Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-164/13/SD
z 30 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2012 r. Sygn. akt II FSK 514/11 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 listopada 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 829/10, wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2009 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz likwidacji zakładu górniczego (stan faktyczny) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz likwidacji zakładu górniczego.

W dniu 29 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPBI/2/423-1655/09/SD, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz likwidacji zakładu górniczego za nieprawidłowe. Interpretacja ta została skutecznie doręczona w dniu 30 marca 2010 r.

Pismem z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 16 kwietnia 2010 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 17 maja 2010 r. Znak: IBPBI/2/423W-81/10/SD odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 20 maja 2010 r.

Pismem z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 21 czerwca 2010 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 21 lipca 2010 r. Znak: IBPBI/2/4240-75/10SD, IBRP/007-272/10 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 829/10 uchylił zaskarżoną interpretację. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 października 2012 r. Sygn. akt II FSK 514/11 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 listopada 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 829/10 wraz z aktami wpłynął do tut. BKIP w dniu 04 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie wydobycia węgla kamiennego w podziemnych zakładach górniczych. Zgodnie z art. 26c ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm., dalej „PrGiG”), przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie kopalin ze złóż, zobowiązany jest do utworzenia funduszu likwidacji zakładu górniczego. Wysokość odpisów, zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i funkcjonowania funduszu likwidacji zakładu górniczego (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 951), wynosi 3% wartości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładów górniczych wchodzących w skład Spółki. Odpisy są dokonywane przez Spółkę raz w miesiącu, w wysokości 1/12 wysokości odpisu ustalonego zgodnie z powyższym.

Przekazanie środków na wyodrębniony rachunek następuje zgodnie z przyjętymi w Spółce zasadami raz na kwartał, do 15-go dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odpisy na fundusz likwidacji zakładu górniczego będą stanowić koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. co miesiąc w dacie dokonania odpisu? (stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Konsekwentnie, warunkiem zaliczenia odpisu na fundusz do kosztów uzyskania przychodów jest zobowiązanie lub zezwolenie na tworzenie funduszu w ciężar kosztów zawarte w odrębnej ustawie.

Zgodnie z wydanym na podstawie art. 26c ust. 10 PrGiG, rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i funkcjonowania funduszu likwidacji zakładu górniczego, fundusz jest tworzony przez przedsiębiorcę w ciężar kosztów (§ 2 rozporządzenia). Pomimo, iż zdanie o tym, iż fundusz jest tworzony przez przedsiębiorcę w ciężar kosztów zawarte jest nie w ustawie lecz w rozporządzeniu, należy uznać, iż przesłanka jest spełniona. Rozporządzenie to jest bowiem wydane na podstawie wyraźnej delegacji ustawowej, zobowiązującej właściwego ministra m.in. do określenia zasad tworzenia i funkcjonowania funduszu. Konsekwentnie uznać należy, iż w przedmiotowej sytuacji spełniona jest przesłanka wskazana w art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, tj. obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów.

Rozstrzygnąć zatem należy, w jakim momencie odpisy na fundusz likwidacji zakładów górniczych stanowią koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z powołanym przepisem, kosztami uzyskania przychodów mogą być odpisy i wpłaty.

Istnieją zatem dwie możliwości udzielenia odpowiedzi:

• moment dokonania odpisu, lub
• moment dokonania faktycznej wpłaty na fundusz.
  
  

Zdaniem Spółki, właściwym momentem rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jest dzień dokonania odpisu na fundusz. Wskazuje na to przede wszystkim analiza treści art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o pdop, zgodnie z którą odpisy i zwiększenia na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stanowią koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że równowartość tych odpisów i zwiększeń została wpłacona na rachunek bankowy funduszu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem doktryny prawa, naczelną dyrektywą interpretacyjną jest zasada domniemania racjonalnego prawodawcy. Dyrektywa ta nakazuje m.in. interpretować tekst prawny w taki sposób, by żaden fragment tekstu prawnego nie został uznany za zbędny. Skoro bowiem racjonalny prawodawca zamieścił w tekście prawnym dany fragment, musi on wpływać na znaczenie tekstu prawnego.

