INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca powinien ująć w swoim rozliczeniu za rok, w którym będzie mieć miejsce podział, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej za cały miesiąc, w którym nastąpi podział (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca powinien ująć w swoim rozliczeniu za rok, w którym będzie mieć miejsce podział, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej za cały miesiąc, w którym nastąpi podział.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego. Planowana jest restrukturyzacja Wnioskodawcy poprzez jej podział przez wydzielenie. Wydzieleniu podlegałaby działalność sprzedażowa do innej polskiej spółki kapitałowej w ramach procedury przewidzianej przepisami art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz.1037 ze zm., dalej: „KSH").

Na moment rejestracji podziału Wnioskodawca będzie prowadzić dwa rodzaje działalności:

• działalność produkcyjną polegającą na wytwarzaniu produktów leczniczych (surowców recepturowych) w zrozumieniu art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 6 września 2001 r. prawo farmaceutyczne, oraz
• działalność sprzedażową obejmującą dystrybucję produktów leczniczych, wyrobów medycznych i materiałów pomocniczych.
  
  

Obie działalności stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4e pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – dalej: „updop”), (winno być art. 4a pkt 4 updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), podział nie spowoduje zamknięcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest obowiązana do sporządzania sprawozdania finansowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca powinien ująć w swoim rozliczeniu za rok, w którym będzie mieć miejsce podział, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej za cały miesiąc, w którym nastąpi podział... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawca powinien ująć w swoim rozliczeniu za rok, w którym będzie mieć miejsce podział, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalnością sprzedażową za cały miesiąc, w którym nastąpi podział.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 16h ust. 3 updop podmioty, powstałe z przekształcenia, podziału, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony.

W świetle art. 16h ust. 1 updop, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały albo wartość niematerialna i prawna została wprowadzona do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono niedobór. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego (art. 16h ust. 4 updop).

Nie ulega wątpliwości, że środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będące przedmiotem wydzielenia do nowej spółki będą wykorzystywane w miesiącu podziału przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Powołane powyżej przepisy wskazują ponadto, że w sytuacji zbycia środka trwałego bądź wartości niematerialnej i prawnej podatnik jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych za cały miesiąc, w którym ma miejsce zbycie takiego środka bądź wartości. W tym kontekście należy zauważyć, że wydzielenie majątku do innego podmiotu ma zbliżony skutek co zbycie majątku, bowiem w obu przypadkach podmiot, z którego majątek jest wydzielany traci nad nim kontrolę.

Analiza ww. przepisów prowadzi, zdaniem Wnioskodawcy do konkluzji, że w sytuacji, gdy podział będzie mieć miejsce w trakcie trwania miesiąca (np. 15 czerwca 2013 r.), to Wnioskodawca a nie spółka przejmująca majątek na skutek podziału przez wydzielenie, będzie uprawiony do ujęcia w swoim rozliczeniu za rok 2013 (rok podziału) kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych za cały miesiąc, w którym będzie miał miejsce podział dokonywanych od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną następnie wydzielone.

Dodatkowo, należy zauważyć, że w świetle przytoczonych powyżej przepisów spółka przejmująca będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od przejętych na skutek podziału Wnioskodawcy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dopiero od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji, a więc zakładając, że przejęte środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostaną wprowadzone przez spółkę przejmującą w dniu wydzielenia to wówczas spółka przejmująca rozpocznie ich amortyzację dopiero w miesiącu następnym. W konsekwencji, nie wystąpi sytuacja, w której odpisy amortyzacyjne od tych samych środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych zostaną ujęte za ten sam okres przez dwa różne podmioty.

Teoretycznie, można by przyjąć, że za miesiąc podziału każdy z podmiotów ma prawo do części amortyzacji proporcjonalnie do okresu, w którym dany środek trwały bądź wartość niematerialna i prawna była wykorzystywana w działalności przez każdy z tych podmiotów. Niemniej jednak przepisy updop nie dają podstaw do takiego proporcjonalnego rozliczenia. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, przepisy o miesięcznych ratach amortyzacyjnych, czy też o momencie rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych wprost wyłączają taki sposób rozliczenia.

