowane z otrzymanego dofinansowania. Zgodnie bowiem z przedmiotową Umową to Spółka zobowiązuje się do zapewnienia finansowania Projektu, natomiast dopiero po spełnieniu stosownych warunków Spółka otrzyma refundację poniesionych wydatków. Innymi słowy, poniesione w przeszłości wydatki na utworzenie nowych miejsc pracy były w całości sfinansowane środkami własnymi Spółki, natomiast otrzymane z dotacji środki, stanowiące refundację przeszłych kosztów, są wydatkowane na potrzeby bieżące. Ostatecznie środki z przedmiotowej dotacji, stanowiące zwrot kosztów poniesionych przez Spółkę w latach fiskalnych 2010-2012, wpłynęły na rachunek bankowy Spółki w roku fiskalnym 2013.

W świetle powyższego Spółka powzięła w wątpliwość, w jaki sposób powinna kwalifikować otrzymywane dofinansowanie na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Poszczególne transze dofinansowania otrzymane przez Spółkę bezsprzecznie rodzą obowiązek dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, jednakże przepisy ustawy nie zawierają żadnych wskazówek, nie dają odpowiedzi na pytanie, czy korekta powinna dotyczyć tych okresów, w których zaliczano refundowane wydatki do kosztów uzyskania przychodu, czy też powinna zostać dokonana za okres, w którym otrzymane środki zostały przyznane w ramach umowy o dofinansowanie danego projektu i wpłynęły na rachunek bankowy Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym roku (miesiącu) Spółka winna wyłączyć z podstawy opodatkowania koszty zrefundowane dotacją, jeśli dotacja wpływa w innym roku podatkowym, niż zrefundowane koszty:

• w roku uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów, czy
• w roku (miesiącu) otrzymania refundacji tych kosztów?

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co do zasady środki finansowe wypłacane w ramach przyznanego dofinansowania (dotacji) stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP jako otrzymane pieniądze, przy czym przychód ten powstaje w momencie wpływu na rachunek bankowy, gdyż od tego momentu podatnik jako beneficjent tych środków może nimi dysponować.

Niemniej jednak, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o PDOP, zgodnie z którym wolne od podatku są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych - w części, w której płatność zostanie sfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, oraz na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP, w myśl którego wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach - w części, w której płatność zostanie sfinansowana ze środków publicznych w formie dotacji celowej, Spółka traktuje dofinansowanie otrzymane z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013 na realizację Projektu, pochodzące ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa, jako przychód zwolniony z opodatkowania PDOP.

Dofinansowanie otrzymane w ramach umowy o realizację Projektu stanowi refundację kosztów utworzenia nowych stanowisk pracy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych przez beneficjenta z otrzymanych środków, których otrzymanie rodziło u niego dochód wolny od podatku, w tym m.in. ze środków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 oraz pkt 53 ustawy o PDOP. W konsekwencji zwolnienie z PDOP środków otrzymywanych w ramach dofinansowania skutkuje brakiem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków, które zostały bezpośrednio sfinansowane przez Spółkę z otrzymanych środków.

Niemniej jednak zdaniem Spółki, żaden z poniesionych w ubiegłych okresach wydatków związanych z tworzeniem nowych miejsc pracy nie był sfinansowany w sposób bezpośredni ze środków uzyskanych z otrzymanej dotacji.

Zdaniem Spółki dla prawidłowej interpretacji treści art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP, konieczne jest wskazanie na różnicę pomiędzy sytuacją, w której dany wydatek jest sfinansowany bezpośrednio z danych środków a sytuacją, w której wydatek ten jest finansowany bezpośrednio przez podatnika, a następnie jest mu zwracany.

Wnioskodawca uważa, że na konieczność odmiennego traktowania powyższych sytuacji wskazuje porównanie treści analizowanego art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP z treścią art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o PDOP, z godnie z którym "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...), od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, (...) zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie". Podczas więc gdy do zastosowania restrykcji z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o PDOP wystarczające jest, aby poniesione przez podatnika wydatki zostały mu zwrócone, w dodatku w jakiejkolwiek formie, tak art. 16 ust. 1 pkt 58 wprowadza zupełnie inny wymóg, a mianowicie wymóg bezpośredniego sfinansowania danego wydatku z określonych kategorii przychodów (dochodów) zwolnionych z opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy, użycie w tym samym przepisie (art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP) różnych sformułowań do opisania stanu faktycznego wskazuje, iż wydatek bezpośrednio sfinansowany nie powinien być utożsamiany z wydatkiem, który został mu zwrócony.

