Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-264/13-3/IŚ
z 8 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.04.2013 r. (data wpływu 17.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości przyjęcia tzw. kursu historycznego do przeliczenia przychodu z tytułu przedawnienia zobowiązania (pyt. nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprecyzowania daty przedawnienia zobowiązania, z którą wiąże się moment rozpoznania przychodu podatkowego (pyt. nr 1) oraz w zakresie możliwości przyjęcia tzw. kursu historycznego do przeliczenia ww. przychodu (pyt. nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski działalność handlowo-usługową związaną z dostarczaniem, konfiguracją i serwisowaniem sprzętu informatycznego. Wnioskodawca wziął udział w przetargu na dostawę sprzętu komputerowego, licencji, świadczenie usług informatycznych polegających na integracji systemami zamawiającego. W specyfikacji cenowej, stanowiącej załącznik do niniejszej umowy określone zostały określone poszczególne elementy wraz z nazwą producenta/wykonawcy, ceną i parametrami. W ramach wykonywania umowy Wnioskodawca podpisał kontakt na dostawę a następnie zamówił u kontrahenta z terenu Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej towar. W umowie pomiędzy stronami (Wnioskodawca jako odbiorca — kontrahent z USA jako dostawca ) określono, iż nie podlega ona prawu polskiemu.

Wnioskodawca po otrzymaniu towaru odsprzedał go zamawiającemu, jednak w stosunku do dostawcy nie uregulował zobowiązania w pełnej wysokości (płatność częściowa). Wartość zakupionego towaru została przeliczona według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt/dokument w księgach rachunkowych. Od dnia upływu terminu płatności zobowiązań przedsiębiorcy wobec kontrahenta zagranicznego z tytułu dostarczonych towarów minęły dwa lata jednak zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na zapisy umowne pomiędzy stronami nie stanowi to podstawy do rozpoznania przychodu z tytułu przeterminowanych zobowiązań. Wnioskodawca uważa, że wartość tych zobowiązań stanie się dla przedsiębiorcy przychodem, który będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym po okresie 4 lat ( przy zastosowaniu prawa międzynarodowego - konwencja nowojorska), o ile do tego czasu zobowiązania nie zostaną uregulowane w jakiejkolwiek formie, jednak z ostrożności kieruje zapytanie w tej sprawie do organu podatkowego prosząc o wiążącą interpretację.

Wnioskodawca ma również wątpliwość co do kursu waluty, jaki należałoby zastosować, gdyby w przyszłości doszło do przedawnienia zobowiązania i wystąpiła konieczność określenia z tego tytułu przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku nieuregulowania przez Spółkę zobowiązania winna ona rozpoznać przychód z tytułu przedawnionego zobowiązania po okresie 4 lat licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze?
   
2. Czy Spółka powinna określać wysokość przychodu z tytułu przedstawionego zobowiązania w wysokości zobowiązań walutowych przeliczonych według kursu historycznego, to jest średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych?
   
   

Niniejsze interpretacja obejmuje wniosek w części dotyczącej pytania nr 2 postawionego we wniosku.

W zakresie pytania nr 1 zapadło odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Spółki:

Ad. 2

W odniesieniu do kwestii określenia wysokości przedawnionego zobowiązania Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przeterminowane zobowiązania powinien zaliczyć do przychodów według kursu historycznego, czyli średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, co uzasadnia następująco:

Zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop), koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Natomiast w myśl ust. 4e cytowanego artykułu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W art. 15a ust. 1 updop określono, iż różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

I tak, zgodnie z treścią przepisu art. 15a ust. 2 pkt 2 updop.: „Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażanego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia”.

Natomiast w oparciu przepis art. 15a ust. 3 pkt 2 updop.: „Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W myśl ust. 6 cytowanego artykułu: „Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu”.

Z kolei w myśl art. 15a ust. 1 updop: „Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dochodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności”.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedawnienie zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, nie może być utożsamiane z ich uregulowaniem w jakiejkolwiek formie. Zatem, skoro nie dochodzi do uregulowania zobowiązania, nie powstają również dodatnie bądź ujemne różnice kursowe, w rozumieniu art. 15a ust 2 i 3 updop.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, przychody z tytułu przedawnionych zobowiązań, rozpoznane winny być w wysokości, w jakiej historycznie ujęte zostały w księgach rachunkowych, na podstawie art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Potwierdzeniem takiego stanowiska jest między innymi interpretacja Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24.09.2004 r., sygn. akt US 72/ROP 1/423-788/04/ICH, w której organ podatkowy stwierdził, iż:

„Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a - ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 200o. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i l4 są w szczególności - wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8 umorzonych lub przedawnionych: zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

W ocenie Urzędu przychody uzyskane przez Spółkę z tytułu umorzenia zobowiązań (czy to zobowiązań handlowych, czy z zaciągniętych wcześniej pożyczek), będą przychodami wyliczonymi według kursów historycznych, ponieważ odpisanie przedawnionych lub umorzonych zobowiązań, w tym także wyrażonych w walutach obcych następuje w takiej wysokości, w jakiej wprowadzono je do ksiąg (wskutek umorzenia zobowiązanie wygasa), a różnice kursowe powstałe z tego tytułu odnosi się na koszty lub przychody finansowe (na dzień wyceny bilansowej), a więc na wynik finansowy, Różnic tych nie uwzględnia się w rozliczeniu podatkowym, są one podatkowo obojętne. Umorzenie zobowiązań nie jest bowiem tożsame, w świetle gramatycznej wykładni art. 12 ust. 3 ani art. 15 ust. 1 w/w ustawy, z powstawaniem różnic kursowych wynikających z dokonywaniem zapłat należności.”

Podobne Stanowisko zajął również Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Wola w interpretacji indywidualnej z dnia 04.05.2005 r., sygn. akt US 40-DP-4211/HKO/43/2005 stwierdził, iż cyt.:

„(...) Wartość przedawnionych zobowiązań jest jedną z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wyniku przedawnienia zobowiązania nie dochodzi do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu zatem różnice kursowe powstałe z wycen bilansowych winny być uwzględnione tylko w rachunku bilansowym (…)”.

Z ostatnio wydanych interpretacji na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy przytoczyć można np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26.09.2012 r. o sygn. IPPB5/423-527/12-3/IŚ.

Spółka przytaczając powyższe interpretacje wskazuje jedynie na dość jednolite podejście organów podatkowych, do tematu i ma pełną świadomość, że interpretacje co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem powszechnie obowiązującego stanowiąc jednocześnie cenne źródło informacji.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wartość przychodu z tytułu przedawnionych zobowiązań, o którym mowa w treści przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop, powstanie winna być określona w wysokości historycznej, to jest po przeliczeniu według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie - stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.