INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.04.2013 r. (data wpływu 29.04.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz osób oddelegowanych do pracy na rzecz Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz osób oddelegowanych do pracy na rzecz Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności, Sp. z o.o. (zwana dalej „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe, administracyjne, finansowe, sprzedażowe, logistyczne, produkcyjne oraz związane z ochroną środowiska. Koordynacja i zarządzanie tymi procesami, z uwagi na specyfikę branży, wymaga specjalistycznej wiedzy i doboru odpowiedniego personelu na szczeblu menedżerskim. W związku z tym, Spółka zawiera umowy o świadczenie usług z podmiotami zagranicznymi z grupy T., które oddelegowują swoich pracowników do pracy na rzecz Spółki (zwanymi dalej „Osobami oddelegowanymi”). Spółka płaci zagranicznym podmiotom wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, zgodnie z zawieranymi umowami (wynagrodzenie to obejmuje m.in. koszty wynagrodzenia w tym podobne świadczenia, premie, składki na ubezpieczenia oraz inne koszty związane z oddelegowaniem, które są wypłacane Osobom oddelegowanym bezpośrednio przez ich zagranicznych pracodawców). Ponadto, Spółka finansuje szereg wydatków na pozapłacowe świadczenia związane z pobytem na terytorium Polski Osób oddelegowanych. Spółka zobligowana jest do bezpośredniego ponoszenia tych wydatków na podstawie porozumień w sprawie oddelegowania pracowników, zawartych ze spółkami zagranicznymi. Wydatki te obejmują zwłaszcza:

• koszty związane ze zmianą przyporządkowania,

• czynsz za mieszkanie,

• koszty dostawy mebli i sprzętu AGD,

• opłaty za media (prąd, woda, gaz, klimatyzacja itp.),

• opłaty za przejazd do kraju zamieszkania,

• opłaty za szkołę dla dzieci,

• ubezpieczenie zdrowotne,

• inne wydatki i opłaty związane z bezpośrednim pełnieniem funkcji (koszty funkcjonowania biura, sekretariatu, przejazdów, itp.).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty świadczeń na rzecz Osób oddelegowanych do Spółki, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.

Wniosek odnośnie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę został rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone z tytułu świadczeń wymienionych w przedmiotowym wniosku stanowią koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wydatki te są przewidziane w umowach oddelegowania i są ponoszone bezpośrednio przez Spółkę. Gwarancja sfinansowania dodatkowych pozapłacowych świadczeń, była warunkiem koniecznym zawarcia umów z Osobami oddelegowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 379 ze zm.), zwana dalej „Ustawą CIT”, za koszty uzyskania przychodu uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Podstawą zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest wykazanie związku między ponoszonymi kosztami a osiąganymi przychodami.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących warunków:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Przedmiotowe wydatki ponoszone przez Spółkę nie są wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zatrudnienie wysokiej klasy specjalistów przynosi pożądany przez Spółkę efekt w postaci zwiększenia przychodów. Celem Spółki jest pozyskanie najlepszych fachowców, gdyż wysoko wykwalifikowana kadra stanowi istotny element budowania przewagi konkurencyjnej, co w konsekwencji, ma wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Wiedza, doświadczenie i kompetencje wnoszone przez osoby oddelegowane do Spółki są szczególnie istotne w branży paliwowej, w której o sukcesie rynkowym decyduje często umiejętność praktycznego zastosowania specjalistycznej wiedzy. Analizując możliwości zatrudnienia najlepszych dostępnych na rynku fachowców, okazało się, że spełnienie wymagań stawianych przez Spółkę w wielu przypadkach możliwe jest tylko przez osoby mieszkające i pracujące na stale poza granicami Polski. Z kolei, nakłonienie osób oddelegowanych ze spółek zagranicznych do podjęcia w Polsce pracy na rzecz Spółki wymagało zapewnienia im pewnych pozapłacowych świadczeń, z zamiarem zapewnienia im podobnych warunków bytowych, jakie mieli przed przyjazdem do Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wydatki na rzecz Osób oddelegowanych do pracy dla Spółki stanowią element wynagrodzenia podmiotu zagranicznego za świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy, mimo, iż kwoty te nie są uiszczane bezpośrednio do zagranicznego podmiotu - zgodnie z umową — Wnioskodawca bezpośrednio ponosi te koszty za Osoby oddelegowane. Nie należy zatem rozpatrywać każdego wydatku jako odrębnej pozycji kosztowej, w oderwaniu od całokształtu świadczeń i kontekstu oraz celu ponoszenia tych wydatków jako całości, lecz traktować je jako część składową wynagrodzenia za świadczoną na rzecz Spółki usługę. Biorąc zatem pod uwagę fakt że Spółka zobowiązana jest do ponoszenia dodatkowych kosztów na mocy zawartych umów, wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki.