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, tj. charakteru otrzymanej dotacji, sposobu jej otrzymania oraz wydatkowania. Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji, gdy zgodnie z umową o dofinansowanie to ona zapewnia środki własne na realizację Projektu, gdy żaden z wydatków poniesionych w przeszłości w związku z tworzeniem nowych miejsc pracy nie był sfinansowany bezpośrednio z otrzymanych transz dotacji, a koszty te jedynie zostały Spółce zwrócone w terminie późniejszym, Spółka nie musi wykluczać tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP w poprzednich latach obrotowych.

Zdaniem Spółki korygowanie podstawy opodatkowania w okresach, a tym samym zwiększanie kwoty zobowiązania podatkowego w poprzednich latach fiskalnych, skutkujące naliczeniem i narastaniem odsetek od zaległości podatkowej, stanowiłoby dla Spółki, korzystającej z pomocy finansowej dla inwestycji o dużym znaczeniu dla gospodarki, swoistą sankcję za jej przedsiębiorczość w postaci obowiązku uiszczenia odsetek od zaległości podatkowych. Oznaczałoby to również sytuację, w której już w momencie podpisywania umowy o dotację wiadome byłoby z góry, iż część otrzymanego dofinansowania, stanowiącego refundację poniesionych kosztów, zostałaby utracona na rzecz odsetek od zaległości podatkowych, bowiem pomiędzy okresem ponoszenia kosztów kwalifikowanych, objętych umową o dofinansowanie, a faktyczną wypłatą dofinansowania, dochodzi do czasem znacznego przesunięcia w czasie. Zwracanie części otrzymanej dotacji w postaci odsetek od zaległości podatkowych byłoby również sprzeczne z ideą i istotą finansowania projektów ze środków Unii Europejskiej i środków budżetowych.

Podsumowując, przywołane przepisy, dotyczące przychodów i kosztów uzyskania przychodów, są wyrazem "neutralności podatkowej" pewnych przychodów: skoro dane przychody nie są opodatkowane (są zwolnione), to koszty sfinansowane zwolnionymi przychodami, nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże z uwagi na charakter otrzymanego dofinansowania, stanowiącego zwrot poniesionych wydatków a nie ich bezpośrednie finansowanie, wyłączenie kosztów z podatkowych kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w roku, w którym Spółka otrzymuje dotację - konsekwentnie, jeżeli wydatki w odniesieniu do których Spółka otrzymała refundację, są ponoszone w innym roku podatkowym niż otrzymana dotacja, nie ma potrzeby korygowania zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym wydatki takie zostały uznane za podatkowe koszty uzyskania przychodów a korekta kosztów winna nastąpić w roku podatkowym, w którym Spółka otrzymała dofinansowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka w ramach Poddziałania 4.5.2 na lata 2007-2013. Dochód z tego tytułu jest zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym wyjaśnić, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) przewiduje szereg zwolnień dla tego rodzaju środków. Kwalifikacja uzależniona jest m.in. od sposobu rozdzielania omawianych środków, a także daty ich otrzymania. I tak, np. wolne od podatku są:

• dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 47);
• kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 48);
• płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 17 ust. 1 pkt 52);
• środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (art. 17 ust. 1 pkt 53).

Podstawa prawna zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych przez Wnioskodawcę środków pozostaje jednakże poza zakresem sprawy, zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia jest bowiem rozumienie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do treści wskazanego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Co istotne, użyte w przywołanym unormowaniu sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” nie oznacza, że chodzi wyłącznie o wydatki i koszty wcześniej, uprzednio sfinansowane z określonych dochodów (przychodów) podatnika, tj. sfinansowane przed ich poniesieniem, lecz również o wydatki i koszty, które zostały poniesione, a następnie zwrócone. Tak więc wyłączenie, o którym mowa w niniejszym przepisie dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane.