Podobne stanowisko zajął Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach:

• z dnia 15 grudnia 2011 r. (Znak IPPB3/423-862/11-2/MS) oraz
• z dnia 14 grudnia 2012 r. (Znak IPPB5/423-855/12-2/DG).
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „Ksh”), podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 Ksh), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

W myśl ogólnej zasady do podziału przez wydzielenie należy stosować przepisy o podziale spółek, dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej z wyjątkami dotyczącymi podziału przez wydzielenie. Odpowiednie stosowanie przepisów uzależnione jest od tego, czy spółka, do której jest wnoszona część majątku spółki dzielonej istnieje (wtedy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki przejmującej), czy jest nowo zawiązana.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Wydzielona część majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie przeniesiona do istniejącej spółki. Zgodnie z art. 530 § 2 Ksh, w przypadku przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę, wydzielenie następuje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej (dzień wydzielenia).

Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 Ksh, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych na gruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku.

W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, iż przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w ww. przepisie, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Analizy zasad sukcesji podatkowej na gruncie prawa podatkowego należy dokonać z uwzględnieniem konstrukcji danego podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – dalej: „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Analiza przepisów ustawy o pdop, prowadzi do wniosku, że wydatki mogą być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio albo poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a – 16m ustawy o pdop.

Regulacja zawarta w art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, wskazuje jednoznacznie, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

• spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
• spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
• prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, ze zm.),
• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z art. 16b ust. 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1.(uchylony)

2.wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

1. kupna,
2. przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
3. wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji,

3.koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

4.składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej właścicielem lub współwłaścicielem albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

-zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast stosownie do art. 16h ust. 3 ustawy o pdop, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Mając powyższe na uwadze, należy przyjąć, iż z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, reguły sukcesji podatkowej przewidziane w art. 93c Ordynacji podatkowej, powinny być odnoszone do rozliczeń z tytułu tego podatku za dany rok podatkowy - czyli za podstawowy okres rozliczeniowy w tym podatku.

W ocenie tut. Organu, prawami i obowiązkami, o których mowa w art. 93c Ordynacji podatkowej, są m.in. prawo do ujęcia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, dotyczących przejmowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, od początku roku podatkowego w którym nastąpi podział.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż planowana jest restrukturyzacja Wnioskodawcy poprzez Jego podział przez wydzielenie. Wydzieleniu podlegałaby działalność sprzedażowa do innej polskiej spółki kapitałowej w ramach procedury przewidzianej przepisami art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz.1037 ze zm., dalej: „KSH").

Na moment rejestracji podziału Wnioskodawca będzie prowadzić dwa rodzaje działalności:

• działalność produkcyjną polegającą na wytwarzaniu produktów leczniczych (surowców recepturowych) w zrozumieniu art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 6 września 2001 r. prawo farmaceutyczne, oraz
• działalność sprzedażową obejmującą dystrybucję produktów leczniczych, wyrobów medycznych i materiałów pomocniczych.
  
  

Obie działalności stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 updop. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), podział nie spowoduje zamknięcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest obowiązana do sporządzania sprawozdania finansowego.

Mając powyższe na względzie, jedynym poprawnym sposobem rozliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej jest dokonanie przez Spółkę Dzieloną (Wnioskodawcę) korekty (wyksięgowania z kosztów uzyskania przychodów) tych odpisów amortyzacyjnych, za okres od początku roku podatkowego do miesiąca podziału oraz brak możliwości ujęcia w kosztach uzyskani przychodów odpisów amortyzacyjnych za miesiąc podziału.

Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej, wprowadza bowiem zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana, a więc także w prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych związanych z przydzielonymi w planie podziału składnikami majątku od początku roku do dnia podziału. Sukcesja prawno-podatkowa w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oznacza prawo do uwzględnienia w rozliczeniu rocznym Spółki, do której została wniesiona (wydzielona) zorganizowana część przedsiębiorstwa, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej wygenerowanych w trakcie całego roku podatkowego przez przejętą zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej. W praktyce oznacza to, iż w rozliczeniu rocznym Spółki Przejmującej powinny zostać uwzględnione odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przynależnych do działalności sprzedażowej od początku roku w którym nastąpi podział.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.