W opinii Spółki, powyższe stanowisko jest prawidłowe także w odniesieniu do wydatków ponoszonych na naukę dzieci pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z Osobami oddelegowanymi, ponieważ w kraju ojczystym mogłyby korzystać z nauki w szkołach publicznych nieodpłatnie, podejmując naukę w języku ojczystym. Biorąc pod uwagę fakt iż w Polsce nie ma szkół publicznych oferujących naukę w językach obcych, do których zgodnie z umowami mogłyby uczęszczać dzieci osób oddelegowanych, Spółka uznaje za zasadne opłacanie szkoły prywatnej, oferującej naukę, bądź to w języku ojczystym Osoby oddelegowanej, bądź w innym, zgodnie z akceptacją Osoby oddelegowanej.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacjach Indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji Indywidualnej z dnia 31 stycznia 2008 r. (sygn. ILPB3/423-201/07-S/EK) potwierdził stanowisko, zgodnie z którym: „Jak wynika z powyższego, poniesienie przez Bank przedmiotowych wydatków było więc uzasadnione i konieczne, mając na względzie ambicję zbudowania przez Bank zespołu pracowniczego o najwyższych kwalifikacjach, tak by zapewnić wzrost przychodów Spółki. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że koszty ponoszone w związku z opłaceniem kosztów edukacji dzieci zatrudnionych przez Bank Pracowników, nie mających miejsca zamieszkania w Polsce, są związane z przychodami Spółki. Jednocześnie katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, określony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie odnosi się do tego typu wydatków. Tym samym zasadne jest uznanie, że koszty te powinny stanowić koszty uzyskania przychodów Banku. Wnioskodawca zwraca również uwagę na fakt, że zapewnienie edukacji dzieciom pracowników, którzy wraz z rodziną przybywają do Polski, by podjąć tu pracę, jest powszechną praktyką gospodarczą. Zdaniem Spółki, w dobie globalizacji, sytuacje gdy cudzoziemcy pracują w Polsce nie powinny być traktowane jako niezwykłe. Niemniej, wymagają one od pracodawców pewnej odpowiedzialności i zapewnienia takim pracownikom, określonych świadczeń pozapłacowych, w tym np. finansowania edukacji ich dzieci. Jako, że świadczenia te bezpośrednio wiążą się z zatrudnieniem, które ma wpływ na przychody podatników, koszty ponoszone na zapewnienie tych świadczeń powinny być klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów.”

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPBS/423-597/11-3/RS).

Reasumując, należy podkreślić, że ponoszenie dodatkowych świadczeń pozapłacowych na rzecz pracowników będących wysokiej klasy specjalistami jest obecnie powszechną praktyką gospodarczą, zwłaszcza w międzynarodowej grupie kapitałowej. Korzystanie z wiedzy, doświadczenia i kompetencji wysokiej klasy specjalistów ma korzystny wpływ na przychody Spółki. Z związku z tym, kwalifikowanie wydatków ponoszonych na rzecz osób oddelegowanych do kosztów uzyskania przychodów Spółki jest uprawnione na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, biorąc także pod uwagę fakt, że nie mieszczą się one w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się – za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.