INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.022012 r. (data wpływu 22.02.2012 r.) – uzupełnionym w dniach 07.05.2012 r., 09.05.2012 r. i 11.05.2012 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych po stronie obligatariusza z tytułu wykupu obligacji przez emitenta, gdy zapłata następuje w PLN – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych po stronie obligatariusza z tytułu wykupu obligacji przez emitenta, gdy zapłata następuje w PLN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

G. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) nabyła obligacje wyemitowane przez spółkę powiązaną C. z siedzibą na Cyprze (dalej: Emitent). Obligacje zostały wyemitowane przez C. w EURO, tj. wartość zobowiązań Emitenta wobec Wnioskodawcy wyrażona została w walucie obcej.

W maju 2011 r. Spółka nabyła od C. obligacje imienne serii B o wartości nominalnej 400 EURO każda.

Obligacje są oprocentowanie w wysokości stopy odsetek EURIBOR 1R (roczny) powiększoną o marżę 2,5% w stosunku rocznym.

W celu uregulowania ceny za nabyte obligacje, w uzgodnieniu z Emitentem Spółka dokonała zapłaty w złotych polskich zamiast w EURO. W rezultacie Spółka dokonała zapłaty na rzecz Emitenta w dwóch częściach łącznej wysokości 47.000.000,00 złotych.

We wrześniu 2011 r. C. zaciągnęło kredyt w złotych polskich i dokonało częściowego wykupu wyemitowanych obligacji. Wykup obligacji przez C. również nastąpił w złotych polskich.

W wyniku spłaty części objętych przez Wnioskodawcę obligacji, Spółka otrzymała kwotę 27.970.293,92 złotych.

Z tytułu spłaty części obligacji przez C., Spółka wykazała dla celów rachunkowych dodatnie różnice kursowe w wysokości 2.665.704,73 zł.

Spółka otrzyma również w nieodległym czasie spłatę pozostałej części obligacji. Spółka nie wyklucza, iż spłata nastąpi również w złotych polskich zamiast w EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka powinna rozpoznać podatkowe różnice kursowe od wykupu obligacji, który nastąpił w PLN...
2. Czy różnice kursowe dla celów podatkowych należy rozpoznać także przy kolejnych wykupach obligacji...
   
   

Stanowisko Spółki:

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z wykupem obligacji wyrażonych w PLN nie dojdzie do powstania podatkowych różnic kursowych.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o PDOP) nie zawierają szczegółowych regulacji dotyczących tego, w jaki sposób należy ustalać podatkowe różnice kursowe w związku z emisją obligacji po stronie emitenta jak i obligatariusza.

W praktyce zobowiązania stron z tytułu emisji obligacji na gruncie ustawy o PDOP należałoby potraktować analogicznie jak zobowiązania z tytułu pożyczki.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z ze zm.; dalej: uOb), obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

Przepis ust. 2 art. 4 uOb stanowi, że świadczenie emitenta może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny.

Zgodnie natomiast z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Wnioskodawca podkreśla tym samym, że ekonomiczne skutki emisji obligacji są tożsame ze skutkami zaciągnięcia pożyczki. Bowiem, co do zasady, w przypadku emisji obligacji emitent otrzymuje pieniądze (gdy obligacja ma charakter pieniężny), stając się jednocześnie dłużnikiem obilgatariusza, Obligatariusz ze swojej strony zobowiązuje się do spełnienia wobec emitenta określonego świadczenia, które najczęściej polega na spłacie naliczonych odsetek oraz zwrotu kwoty wartości nominalnej obligacji w terminie ich wymagalności.

Podobnie w przypadku zaciągnięcia pożyczki, w ramach świadczenia uzyskanego od pożyczkodawcy pożyczkobiorca otrzymuje pieniądze. W okresie, na który zawarta jest umowa pożyczki pożyczkobiorca dokonuje spłaty naliczanych odsetek. Po upływie tego okresu pożyczkobiorca dokonuje zwrotu otrzymanego pierwotnie kapitału.

Pogląd Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacjach Indywidualnych Ministra Finansów (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2010 r. nr IPPB5/423-253/10-2/AJ, z 26 sierpnia 2009 r. nr IPPB5/423-289/09-4/MB).

