INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 7 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację jubileuszu firmy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na poniesionych na organizację jubileuszu firmy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w maju 2013 roku będzie obchodziła jubileusz 25-lecia działalności. W związku z tym zamierza zorganizować uroczyste, oficjalne spotkanie dla pracowników i zaproszonych gości (kontrahenci, przedstawiciele lokalnych władz i środowiska biznesowego) połączone z wręczeniem pracownikom odznaczeń. Cześć oficjalna będzie zawierała również prezentację dotychczasowych, 25-letnich, osiągnięć Spółki oraz zaprezentowane zostaną jej plany i perspektywy rozwoju na przyszłość. Podczas części oficjalnej będzie miał miejsce drobny poczęstunek (kawa, herbata, przekąski, słodycze). Po części oficjalnej planowana jest impreza okolicznościowa dla pracowników oraz zaproszonych gości spoza Spółki, łącznie dla około 180 osób:

• wspólna zabawa podczas występu zespołu muzycznego, będą serwowane posiłki. Spółka zamierza obdarować pracowników oraz gości albumami z logo Spółki, które będą ogólnodostępne. Spółka przewiduje, że w ramach kosztów związanych z organizacją jubileuszu zostaną poniesione następujące wydatki:
• druk zaproszeń,
• wynajem sali wraz z nagłośnieniem na oficjalne spotkanie z pracownikami oraz zaproszonymi gośćmi,
• przygotowanie prezentacji multimedialnej (filmu) o Spółce,
• drobny poczęstunek w trakcie oficjalnego spotkania (w formie cateringu),
• kwiaty do wystroju sali oraz dla wyróżnionych pracowników,
• honorarium prelegentów oraz obsługi spotkania,
• wynajem transportu w celu przewozu uczestników na miejsce spotkania i z powrotem,
• upominki oraz ich opakowania dla zaproszonych gości i pracowników o wartości około 85 zł/szt. (albumy z logo Spółki),
• impreza okolicznościowa dla pracowników oraz zaproszonych gości (konsumpcja, wynajem sali),
• oprawa muzyczna (występ zespołu artystycznego),
• noclegi dla niektórych pracowników i gości.

Wydatki poniesione będą ze środków obrotowych Spółki. Spółka nie posiada Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Podczas spotkania jubileuszowego Spółka nie będzie prowadziła ewidencji przybyłych pracowników oraz gości. Spółka nie będzie prowadziła ewidencji konsumpcji oraz intensywności korzystania z innych elementów spotkania jubileuszowego przez uczestniczące w nim osoby, jak również nie będzie prowadziła ewidencji osób obdarowanych upominkami (albumy z logo Spółki), które będą ogólnodostępne.

Spółka zatrudnia blisko 130 osób. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę opodatkowana jest 23% stawką VAT.

PKD działalności Spółki: 4329Z - wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych.

W związku z powyższym zadano m.in. pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych:

• Czy koszty związane z organizacją jubileuszu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej odnosi się do zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poniesionych na organizację jubileuszu firmy (pytanie oznaczone numerem 1.). W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wnioskodawca wskazał m.in., że organizacja obchodów jubileuszu Spółki będzie miała charakter motywacyjno-integracyjny dla pracowników, tj. celem poniesionych wydatków będzie wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych oraz integracja uczestniczących w nim pracowników, poprawa atmosfery pracy oraz wykazanie uznania dla pracowników, co w konsekwencji doprowadzić ma do lepszego funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz zwiększenia wydajności pracy, co będzie miało wpływ na osiągane przez Spółkę przychody z działalności gospodarczej.

Dzięki uczestniczeniu w spotkaniu jubileuszowym gości spoza Spółki, wydatki będą sprzyjały tworzeniu oraz utrwalaniu jej pozytywnego wizerunku na zewnątrz. Będą stanowiły formę podziękowania za wieloletnią współpracę na rzecz rozwoju Spółki orazbędą sprzyjały rozwojowi dalszej współpracy, realizacji podejmowanych wspólnie inicjatyw, co w konsekwencji przełożyć się może na przyszłe przychody Spółki.

