INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 13.02.2013 r. (data wpływu 18.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków wynikających z uczestnictwa lekarzy w sponsorowanych przez Wnioskodawcę konferencjach / kongresach o charakterze naukowym, w odniesieniu do pokrywania kosztów opłaty rejestracyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków wynikających z uczestnictwa lekarzy w sponsorowanych przez Wnioskodawcę konferencjach / kongresach o charakterze naukowym, w odniesieniu do pokrywania kosztów opłaty rejestracyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka E. (E. lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w Austrii w zakresie m.in. sprzedaży leków. W Polsce E. założyła przedstawicielstwo zgodnie z przepisami ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447 ze zm.) (Przedstawicielstwo lub Wnioskodawca). Wnioskodawca jest zarejestrowany w rejestrze przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych zgodnie z art. 96 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - zaświadczenie w załączeniu do niniejszego wniosku.

Wnioskodawca na terytorium Polski prowadzi działalność reklamową i promocyjną produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę. Działalność reklamowa Wnioskodawcy jest realizowana w różnych formach. Jedną z takich form jest poszerzanie wiedzy personelu medycznego w zakresie określonych schorzeń oraz wypracowywanie wśród lekarzy wykonujących zawód w Polsce świadomości o rozwoju najnowocześniejszych metod leczenia przy zastosowaniu produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę oraz o rozwoju sposobów prowadzenia terapii jednostek chorobowych, do leczenia których przeznaczone są produkty lecznicze oferowane przez Spółkę. W tym celu Wnioskodawca sponsoruje określonym lekarzom uczestnictwo w wybranych konferencjach / kongresach o charakterze naukowym, które odbywają się w Polsce lub zagranicą. Sponsoring obejmuje pokrycie kosztów uczestnictwa w kongresie / konferencji.

Koszty uczestnictwa w kongresie / konferencji obejmują wydatki na pokrycie kosztów:

• noclegu,

• wyżywienia,

• podróży,

• opłaty rejestracyjnej za udział w konferencji / kongresie,

• inne.
  
  

W zamian za sponsoring lekarz zgadza się na informowanie, że Wnioskodawca / E. jest sponsorem jego udziału w wydarzeniu, jednakże lekarz nie zobowiązuje się do wykonywania żadnych świadczeń na rzecz Wnioskodawcy / E.

Sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi jest formą reklamy produktu leczniczego wskazaną w art. 52 ustawy z 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2008 r. nr 45, poz. 271) (Prawo farmaceutyczne).

Przepisy Prawa farmaceutycznego nie określają precyzyjnie zakresu udzielanego lekarzom wsparcia, jakie może otrzymać w ramach sponsorowania przez Wnioskodawcę jego udziału w konferencji / kongresie. Wskazówką w tym zakresie mogą być przepisy Dyrektywy 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. U. L 311 z 28.11.2001) (Dyrektywa 2001/83/WE). Zgodnie z art. 86 Dyrektywy reklamą produktów leczniczych jest sponsorowanie kongresów naukowych z udziałem osób uprawnionych do przepisywania lub dostarczania produktów leczniczych, w szczególności pokrywanie związanych z tym kosztów podróży i zakwaterowania. Na gruncie Dyrektywy zatem sponsorowanie uczestnictwa w kongresach (oraz zakwaterowania i wyżywienia) jest uważane wprost za formę reklamy produktów leczniczych.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymywane przez lekarza świadczenia w postaci pokrycia kosztów uczestnictwa w kongresie / konferencji stanowią przychód danego lekarza podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PDOF). W ocenie Wnioskodawcy przychód ten może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PDOF, w części, w jakiej wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę nie przekraczają kwot określonych w:

• Rozporządzeniu o dietach zagranicznych

• Rozporządzeniu o dietach krajowych oraz

• Nowym Rozporządzeniu o dietach (łącznie zwane dalej „Rozporządzeniami”).
  
  

W zakresie w jakim wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku ze sponsorowaniem udziału lekarzy w konferencji / kongresie przekraczają kwoty wskazane w Rozporządzeniach, Wnioskodawca uznaje, iż lekarz, w zakresie kwot przekraczających wartości wskazane w Rozporządzeniach osiąga przychód podlegający opodatkowaniu PDOF i sporządza w terminie wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych informację PIT-8C o wysokości przychodów.

