Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-136/13/JS
z 6 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 29 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie towarów, gdy towary będące na stanie magazynowym podatnika w dniu 31 grudnia 2012 r. zostaną sprzedane w 2013 r. i zobowiązania z tytułu ich nabycia uregulowane po upływie terminów płatności wobec dostawców (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) w sytuacji gdy:

• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi przed upływem 30 dni od dnia upływu terminu płatności – jest nieprawidłowe,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi po upływie 30 dni od dnia wpływu płatności,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu jest dłuższy niż 60 dni – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie towarów, gdy towary będące na stanie magazynowym podatnika w dniu 31 grudnia 2012 r. zostaną sprzedane w 2013 r. i zobowiązania z tytułu ich nabycia uregulowane po upływie terminów płatności wobec dostawców (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) w sytuacji gdy:

• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi przed upływem 30 dni od dnia upływu terminu płatności,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi po upływie 30 dni od dnia wpływu płatności,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu jest dłuższy niż 60 dni.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. znak: IBPBI/2/423-136/13/JS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym również dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi dostawa dodatków do odzieży. Asortyment obejmuje wszelkiego typu etykiety tkane, plastikowe, silikonowe, naszywki i emblematy, zawieszki kartonowe, etykiety skórzane i skóropodobne, plomby konfekcyjne i zabezpieczające, etykiety i zawieszki wykonane z surowców naturalnych, transfery na gorąco, aplikacje holograficzne, etykiety z zastosowaniem systemów E. oraz wiele innych wykonanych w nowoczesnych technologiach na podstawie indywidualnych i sezonowych zamówień zbiorczych odbiorców krajowych i zagranicznych (dalej jako: „towary”). Wymienione wyżej towary podatnik nabywa (w oparciu o indywidualne, zbiorcze zamówienia klientów krajowych) zarówno w kraju, jak i (w głównej mierze) za granicą i przechowuje w swoim magazynie do czasu ich sprzedaży, na podstawie otrzymanych dyspozycji klientów, zgodnych z wcześniejszymi zamówieniami zbiorczymi. Na dzień 31 grudnia 2012 r. Spółka posiadała niesprzedane indywidualne towary, które będą przedmiotem dostaw i sprzedaży sukcesywnie w kolejnych miesiącach roku 2013, w miarę otrzymywanych zamówień wysyłkowych (dyspozycji) od nabywców - klientów. Zaznaczyć należy, że przedmiotowe towary Spółka nabyła od rozmaitych dostawców, przy czym ustalone terminy zapłaty były niejednorodne - w części przypadków nie przekraczały 60 dni, w części natomiast były dłuższe i wynosiły 90 dni od daty dostawy (zgodnie z obowiązującymi umowami z dostawcami oraz zgodnie z dokumentami księgowymi - fakturami zakupu).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość sprzedanych towarów po cenie zakupu dopiero po uregulowaniu zobowiązań wobec dostawców lub (w przypadku częściowego uregulowania zobowiązań) w części odpowiadającej uregulowanym kwotom w sytuacji, gdy towary będące na stanie magazynowym podatnika w dniu 31 grudnia 2012 r. zostaną sprzedane w 2013 r., po upływie terminów płatności wobec dostawców tych towarów? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia stanowi koszt bezpośredni w rozumieniu art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, iż w przedmiotowej sytuacji zastosowanie ma art. 15b ust. 8, zgodnie z którym, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentu zakupu następuje nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania, przy czym w przypadku gdy zobowiązanie zostało zapłacone w części, zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegać będzie tylko odpowiednia część kosztu zakupu sprzedanych towarów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej jako: „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy – dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu – należy potrącić koszty. Sposób, w jaki należy rozliczyć koszty uzyskania przychodów (zwłaszcza te, które odnoszą się nie tylko do roku podatkowego, w jakim zostały poniesione ale i do lat następnych) jest uzależniony od stopnia ich powiązania z uzyskiwanymi przychodami, tj. od tego, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio czy też innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 ustawy o pdop oraz art. 15 ust. 4b-4h. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Należy także nadmienić, iż z dniem 01 stycznia 2013 r. mocą art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) ustawodawca wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacje zmierzające do likwidacji tzw. „zatorów płatniczych” (art. 15b ustawy o pdop). Stosownie do tego unormowania, w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) dłużnik – w określonych terminach – zobowiązany jest do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o pdop, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Natomiast zgodnie z art. 15b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach (art. 15b ust. 3).