Zasada ta jest ugruntowana w doktrynie polskiego prawa podatkowego - „jest to dosyć utrwalona zasada interpretacyjna, w myśl której należy odrzucić taką hipotezę interpretacyjną, której przyjęcie oznaczałoby, że fragment interpretowanego przepisu (jego treść) nie ma znaczenia dla rezultatów interpretacji. Zasada ta jest refleksem założenia o racjonalności postępowania prawodawcy” (B. Brzeziński: Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008). Analogiczne stanowisko w tej sprawie zajął także Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając uchwałą siedmiu sędziów z dnia 20 marca 2000 r. (sygn. FPS 14/99), że „nie można przyjmować - w procesie wykładni - iż określonych słów użyto w tekście prawnym bez wyraźnej ku temu potrzeby, że są one «puste» i nic nie znaczą”.

W przedmiotowym przypadku, ustawodawca dopuścił zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów i wpłat na fundusze, w tym na fundusz świadczeń socjalnych, obwarowując zaliczenie odpisów w koszty dokonaniem faktycznej wpłaty - w odniesieniu do funduszu świadczeń socjalnych. Jeżeli zatem w przypadku funduszu świadczeń socjalnych, ustawodawca stwierdza, że odpisy te - zasadniczo będące kosztami uzyskania przychodów - stanowią koszty uzyskania przychodów dopiero po dokonaniu wpłaty, to w przypadku innych funduszy tworzonych w ciężar kosztów na podstawie odrębnych ustaw, nie ma takiego ograniczenia.

Przyjęcie odmiennego założenia, tj. iż w przypadku wszystkich funduszy warunkiem zaliczenia odpisu w koszty uzyskania przychodów jest dokonanie wpłaty na wyodrębniony rachunek, skutkowałby naruszeniem opisanej powyżej zasady domniemania racjonalnego prawodawcy. Gdyby bowiem warunkiem uznania odpisów na fundusze było dokonanie wpłaty, ostatnie zdanie art. 16 ust 1 pkt 9 lit. b ustawy o pdop, należałoby uznać za zbędne.

Dodatkowo podkreślić należy, iż pierwotnie (przed 1 stycznia 1997 r.) art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o pdop, posiadał następujące brzmienie: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Powyższy przepis miał zastosowanie do wszystkich funduszy, w tym również do ZFŚS i odpowiada swą treścią obecnemu brzmieniu art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, czyli przepisu będącego podstawą do uznania odpisów na fundusz likwidacji zakładu górniczego za koszty uzyskania przychodów. NSA w składzie 7 sędziów orzekł w dniu 20 kwietnia 1998 r. w sprawie o sygn. FPS4/98, iż w stanie prawnym przed 1997 r. warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych nie było przekazanie środków pieniężnych stanowiących równowartość tych odpisów na odrębny rachunek bankowy. Zatem interpretując powyższe orzeczenie uznać należy, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, nie zastrzega, iż kosztem uzyskania przychodów są jedynie środki fizycznie przekazane na rachunek funduszu. W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodów są już odpisy na fundusz.

Konsekwentnie, odpisy na fundusz likwidacji zakładów górniczych dokonywane przez Spółkę co miesiąc, jako koszty pośrednie stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. z chwilą utworzenia comiesięcznego odpisu.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 29 marca 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1655/09/SD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz likwidacji zakładu górniczego za nieprawidłowe. Wnioskodawca po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 829/10 uchylił zaskarżoną interpretację.

