INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. Organu 24 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozliczanego okresu, kosztów podwykonawstwa, które zostały ujęte jako dostawy niefakturowane - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozliczanego okresu, kosztów podwykonawstwa, które zostały ujęte jako dostawy niefakturowane.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest budowa i remont dróg. W ramach działalności Spółka jako lider konsorcjum zawarła w dniu 16 października 2009 r. umowę z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad na remont i utrzymanie dróg krajowych i autostrad administrowanych przez Rejon w X. Postanowieniem umowy Spółka zobowiązana została do przeprowadzania pomiarów i badań materiałów użytych przez nią i podwykonawców do budowy i remontów dróg zgodnie z przepisami Ogólnej Specyfikacji Technicznej (OST) oraz szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST).

W umowie określono również zakresy robót wykonywanych przy udziale podwykonawców i siłami własnymi. Ustalono zabezpieczenie należytego wykonania umowy w wysokości 5% maksymalnej wysokości nominalnej zobowiązania wynikającego z umowy. W dniu podpisania umowy Spółka wniosła zabezpieczenie w wysokości 1.148.102,50 zł w formie gwarancji ubezpieczeniowej. W ramach wymienionej umowy Spółka otrzymała zlecenie na ułożenie nakładki o wartości netto 993.675,83 zł. Do wykonania zlecenia zatrudniła podwykonawcę Przedsiębiorstwo Robót Drogowych, z którym podpisała umowę na kwotę netto 794.506,99 zł. Pismem z dnia 26 listopada 2010 r. podwykonawca zgłosił Spółce do odbioru technicznego wykonane roboty objęte umową. W konsekwencji Spółka wystąpiła do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad o komisyjny odbiór prac, który nastąpił w dniu 02 grudnia 2010 r. W skład komisji weszli przedstawiciele Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Spółki oraz Przedsiębiorstwa Robót Drogowych (pełniącego funkcję Kierownika Robót).

Komisja dokonała odbioru robót (wykonanych siłami własnymi i podwykonawców) oraz sporządziła protokół na wartość 993.675,83 zł. W ślad za protokołem odbioru Spółka wystawiła w dniu 06 grudnia 2010 r. fakturę VAT, która została zapłacona w dniu 20 grudnia 2010 r. W międzyczasie Spółka przeprowadziła badania jakości mieszanki mineralno-bitumicznej użytej do budowy przez podwykonawcę. W związku z wystąpieniem niezgodności pomiędzy jakością wbudowanej mieszanki mineralno-bitumicznej, a deklarowaną w recepcie przez podwykonawcę, Spółka w dniu 23 grudnia 2010 r. zaproponowała podwykonawcy spisanie protokołu warunkowego odbioru robót. Podwykonawca na propozycję nie wyraził zgody, protokołu nie podpisał i nie wystawił faktury za wykonane roboty. Następnie poinformował (pismo z dnia 10 stycznia 2011 r.) że prowadzone są rozmowy z producentem mieszanki mineralno-bitumicznej celem oceny jakości betonu asfaltowego oraz udziału obu firm w usunięciu skutków w przypadku braku zgodności wyrobu z deklarowaną receptą. Ewentualna naprawa nawierzchni miałaby nastąpić do 31 maja 2011 r. W aktualnej sytuacji Spółka w 2010 r. wystawiła fakturę VAT, osiągnęła przychód w kwocie 993.675,83 zł, a nie otrzymała faktury od podwykonawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do podatkowych kosztów roku 2010, koszty podwykonawstwa nie zafakturowane na dzień 31 grudnia 2010 r., które ujęła w księgach jako dostawy usług niefakturowane...

Zdaniem Spółki, koszty podwykonawstwa jako koszty bezpośrednio związane z przychodami powinny być potrącone w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody tj. w 2010 r.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu Spółka uważa dzień, w którym ujęła koszt w księgach rachunkowych na podstawie protokołu odbioru robót podpisanego przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, który obejmował również roboty wykonane przez podwykonawcę, których wartość wynika z podpisanej umowy.

Dokonanie powtórnego odbioru robót podwykonawcom przez Spółkę wiąże się z umownym obowiązkiem odbioru jakościowego oraz badaniami laboratoryjnymi materiałów przez dwa niezależne podmioty, których rezultaty są na ogół znane w późniejszym terminie niż oddanie drogi do użytku publicznego. Występujące ewentualne niezgodności jakościowe objęte są gwarancją dobrego wykonania odbioru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

1. poniesiony wydatek musi mieć wpływ na powstanie przychodu,
2. wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy,
3. musi być właściwie udokumentowany.
   
   

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu lub źródła tego przychodu. Związek ten natomiast może być bezpośredni lub pośredni.

Za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów należy uznać te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Natomiast kosztami, innymi niż bezpośrednio związanymi z przychodami tzw. kosztami pośrednimi są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z uzyskiwaniem przychodów, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

-są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika natomiast, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zgodnie z zasadą potrącalności kosztów w czasie wyrażoną w tych przepisach, jeżeli poniesiony koszt można bezpośrednio odnieść do osiągniętego przychodu, wówczas powinien on być uwzględniony w rachunku podatkowym, w tym roku, w którym osiągnięty został przychód. Odstąpienie od zasady potrącalności kosztów możliwe jest tylko wtedy, gdy zarachowanie kosztu w danym roku podatkowym nie było możliwe, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym faktycznie został poniesiony.

W przedmiotowej sprawie Spółka poniosła koszty związane z ułożeniem kładki przez podwykonawcę, zgodnie z otrzymanym zleceniem, które to koszty są bezwątpienia kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami.

Z przedstawionego wniosku wynika, iż Spółka wystawiła w 2010 r. fakturę VAT na całą wartość wykonanych robót osiągając z tego tytułu przychód, jednak nie otrzymała faktury od podwykonawcy (w związku z zakwestionowaniem przez Spółkę jakości materiałów przez niego użytych). Spółka ujęła koszt w księgach rachunkowych jako dostawy usług niefakturowane na podstawie protokołu odbioru robót, który obejmował również roboty wykonane przez podwykonawcę, których wartość wynika z podpisanej umowy.

Jeżeli więc zgodnie z zasadami rachunkowości Spółka ujęła przedmiotowe koszty w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych na podstawie protokołu odbioru robót, wówczas zasadne jest przyjęcie, iż jest to również koszt poniesiony w rozumieniu przepisów podatkowych.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, iż koszty podwykonawstwa jako koszty bezpośrednio związane z przychodami poniesione w roku podatkowym powinny być potrącone w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody tj. w 2010 r., należy zatem uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości ujęcia kosztu w księgach rachunkowych na podstawie protokołu w świetle ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. 2009 r. Nr 152 poz. 1223 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.