Zgodnie z art. 15b ust. 4 ustawy o pdop, jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 15b ust. 5).

Celem wprowadzenia art. 15b ustawy o pdop było ograniczenie tzw. „zatorów płatniczych”, poprzez obowiązek dokonania przez podatnika korekty kosztów podatkowych w przypadku nieuregulowania przez niego kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) w terminie wskazanym w przepisach podatkowych.

Przepisy podatkowe zawierają rozwiązanie polegające na obowiązku dokonania zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu w ciągu 30 dni od daty upływu terminu płatności ustalonego przez strony, a w przypadku gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni – nieuregulowania jej w ciągu 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) do kosztów uzyskania przychodów. Zatem korekta kosztów podatkowych jest uzależniona od terminu płatności ustalonego przez strony i braku zapłaty w odpowiednim, wskazanym w przepisach, terminie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na dzień 31 grudnia 2012 r. Spółka posiadała niesprzedane towary, które będą przedmiotem dostaw i sprzedaży sukcesywnie w kolejnych miesiącach roku 2013, w miarę otrzymywanych zamówień wysyłkowych (dyspozycji) od nabywców - klientów. Towary te Spółka nabyła od rozmaitych dostawców, przy czym ustalone terminy zapłaty były niejednorodne - w części przypadków nie przekraczały 60 dni, w części natomiast były dłuższe i wynosiły 90 dni od daty dostawy (zgodnie z obowiązującymi umowami z dostawcami oraz zgodnie z dokumentami księgowymi - fakturami zakupu). W związku z tym wątpliwość Spółki budzi fakt, czy będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie towarów, sprzedanych w 2013 r. po upływie terminów płatności wobec dostawców, jeżeli zobowiązania z tego tytułu nie zostały uregulowane do dnia ich zbycia.

W tym miejscu należy przywołać art. 15 b ust. 8 ustawy o pdop, który stanowi, iż jeżeli zgodnie z art. 15 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.

Termin z ust. 1, do którego odsyła powyższy przepis, to termin 30 dni od daty upływu terminu płatności. Jeżeli zatem w dacie sprzedaży upłynął termin płatności, ale od upływu terminu płatności nie minęło jeszcze 30 dni, to Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość sprzedanych towarów w dacie ich sprzedaży.

Jeżeli natomiast w dacie sprzedaży upłynął ww. termin lub upłynął termin płatności, o którym mowa w ust. 2 i zobowiązanie nie zostało uregulowane, Spółka do czasu uregulowania zobowiązania wobec dostawcy nie ma prawa zaliczyć kosztu nabytych towarów do kosztów podatkowych. Zaliczenie tej kwoty (lub części odpowiadającej uregulowanym kwotom) będzie mogło nastąpić nie wcześniej, niż w miesiącu jej uregulowania.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie towarów, gdy towary będące na stanie magazynowym podatnika w dniu 31 grudnia 2012 r. zostaną sprzedane w 2013 r. i zobowiązania z tytułu ich nabycia uregulowane po upływie terminów płatności wobec dostawców (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) w sytuacji gdy:

• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi przed upływem 30 dni od dnia upływu terminu płatności – jest nieprawidłowe,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu nie jest dłuższy niż 60 dni a zbycie towarów nastąpi po upływie 30 dni od dnia wpływu płatności,
• termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu jest dłuższy niż 60 dni – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.