Wnioskodawca jak również sponsorowany lekarz nie zaliczają ponoszonych wydatków w związku z udziałem w konferencji / kongresie do kosztów uzyskania przychodu. Niemniej ponoszone przez Wnioskodawcę koszty sponsoringu stanowią wydatki reklamowe i wiążą się z uzyskiwaniem przychodu przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie faktycznym przedstawionym powyżej otrzymywane przez lekarza od Wnioskodawcy świadczenia w postaci pokrycia kosztów uczestnictwa w wybranych konferencjach / kongresach o charakterze naukowym takie jak: koszt noclegu, wyżywienia, podróży stanowią przychód lekarza, który podlega zwolnieniu z opodatkowania PDOF na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof w związku z ust. 13 do wysokości określonej w przepisach Rozporządzeń, skoro Wnioskodawca ani lekarz nie zaliczają tych wydatków do kosztów podatkowych, a wydatki te służą osiąganiu przychodów Spółki... Czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania informacji PIT-8C dla lekarzy z tytułu pokrywania kosztów uczestnictwa w wybranych konferencjach / kongresach o charakterze naukowym takich jak: koszt noclegu, wyżywienia, podróży do wysokości określonej w przepisach Rozporządzeń...
2. Czy „inną należnością” o której mowa w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof jest opłata rejestracyjna za udział w konferencji / kongresie ponoszona przez Wnioskodawcę... Czy z tego względu wartość przychodu z tytułu pokrycia opłaty rejestracyjnej podlega zwolnieniu z PDOF na mocy wskazanego przepisu w sytuacji, gdy Wnioskodawca ani lekarz nie zaliczają tych wydatków do kosztów podatkowych a wydatki te służą osiąganiu przychodów Spółki... Czy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania informacji PIT-8C dla lekarzy z tytułu pokrywania kosztu opłaty rejestracyjnej...
   
   

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w zakresie pytania Nr 2 wniosku. W odniesieniu do pytania Nr 1 została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2.

Zwolnione z opodatkowania PDOF są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w Rozporządzeniach. Zdaniem Wnioskodawcy „inną należnością”, o której mowa w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof jest opłata rejestracyjna z tytułu udziału w wybranych konferencjach / kongresie o charakterze naukowym ponoszona przez Wnioskodawcę. Z tego względu przychód uzyskiwany przez lekarza w związku z pokryciem przez Wnioskodawcę opłaty rejestracyjnej podlega zwolnieniu z opodatkowania PDOF na mocy wskazanego przepisu. Zgodnie z art. 21 ust. 13 updof warunkiem zastosowania zwolnienia jest niezaliczenie należności do kosztów podatkowych - ani Wnioskodawca ani lekarz nie zaliczają tych wydatków do kosztów podatkowych. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania informacji PIT-8C dla lekarzy z tytułu pokrywania kosztów opłaty rejestracyjnej.

W ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie powyższego zwolnienia z opodatkowania PDOF będzie również aktualne do wysokości określonych w przepisach Nowego Rozporządzenia w sprawie diet obowiązującego od 1 marca 2013 r.

Pojęcie „innych należności”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b nie zostało zdefiniowane w przepisach updof. Pojęcie to nie zostało również zdefiniowane w przepisach Rozporządzeń.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy pod tym pojęciem należy rozumieć m.in. udokumentowane wydatki poniesione odpowiednio do uzasadnionych potrzeb i w związku z odbywaną podróżą (§ 2 Rozporządzenia w sprawie diet krajowych, § 3 Rozporządzenia w sprawie diet zagranicznych oraz § 2 Nowego Rozporządzenia w sprawie diet).

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy każda należność, którą otrzymuje osoba w związku z odbywaniem podróży, która jest uzasadniona potrzebą obycia tej podróży do wysokości określonej w przepisach Rozporządzeń może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PDOF, jeżeli nie została zaliczona do kosztów podatkowych i została poniesiona w celu osiągnięcia przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, za inną należność, o której mowa w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof może uznać opłatę rejestracyjną za udział w konferencji /kongresie ponoszoną przez Wnioskodawcę w związku ze sponsorowaniem uczestnictwa lekarza w tym wydarzeniu naukowym.

Opłata ta wiąże się bezpośrednio z podróżą lekarza na konferencję / kongres. Poniesienie kosztu tej opłaty jest uzasadnione, gdyż bez jej uiszczenia lekarz nie mógłby uczestniczyć w konferencji / kongresie. Poniesienie opłaty jest dokumentowane fakturą lub rachunkiem. Uczestnictwo w konferencji / kongresie jest celem odbycia podróży.

Wnioskodawca wskazuje, iż pokrycie opłaty rejestracyjnej w związku z udziałem lekarza w konferencji / kongresie będzie stanowiło dla lekarza przysporzenie majątkowe. Przysporzenie to w ocenie Wnioskodawcy, stanowi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń zgodnie z art. 20 ust. 1 udpof.

