Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-456/13/SD
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania płatności za towar w terminie do 90 dni od daty zaliczenia kwoty zobowiązania do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania płatności za towar w terminie do 90 dni od daty zaliczenia kwoty zobowiązania do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-91/13/SD, IBPP2/443-45/13/RSz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 15 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dokonuje zakupu towarów handlowych z Danii. Dotychczasowa praktyka pozwalała na ustalanie terminów płatności faktur dokumentujących zakup tego towaru na terminy dochodzące do 180 dni. W obecnej sytuacji prawnej oznacza to, że dla kosztów - będących kosztem zakupu sprzedanych towarów handlowych nabytych w Danii (dokumentowanych fakturami zakupu z terminem płatności pomiędzy 90 dni a 180 dni) - powstających w momencie sprzedaży danego towaru (wystawienia faktury sprzedaży):

1. należy sprawdzać dla każdej sprzedanej sztuki towaru, czy towar ujęty na fakturze sprzedaży został zapłacony, tj. czy została zapłacona faktura dokumentująca zakup tego towaru w terminie do 90 dni od daty faktury sprzedaży tego towaru (równoznacznej z datą powstania kosztu). Jeżeli faktura zakupu towaru z Danii nie została uregulowana w tym terminie, należy skorygować koszty podatkowe o wartość zakupu tego towaru w deklaracji za okres występujący 90 dni po dacie sprzedaży tego towaru.
2. w przypadku gdy całość kosztów zakupu towarów sprzedanych za pierwszy okres nie zostanie uregulowana do 90 dnia od daty sprzedaży towarów (zakwalifikowania towarów w koszty podatkowe) faktury zakupu nie zostaną zapłacone w ustawowych terminach, to o całą wartość kosztu zakupu towarów sprzedanych, występujących w pierwszym okresie, należy skorygować podatkowe koszty uzyskania przychodów w okresie następującym 90 dni po dacie sprzedaży.
3. koszty zakupu poszczególnych sztuk towarów sprzedanych w danym okresie będą się stawały kosztem uzyskania przychodu w momencie zapłaty faktury zakupu dokumentującej zakup towaru w Danii, który to moment może nastąpić 180 dni od daty wystawienia faktury. Należy zatem monitorować odrębnie każdy towar, będący przedmiotem obrotu w danym miesiącu i ustalać datę uregulowania faktury zakupu, która stanowi dowód zakupu tego towaru. W momencie uregulowania zapłaty za dany towar wartość towaru w cenie zakupu ponownie będzie stanowiła koszt podatkowy.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jak należy postąpić w przypadku, jeżeli opisana we wniosku sytuacja będzie miała miejsce na przełomie roku podatkowego? Sprzedaż i powstające z nią koszty wystąpią w grudniu, a terminy płatności określone ustawą nie zostaną dotrzymane i zapłata nie nastąpi do marca roku następnego, lecz dopiero w czerwcu? Czy należy korygować roczną deklarację podatkową za rok poprzedni, czy ujmować korekty w okresie bieżącym? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty te należy ujmować w okresie bieżącym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Moment potrącenia kosztów bezpośrednich został określony w art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, natomiast kosztów pośrednich został określony w przepisie art. 15 ust. 4d ustawy o pdop.

Mocą art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342), z dniem 01 stycznia 2013 r. do ustawy o pdop, został wprowadzony przepis art. 15b.

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o pdop, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Stosownie do art. 15b ust. 2 ustawy o pdop, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zatem, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów należy dokonać:

• jeżeli termin płatności zobowiązania jest krótszy lub wynosi 60 dni - w 30 dniu od daty upływu terminu wymagalności zobowiązania, lub
• jeżeli termin płatności zobowiązania jest dłuższy niż 60 dni - w 90 dniu od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Jednocześnie, jak wynika z art. 15b ust. 3 ustawy o pdop, zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

W myśl art. 15b ust. 4 ustawy o pdop, jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów(art. 15b ust. 5 ustawy o pdop).

Celem wprowadzenia art. 15b ustawy o pdop, było ograniczenie tzw. „zatorów płatniczych”, poprzez obowiązek dokonania przez podatnika korekty kosztów podatkowych w przypadku nieuregulowania przez niego kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) w terminie wskazanym w przepisach podatkowych. Ww. regulacje dotyczące korekty kosztów uzyskania przychodów, nie znajdują zastosowania do podatnika, który kwoty wynikającej z takiej faktury bądź innego dokumentu, nie zaliczył do kosztów podatkowych. Zatem nieuregulowanie kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu nie będzie powodowało obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 15b ust. 2 ustawy o pdop wynika, iż jeżeli termin płatności wynikający z faktury (rachunku) lub umowy, która została zawarta pomiędzy podatnikiem a dostawcą towarów lub usług, w przypadku, gdy podmiot ten nie był zobowiązany do wystawienia faktury (rachunku), jest dłuższy niż 60 dni, podatnik jest zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę nieuregulowanego długu wynikającego z danej faktury (rachunku) lub umowy z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż w przypadku gdy opisana we wniosku sytuacja będzie miała miejsce na przełomie roku podatkowego tj. sprzedaż towarów i zaliczenie kwoty zobowiązania z tytułu ich nabycia do kosztów uzyskania przychodów nastąpi w grudniu, a zapłata nastąpi w miesiącu czerwcu, Spółka winna dokonać korekty kosztów z upływem 90 dni od daty zaliczenia kwoty zobowiązania do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy również zwrócić uwagę na zapis art. 15 ust. 8 ustawy o pdop, z którego wynika, iż jeżeli zgodnie z art. 15 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania. Przepis ten w niniejszej sprawie nie będzie miał jednak zastosowania, bowiem z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zmniejszenia zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, Nr 2 i Nr 4 oraz w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.