Im lepsza motywacja do pracy i wydajność personelu oraz zewnętrznych podmiotów współpracujących, większe ich zaangażowanie w wykonywane obowiązki, tym większa wydajność, efektywność - większe przychody generowane przez Spółkę.

W związku z powyższym, ponieważ wydatki na organizację jubileuszu Spółki będą miały wpływ na uzyskanie przychodów z działalności Spółki oraz będą miały charakter motywacyjno-integracyjny, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu oraz nie wystąpi przychód opodatkowany z tytułu nieodpłatnego świadczenia zarówno dla pracowników, jak i zaproszonych gości również dlatego, iż określenie konkretnej wartości przychodu przypadającej dla konkretnej osoby nie będzie możliwe.

Zostaną spełnione warunki zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów, tj. koszt zostanie faktycznie poniesiony, co zostanie udokumentowane fakturami i dowodami zapłaty za te faktury, koszt będzie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz poniesione rodzaje kosztów nie będą z katalogu wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,
• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami.

Przy prawnopodatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku Spółki należy mieć na uwadze, że z dniem 1 stycznia 2007 r., mocą ustawy z dnia 21 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) dokonana została zmiana przepisów w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków i kosztów reprezentacji.

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami art. 16 ust. 1 pkt 28 cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „reprezentacji” można – zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa – odnieść się do definicji słownikowej tych pojęć. W Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo PWN 2002 r. oraz http://sjp.pwn.pl/lista.php...co=reprezentacja) pojęcie to ma różnorodne znaczenia i oznacza:

1. grupę osób występującą w czyimś imieniu
2. reprezentowanie kogoś lub czegoś
3. grupę zawodników reprezentującą w zawodach barwy swojego kraju, klubu lub miasta.

Natomiast pojęcie „reprezentować” to

1. występować i działać w czyimś imieniu
2. być wyrazicielem czegoś, np. jakichś

• (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/lista.php...co=reprezentOWA%C6).

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią, por. wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10.

Analogiczne stanowisko negujące kryterium „okazałości, wystawności” jako kryterium decydujące o uznaniu danego wydatku, np. na usługi gastronomiczne, zakup napojówza koszty reprezentacji prezentowane jest m.in. w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych: w Warszawie z dnia 13 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 752/10, w Kielcach z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 202/10; por. także: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 maja 1998 r. – sygn. akt SA/Sz 1412/97, a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 127/10).

Reasumując, wydatki na organizację jubileuszu firmy, w tym zakup żywności, napojów czy szerzej rzecz ujmując – usług gastronomicznych, noclegowych, transportowych świadczonych w trakcie spotkania z wybranymi kontrahentami, przedstawicielami lokalnych władz czy zaproszonymi gośćmi z tzw. „środowiska biznesowego” niezależnie od miejsca i okoliczności podawania zakupionych artykułów oraz celu świadczenia zakupionych usług, stanowią koszty reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Podnieść jednocześnie należy, że w odniesieniu do reklamy całokształtu działalności firmy można zaliczyć te działania, które mają na celu przekazanie wiedzy o zaletach i wartości reklamowanej firmy (reklama firmy), realizowane poprzez rozpowszechnianie jej logo. Podobnie jak w przypadku reprezentacji, tak również w odniesieniu do reklamy, brak jest w przepisach podatkowych legalnej definicji tego pojęcia. Punktem wyjścia do dalszych analiz pozostaje zatem, słownikowe, potoczne rozumienie tego terminu. I tak, np. według Słownika Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka (wyd. PWN z 1996 r., tom III s. 37), reklamą jest "rozpowszechnianie informacji o towarach ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie czegoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia, itp.) służące temu celowi”. Chodzi więc o zachwalanie produktów, usług czy towarów danego producenta lub sprzedawcy, skłonienie ludzi do ich nabywania.