W jego uzasadnieniu wskazano m.in. iż „aktualnie w przypadku funduszy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 9 lit a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (a więc innych niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych), w tym funduszy likwidacji zakładu górniczego, uznać należy, że przekazanie środków nie jest warunkiem uznania odpisu za koszt uzyskania przychodów. Zatem samo dokonanie odpisu, jako czynności o charakterze rachunkowym stanowić będzie podstawę do jego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego twierdzenie organu, że należy dokonać wpłaty, wykracza poza treść normatywną. Ustawa nie stwierdza bowiem, aby przesłanką dokonania odpisu na fundusz likwidacji zakładu górniczego była wpłata na rachunek funduszu. Twierdzenie o konieczności wpłaty wprowadza zatem zastrzeżenie dodatkowe, pozaustawowe, a tym samym niedopuszczalne. Takie zastrzeżenie uczyniono jedynie w przypadku zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Tylko w tym przypadku koszt uzyskania przychodów ma charakter kasowy. Powtórzyć trzeba, że gdyby wolą ustawodawcy było uznanie, że wydatki na fundusz likwidacji zakładu górniczego będą stanowić koszty uzyskania przychodów z chwilą przekazania środków na rachunek bankowy, to musiałoby to zostać wyraźnie i jednoznacznie wskazane w treści przepisu”.

W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 października 2012 r. Sygn. akt II FSK 514/11 oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu tego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in. iż „uznaje za znajdujący oparcie w przepisach ustawy podatkowej pogląd wyrażony w zaskarżonym wyroku, że w przypadku funduszu likwidacji zakładu górniczego przekazanie środków nie jest warunkiem uznania odpisu za koszt uzyskania przychodów. W przepisie art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p., brak bowiem wzmianki o kasowym charakterze takiego kosztu. Zatem samo dokonanie odpisu, jako czynności o charakterze rachunkowym stanowić będzie podstawę do jego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów.”

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 listopada 2010 r. Sygn. akt I SA/Gl 829/10 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP w dniu 04 lutego 2013 r.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia 28 grudnia 2009 r. stwierdza, co następuje:

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm., dalej „ustawa o pdop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie wydobycia węgla kamiennego w podziemnych zakładach górniczych. Zgodnie prawem geologicznym i górniczym Spółka jest zobowiązana do utworzenia funduszu likwidacji zakładu górniczego. Odpisy są dokonywane przez Spółkę raz w miesiącu, w wysokości 1/12 wysokości odpisu. Przekazanie środków na wyodrębniony rachunek następuje, zgodnie z przyjętymi w Spółce zasadami, raz na kwartał do 15-go dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Zgodnie z art. 26c ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na działalność, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3, obowiązany jest utworzyć fundusz likwidacji zakładu górniczego, zwany dalej „funduszem”, chyba że obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów.

Środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, również w razie upadłości przedsiębiorcy (art. 26c ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast w myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i funkcjonowania funduszu likwidacji zakładu górniczego (Dz. U. Nr 108, poz. 951), wysokość odpisów na fundusz jest obliczana przez przedsiębiorcę odrębnie dla każdego zakładu górniczego i stanowi równowartość części odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładu górniczego, ustalonych stosownie do przepisów o podatku dochodowym. Z kolei § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż z zastrzeżeniem ust. 2, przedsiębiorca przekazuje środki na fundusz po zakończeniu roku obrotowego w terminie jednego miesiąca po upływie roku, którego dotyczą.

Zatem należy zauważyć, że zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop, kosztem podatkowym mogą być – jako wyjątek od ogólnej zasady – podstawowe odpisy i wpłaty na różnego rodzaje fundusze tworzone przez podatnika, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż w przypadku funduszu likwidacji zakładu górniczego (do utworzenia którego Spółka jest zobowiązana za podstawie cytowanych powyżej przepisów), przekazanie środków nie jest warunkiem uznania odpisu za koszt uzyskania przychodów. Już samo dokonanie odpisu, jako czynność o charakterze rachunkowym stanowić będzie podstawę do jego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o pdop, nie zawiera bowiem przepisu z którego wynikałoby, iż o możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz likwidacji zakładu górniczego decyduje wpłata na rachunek funduszu.

W związku powyższym uznać należy, że w przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki zawarte przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o pdop i Spółka jest uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz likwidacji zakładu górniczego, dokonywanych zgodnie z ustawa Prawo geologiczne i górnicze.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.