Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1040/13/AK
z 13 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 4 listopada 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 października 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1040/13/AK, IBPBI/2/423-1041/13/AK wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano 4 listopada 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi transportowe, polegające na przewozie towarów, którymi są samochody. Transport odbywa się za pomocą ciągników siodłowych i autotransporterów. Kierowcami są pracownicy Spółki. Transport samochodów odbywa się po krajach Unii Europejskiej. Zdarza się, iż podczas wykonywania usług transportowych dochodzi do uszkodzenia przewożonych samochodów, np. zarysowań, stłuczeń, wgnieceń, otarć itp.

Klient - zamawiający usługę transportową - organizuje we własnym zakresie naprawę uszkodzonych samochodów (towarów). Kosztami napraw obciąża Spółkę (Przewoźnika), wystawiając fakturę, w kwocie równej wysokości koszów poniesionych na naprawę uszkodzonych pojazdów. Spółka posiada ubezpieczenie od ryzyka uszkodzeń w transporcie przewożonych samochodów. Zgodnie z warunkami zawartych umów ubezpieczeniowych, Ubezpieczyciel nie pokrywa kosztów szkód, których jednostkowa wartość nie przekracza kosztu 1000 EUR. Tym samym, Spółka obciążana jest przez Klienta udokumentowanymi kosztami napraw uszkodzonych pojazdów, w kwocie jednostkowej nieprzekraczającej 1000 EUR.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę odszkodowania zapłaconą Klientowi, określoną kwotowo w dokumencie kosztowym (faktura) wystawionym Spółce przez Klienta? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. W związku z powyższym, do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone wszelkie wydatki, służące Spółce do osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów. Za koszty uzyskania przychodów nie mogą być natomiast uznane wydatki określone w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Spółki, kwota odszkodowania wypłacanego Kontrahentom może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli odszkodowanie jest wypłacane za wady w przewożonych towarach powstałe na skutek czynników niezależnych od Spółki i jej pracowników opisanych w niniejszym wniosku (np. w wyniku działania siły wyższej, czynników losowych, itp.). Spółka uważa jednak, że powyższy przepis (art. 16 ust. 1) dotyczy jedynie wad w dostarczanych towarach, które powstały na skutek błędu, czy winy podatnika (tj. wad, za które Spółka ponosi odpowiedzialność). W opinii Spółki zapisy art. 16 ust.1 nie mają zastosowania w sytuacji, w której wady w wykonanych usługach powstały z przyczyn losowych, niezależnych od Spółki.

Spółka uważa, że odszkodowania wypłacane Kontrahentom za szkody w towarach, które nie powstały z winy Spółki, ale pod wpływem czynników losowych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki. Z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów powinny więc skorzystać wydatki Spółki na pokrycie szkód w towarach powstałych na skutek czynników niezależnych od Spółki, np. wybojów na drodze, uderzeń kamykami leżącymi na drodze, uderzeń gałęziami drzew, uszkodzeń przez podmioty trzecie (np. przez innych przewoźników), czynników atmosferycznych, czynników losowych, itd. Zdaniem Wnioskodawcy, kwota odszkodowania wypłacanego Kontrahentom może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli odszkodowanie jest wypłacane za wady w przewożonych towarach powstałe na skutek czynników niezależnych od Spółki i jej pracowników opisanych w niniejszym wniosku. Ponadto, wartość kosztów odszkodowań ponoszonych przez Spółkę równa jest rzeczywistym kosztom napraw uszkodzonych pojazdów. Gdyby Spółka sama organizowała i bezpośrednio pokrywała koszty napraw uszkodzonych pojazdów, wartość kosztów napraw byłaby taka sama.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy usługi transportowe. Zatem zastosowanie w niniejszej sprawie będą miały przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej „kc”) oraz ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1173 ze zm., dalej „pp”). W myśl art. 774 kc, przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Cechą konstrukcyjną umowy przewozu jest zatem przewiezienie rzeczy za pomocą środka transportu do miejsca przeznaczenia. Należy jednak zwrócić uwagę, że umowa przewozu nie obejmuje samego rezultatu (przewiezienie do celu), ale także należyte działanie (przewiezienie rzeczy w stanie niepogorszonym).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty mające wpływ na podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Do kosztów uzyskania przychodów na tej podstawie nie będą mogły zatem zostać zaliczone kary umowne i odszkodowania z tytułu:

1. wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
2. zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
3. zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
   
   

Wszystkie wskazane wyżej kary umowne i odszkodowania wiążą się z należytym wykonaniem zobowiązań. Ustawodawca wyłącza je spod kosztów uzyskania przychodów, nie chcąc „premiować” przypadków nienależytego wykonania zobowiązania.

Zasadniczą kwestią do oceny zasadności zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 22 updop jest wykładnia pojęcia "wady wykonanej usługi". Updop nie definiuje pojęcia "wadliwy", stąd też - odwołując się do reguł wykładni językowej - słowo to należy tłumaczyć w sposób powszechnie przyjęty w języku polskim, a zgodnie z Nowym Słownikiem Języka Polskiego (PWN, Warszawa, 2003 r.) słowo to oznacza tyle co „mający wady, usterki, defekty, wskazujący braki, błędy, niewłaściwy, nieprawidłowy, niepoprawny”. Zdaniem tut. Organu, na gruncie ww. przepisu, należy przyjąć, że wadliwie wykonana usługa, to taka, która została wykonana w sposób niepełny tj. nie zostały spełnione wszelkie obowiązki ciążące na usługodawcy zgodnie z umową oraz przepisami prawa. W sytuacji zatem, gdy przewoźnik płaci zlecającemu przewóz odszkodowanie z tytułu wyrządzonych podczas transportu szkód w towarach, to de facto dochodzi do rekompensaty z tytułu szkody związanej z wadą wykonanej usługi; oznacza to, że wypłacone z tego tytułu odszkodowanie nie będzie mogło być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż tego rodzaju wydatki zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 22 updop.

Należy również zauważyć, że kwestia winy w powstaniu szkody nie ma znaczenia na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 22 updop. Spółka świadczy usługi przewozowe, a więc uszkodzenie przesyłki w trakcie wykonywania tej usługi należy zaliczyć do szkody wyrządzonej w wyniku realizacji kontraktu, czyli zobowiązania, a nie szkody powstałej w wyniku czynu niedozwolonego opartego na zasadzie winy.

W sytuacji, gdy przewoźnik wypłaca zlecającemu przewóz odszkodowanie z tytułu uszkodzenia towaru, de facto dochodzi do nieprawidłowego wykonania usługi, a to oznacza, że wypłacane z tego tytułu odszkodowanie nie będzie mogło być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż tego rodzaju wydatki zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 22 updop.

Mając powyższe na uwadze, kwota odszkodowania zapłacona Klientowi nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.