Z tych względów istotnym staje się rozgraniczenie wydatków ponoszonych na reprezentację od wydatków ponoszonych na inne, niekiedy bardzo zbliżone sfery ich działalności. Chodzi tu zwłaszcza o wydatki na cele reklamowe. Z punktu widzenia przepisów podatkowych ma to bowiem zasadnicze znaczenie, gdyż w obowiązującym stanie prawnym, o ile wydatki na reklamę – co do zasady - podlegają odliczeniu od przychodów (według ogólnej klauzuli z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy), tak koszty reprezentacji zostały całkowicie wyłączone z kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy).

Odnosząc się do wskazanych wydatków o ogólnym charakterze reklamowym (wynajem sali wraz z nagłośnieniem na oficjalne spotkanie, przygotowanie prezentacji multimedialnej (filmu) o Spółce, honorarium prelegentów oraz obsługi spotkania, upominki dla zaproszonych gości - albumy z logo Spółki) - a wiec czynności związane z obsługą medialnej płaszczyzny działań, choć mogą one wpisywać się ciąg działań reklamowych, wizerunkowych, to jednak ze względu na skierowanie ich do konkretnej, ograniczonej, „zamkniętej”, czyli wyselekcjonowanej grupy osób tracą przymiot istotny dla pojęcia reklamy („powszechność”) a ich charakter reprezentacyjny staje się dominujący - stanowią koszty reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast wydatki poniesione na przeprowadzenie spotkań, imprez okolicznościowych dla pracowników nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka planuje ponieść szereg wydatków, w tym m.in. na: druk zaproszeń, wynajem sali wraz z nagłośnieniem na oficjalne spotkanie z pracownikami, przygotowanie prezentacji multimedialnej (filmu) o Spółce, drobny poczęstunek w trakcie oficjalnego spotkania (w formie cateringu), kwiaty do wystroju sali oraz dla wyróżnionych pracowników, honorarium prelegentów oraz obsługi spotkania, wynajem transportu w celu przewozu pracowników na miejsce spotkania i z powrotem, upominki oraz ich opakowania dla zaproszonych pracowników (albumy z logo Spółki), wydatki związane z organizacją imprezy okolicznościowej dla pracowników (konsumpcja, wynajem sali), oprawa muzyczna (występ zespołu artystycznego), noclegi dla niektórych pracowników.

Wyżej wymienione wydatki na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprezy okolicznościowej (jubileuszowej) i integracyjnej – skoro są ponoszone ze środków obrotowych– mogą stanowić koszty podatkowe, o ile są związane są z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu uzyskanie przychodów. Kosztami podatkowymi mogą być bowiem tzw. koszty pracownicze, które obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszonena rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych o charakterze motywacyjnym. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy.

W celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi natomiast dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, wydatki ponoszone na zorganizowanie imprezy jubileuszowej na rzecz pracowników mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podkreślić należy, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy, Spółka winna każdorazowo określić, ile osób faktycznie wzięło udział w obchodach jubileuszu. W tym przypadku argument, że nie jest w stanie określić, ile osób faktycznie wzięło udział uznać należy za pozbawiony racjonalnego uzasadnienia, chybiony, skoro Jednostka, co jest w pełni uzasadnione, każdorazowo dysponując listą osób, które zadeklarowały chęć udziału w obchodach jubileuszu, może sprawdzić, potwierdzić ich obecność, a ponadto drukując zaproszenia – dysponować będzie listą osób, do których są kierowane.

W konsekwencji, poniesione przez Spółkę wydatki na zorganizowanie imprezy dla pracowników, oraz zaproszonych gości, w sytuacji, gdy nie będzie możliwe wydzielenie i udokumentowanie wydatków przypadających na konkretnych uczestników (pracowników oraz pozostałych osób) nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku, gdy wydatki na zorganizowanie jubileuszu w części dotyczącej pracowników, Spółka mogłaby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli będzie w stanie wyliczyć „osobokoszt” imprezy i wyodrębnić koszty stanowiące koszty uzyskania przychodu (dotyczące tej grupy uczestników imprezy) oraz koszty dotyczące osób pozostałych traktowane jako reprezentacyjne, a tym samym nie stanowiące kosztu uzyskania przychodu.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją jubileuszu – jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.