Niemniej jednak, przychód uzyskiwany przez lekarza z tytułu pokrycia przez Wnioskodawcę opłaty rejestracyjnej będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania PDOF na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b w związku z ust. 13.

Potwierdzenie takiego stanowisko odnajdziemy również w orzeczeniach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 października 2010 r. (sygnatura IPPB4/415-744/10-4/MP), organ uznał, iż zgodnie z przepisami Rozporządzeń z tytułu odbywanej podróży przysługują:

„(...) diety oraz zwrot kosztów: przejazdów i dojazdów, noclegów, innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Biorąc zatem pod uwagę stan faktyczny wniosku oraz treść art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki finansowe, wypłacane przez Wnioskodawcę na pokrycie diet i noclegów oraz opłat rejestracyjnych lekarzom realizującym zadania statutowe Fundacji, zwolnione są z podatku dochodowego od osób fizycznych, na mocy wyżej wskazanego przepisu.”

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pokrycia przez Wnioskodawcę kosztu opłaty rejestracyjnej z tytułu uczestnictwa lekarzy w wybranych konferencjach / kongresach o charakterze naukowym spełnione są wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania PDOF przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b tj.:

• Wnioskodawca pokrywa koszty związane z podróżą lekarza (osoba niebędąca pracownikiem);

• otrzymywane przez lekarza świadczenie w postaci pokrycia kosztu opłaty rejestracyjnej za udział w konferencji / kongresie stanowią udokumentowane wydatki poniesione odpowiednio do uzasadnionych potrzeb (§ 2 Rozporządzenia w sprawie diet krajowych oraz § 3 Rozporządzenia w sprawie diet zagranicznych);

• zarówno Wnioskodawca jak i lekarz nie kwalifikuje wypłaconych / otrzymanych świadczeń jako kosztów podatkowych;

• ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki w zakresie sponsoringu udziału lekarzy w konferencjach / kongresach wiążą się z uzyskaniem przychodu Spółki.
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy:

• inną należności, o której mowa w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof jest opłata rejestracyjna ponoszona przez Wnioskodawcę w związku ze sponsorowaniem udziału lekarza w wybranych konferencjach / kongresie o charakterze naukowym;

• pokrycie opłaty rejestracyjnej przez Wnioskodawcę powoduje powstanie po stronie lekarza przychodu zwolnionego z PDOF na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof w związku z ust. 13 skoro Wnioskodawca ani lekarz nie zaliczają kosztów opłaty do kosztów podatkowych a poniesienie tego wydatku służy osiąganiu przychodów Spółki.
  
  

Wobec powyższego w przypadku zastosowania zwolnienia do całej kwoty osiąganego przychodu, Wnioskodawca nie jest zobligowany do sporządzenia informacji PIT-8C.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, stanowisko zgodnie z którym Wnioskodawca może stosować zwolnienie z opodatkowania PDOF na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b updof w związku z ust. 13 w odniesieniu do pokrywania kosztów opłaty rejestracyjnej związanej z uczestnictwem lekarza w konferencji / kongresie będzie również aktualne w oparciu o przepisy Nowego Rozporządzenia w sprawie diet obowiązującego od 1 marca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określone zostały źródła przychodów, gdzie m.in. w pkt 9 wymieniono inne źródła.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Podkreślić należy, że z powyższego przepisu wynika, iż w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako Przedstawicielstwo Spółki z siedzibą w Austrii, prowadzącej sprzedaż leków, prowadzi na terytorium Polski działalność reklamową i promocyjną produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę. Działalność reklamowa Wnioskodawcy jest realizowana w różnych formach. Jedną z nich jest poszerzanie wiedzy personelu medycznego w zakresie określonych schorzeń oraz wypracowywanie wśród lekarzy wykonujących zawód w Polsce świadomości o rozwoju najnowocześniejszych metod leczenia, przy zastosowaniu produktów leczniczych oferowanych przez Spółkę oraz o rozwoju sposobów prowadzenia terapii jednostek chorobowych, do leczenia których przeznaczone są produkty lecznicze oferowane przez Spółkę. W tym celu Wnioskodawca sponsoruje określonym lekarzom uczestnictwo w wybranych konferencjach / kongresach o charakterze naukowym, które odbywają się w Polsce lub zagranicą. Sponsoring obejmuje pokrycie kosztów uczestnictwa w kongresie / konferencji, tj. koszty noclegu, wyżywienia, podróży, opłaty rejestracyjnej za udział w konferencji / kongresie i inne. W zamian za sponsoring lekarz zgadza się na informowanie, że Wnioskodawca / Spółka jest sponsorem jego udziału w wydarzeniu, jednakże lekarz nie zobowiązuje się do wykonywania żadnych świadczeń na rzecz Wnioskodawcy / Spółki. W zakresie w jakim wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku ze sponsorowaniem udziału lekarzy w konferencji / kongresie przekraczają kwoty wskazane w stosownych rozporządzeniach, Wnioskodawca uznaje, iż lekarz, w zakresie kwot przekraczających wartości wskazane w rozporządzeniach osiąga przychód podlegający opodatkowaniu i sporządza informację PIT-8C o wysokości przychodów. Wnioskodawca jak również sponsorowany lekarz nie zaliczają ponoszonych wydatków w związku z udziałem w konferencji / kongresie do kosztów uzyskania przychodu. Niemniej ponoszone przez Wnioskodawcę koszty sponsoringu stanowią wydatki reklamowe i wiążą się z uzyskiwaniem przychodu przez Spółkę.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach sponsoringu za osoby biorące udział w konferencjach / kongresach o charakterze naukowym odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju, niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie osoby te otrzymują od Wnioskodawcy.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Wnioskodawcę w ramach sponsoringu kosztów związanych z udziałem lekarza w przedmiotowych konferencjach / kongresach, na które składają się koszty: noclegu, wyżywienia, podróży, opłaty rejestracyjne stanowią dla lekarza nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł. Przy czym, wartość świadczeń przekazywanych lekarzowi może być jednak zwolniona z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl ust. 13 art. 21 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący (art. 21 ust. 13 ww. ustawy).

Omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej:

• na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z późn. zm.);

• poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z późn. zm.).
  
  

Zgodnie z treścią § 3 Rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów;
2. noclegów;
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
4. innych udokumentowanych wydatków, poniesionych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Analogicznie kategorie należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży odbywanej poza granicami kraju zostały określone w § 2 Rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Są to:

1. diety;
2. zwrot kosztów:
   1. przejazdów i dojazdów,
   2. noclegów,
   3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   
   

Jednakże z uwagi na fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, dotyczącym podróży osoby niebędącej pracownikiem mowa jest wyłącznie o podróży w rozumieniu potocznym, przez „inną należność” w znaczeniu użytym w tym artykule oraz w § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, tj. „innych udokumentowanych wydatków, poniesionych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”, oraz § 2 pkt 2 lit. c) rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, tj. „innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb” należy rozumieć wyłącznie wydatki związane bezpośrednio z odbywaniem podróży, a nie wydatki związane z realizacją celu podróży (np. udział w konferencji / kongresie, itd.). Dlatego też opłata rejestracyjna nie stanowi przewidzianych w powołanych rozporządzeniach „innych wydatków”. Do takich wydatków można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się).

Zatem pokrywanie przez Wnioskodawcę w ramach sponsoringu kosztów w postaci opłaty rejestracyjnej skutkuje powstaniem po stronie lekarza przychodu z nieodpłatnych świadczeń, który należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie podlega zwolnieniu określonemu w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cytowanej ustawy.

W konsekwencji na Wnioskodawcy w związku ze sponsorowaniem udziału lekarzy w konferencjach / kongresach ciążą obowiązki informacyjne wynikające z treści zacytowanego powyżej art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegające na sporządzeniu i przekazaniu w stosownym terminie informacji PIT-8C podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu, w której Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać przychód w wysokości pokrytej opłaty rejestracyjnej.

Reasumując stwierdzić należy, iż „inną należnością” o której mowa w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie jest opłata rejestracyjna za udział w konferencji / kongresie ponoszona przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzania informacji PIT-8C dla lekarzy z tytułu pokrywania kosztu tej opłaty.

Ponadto organ podatkowy zauważa, że Wnioskodawca we wniosku z dnia 13.02.2013 r. dotyczącym stanu faktycznego w treści opisu stanu faktycznego oraz we własnym stanowisku odwołał się do odrębnych przepisów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którymi - na dzień złożenia wniosku były:

• w odniesieniu do podróży odbywanych na terytorium Polski - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm. - „Rozporządzenie Krajowe”);

• w odniesieniu do podróży odbywanych poza granicami kraju - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm. - „Rozporządzenie Zagraniczne”).
  
  

Jednakże, jak słusznie Wnioskodawca wskazał w złożonym wniosku w dniu 5 lutego 2013 r. ogłoszone zostało obowiązujące od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (Dz. U. z 2013 r., poz. 167), co nie miało wpływu na wydane rozstrzygnięcie.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Ponadto podkreślić należy, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych, dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach, nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy wnioskodawcy, jeżeli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. Na podstawie art. 14e ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.