Skoro zatem zobowiązanie z tytułu emisji obligacji (w tym również po stronie obligatariusza) jest analogiczne do zobowiązania z tytułu umowy pożyczki (po stronie pożyczkobiorcy), dla ustalenia czy w związku z wykupem tych obligacji dojdzie do powstania podatkowych różnic kursowych konieczne jest odniesienie się do treści przepisów art. 15a ustawy o PDDP.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o PDOP, różnice kursowe zwiększają odpowiednio:

1. przychody, jako dodatnie różnice kursowe, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust 2 pkt 4 ustawy o PDOP), albo
2. koszty uzyskania przychodów, jako ujemne różnice kursowe, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 3 pkt 4 ustawy o PDOP).
   
   

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do powstania różnic kursowych od kredytów (pożyczek), koniecznym jest, aby:

1. zdarzenie gospodarcze zostało wyrażone w walucie obcej - w tym przypadku, by wartość obligacji była wyrażona w walucie obcej,
2. realizacja tego zdarzenia nastąpiła w walucie obcej - w tym przypadku, by zapłata ceny przy wykupie obligacji, również w części odsetek, nastąpiła w walucie obcej.
   
   

Odnosząc powyższe do powołanego stanu faktycznego należy uznać, że skoro realizacja zdarzenia gospodarczego, jakim w tym przypadku jest wykup obligacji, nie nastąpi w walucie obcej (nastąpi w walucie PLN), to nie można mówić o powstaniu po stronie obligatariusza -Wnioskodawcy podatkowych różnic kursowych w rozumieniu przepisu art. l5a ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 4 i ust. 3 pkt 4 ustawy o PDOP.

Na taką konkluzję nie ma wpływu ta okoliczność, że wartość wyemitowanych obligacji została wyrażona w EUR. Słowem, jak wskazano powyżej, warunkiem powstania podatkowych różnic kursowych od emisji obligacji jest nie tylko to, by pierwotnie zdarzenie gospodarcze zostało wyrażone w walucie obcej, lecz również, by jego realizacja nastąpiła w tej walucie. Nie ma przy tym znaczenia czy waluta obca, w której następuje realizacja zdarzenia jest tą samą walutą obcą, w której zdarzenie to zostało wyrażone. Walutą realizacji zdarzenia i gospodarczego musi być jednak jakakolwiek waluta obca.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym realizacja zdarzenia gospodarczego w PLN wyklucza rozpoznanie podatkowych różnic kursowych, potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 16 lutego 2010 r. (nr ITPB3/423-787/09/DK) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że „kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań prowadzą do powstania różnic kursowych określonych w podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy należności i zobowiązania wyrażone są w walucie obcej. W sytuacji natomiast, gdy kompensata należności i zobowiązań następuje pomiędzy wartościami wyrażonymi w złotych i wartościami wyrażonymi w innej walucie (lub odwrotnie), nie dojdzie do powstania różnic kursowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej 15 lutego 2011 r. (nr ILPB4/423-303/10-5/MC) stwierdził, że „skoro kwota pożyczki zaciągniętej przez Spółkę u zagranicznej osoby fizycznej wyrażona jest w walucie obcej, ale jej splata następuje w walucie PLN na rachunek pożyczkodawcy, to stwierdzić należy, iż żadna z sytuacji przedstawionych w art. 15a ust. 2 i art. 15a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wystąpi”. I dalej: „(...) Tym samym, brak jest podstaw do obliczania podatkowych różnic kursowych, bowiem aby takowe różnice powstały pożyczka musi być otrzymana w walucie obcej, ale również jej splata (w tym zaplata poszczególnych rat kapitałowych) musi następować w walucie obcej”.

Pogląd ten podzielają również niektóre sądy administracyjne. Przykładowo w wyroku z 30 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 726/11) podkreślił, że „(…) jak trafnie stwierdził organ - różnice kursowe powstają w przypadku kosztów poniesionych w walucie obcej, bądź przychodów wyrażonych w walucie obcej - jeżeli płatność dokonywana jest (również) w walucie obcej”.

Mając na uwadze powyższe, w tym brzmienie powołanego przepisu art. 15a ust. 1 oraz ust. 2 pkt 4 i ust. 3 pkt 4 ustawy o PDOP oraz treść pism organów podatkowych i zacytowanego wyroku WSA, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w omawianej sprawie nie zostały spełnione obie przesłanki konieczne dla rozpoznania podatkowych różnic kursowych. Wykup obligacji w PLN nie pozwala na rozpoznanie w tym przypadku podatkowych różnic kursowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie - stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.