W szczególności wskazać należy, że cytowany zwrot nie odnosi się do następstwa czasowego, lecz wskazuje na związek poniesionego wydatku z dotacją. Określenie „wydatku (kosztu) bezpośrednio sfinansowanego” oznacza, że chodzi tu o taki wydatek, który objęty jest celową refundacją w drodze dotacji, wynikającą z konkretnego programu, umowy, itp. przyznanej pomocy. Nie chodzi tu zatem o wzajemną relację w czasie wydatku i dotacji, lecz o związek tematyczny – wydatek zostanie pokryty dotacją, a więc nie stanowi wydatku o charakterze kosztu podatkowego.

Ratio legis art. 16 ust. 1 pkt 58 omawianej ustawy, jest związane z tym, że podatnik nie finansuje wydatków własnymi środkami finansowymi, lecz z wolnych od podatku środków przyznanych mu ze źródeł zewnętrznych. Umożliwienie zaliczenia sfinansowanych w ten sposób wydatków w ciężar kosztów podatkowych prowadziłoby do podwójnego uprzywilejowania podatnika, z jednej strony korzystałby on bowiem ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, z drugiej posiadałby prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o wydatkowanie pozyskanych w sposób preferencyjny kwot pieniężnych. Przy czym podkreślić należy, że w takiej sytuacji kwestią drugorzędną jest następstwo czasowe przeprowadzanych operacji, istotne jest bowiem to, że Spółka uzyskała zwolnione z podatku dofinansowanie na konkretnie określony cel, tym samym uzyskała bezpośrednie finansowanie określonego projektu.

Odnosząc się do kwestii różnicowania zakresu pojęć: „wydatek sfinansowany bezpośrednio” zawarty w treści art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy, oraz „wydatek zwrócony w jakiejkolwiek formie” zawarte w treści art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy, należy zauważyć, że przyjęcie tez organu wskazanych powyżej nie prowadzi do ujednolicenia znaczeń tych zwrotów, gdyż pełnią one odmienne role we wskazanych przepisach. W szczególności jak już wskazano powyżej sformułowanie z pkt 58 ust. 1 art. 16 odnosi się do dotacji i jej powiązania z realizowanym projektem, przez co nie może być tożsame z pojęciem „wydatku zwróconego w jakiejkolwiek formie”, które pełni funkcję dookreślającą sposób otrzymywania dofinansowania.

Zauważyć również należy, że czym innym jest kwalifikacja wydatków pod względem podatkowym, a czym innym na potrzeby programu, w którym uczestniczy Wnioskodawca. Tak więc w sytuacji, gdy Spółka w ramach programu otrzyma środki stanowiące refundację (zwrot) uprzednio poniesionych wydatków (kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem), to trudno mówić, że ich kwalifikację podatkową determinuje możliwość swobodnego dysponowania tymi środkami. Możliwość wydatkowania środków na różne cele związane z bieżącą działalnością Spółki (zgodny z umową o dofinansowanie) nie zmienia faktu, że stanowią one refundację kosztów kwalifikowanych projektu.

Reasumując, wydatki Spółki poniesione w ramach realizowanego projektu, na który to projekt Spółka uzyskała dotację - w formie refundacji poniesionych kosztów - zwolnioną z opodatkowania zgodnie z przepisami wyszczególnionymi w treści art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, że po otrzymaniu dofinansowania podatnik jest zobowiązany do skorygowania (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania (zwiększenia) podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Korekta kosztów winna dotyczyć więc miesiąca (roku), w którym koszty ujęto podatkowo. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Wskazać jednak należy, że konieczność dokonania korekty nie „tworzy” odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do jej dokonania jest zatem zdarzenie pierwotne. Skorygowanie kosztów powinno następować w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wykazane pierwotne koszty. Otrzymanie dofinansowania i związana z tym korekta kosztów nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość. Koszty powinny być zatem pomniejszone w okresie sprawozdawczym, w którym zostały wykazane.

W świetle powyższego koszty uzyskania przychodów poniesione w roku podatkowym 2010 i następnych (2011-2012), będą podlegać skorygowaniu w miesiącu (latach) w których wykazano koszty w zawyżonej wysokości, co skutkuje również koniecznością dokonania korekty złożonego w urzędzie skarbowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.