2013.03.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1039/12-2/MS1
z 8 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2012r. (data wpływu 24.12.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzacji środków trwałych przy zastosowaniu obniżonych, a następnie zmienionych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.12.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzacji środków trwałych przy zastosowaniu obniżonych, a następnie zmienionych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „X”) prowadzi w szczególności działalność gospodarczą w zakresie produkcji sprzętu ogrodniczego (kosiarki, pilarki itp.) na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej .Spółka posiada liczne środki trwałe jak również planuje w przyszłości nabywać lub wytwarzać je we własnym zakresie. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2011, Nr 74, poz. 397 ze zm., zwana dalej: „ustawa o PDOP”) na zasadach tzw. amortyzacji liniowej.

Spółka rozważa możliwość obniżania wysokości stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP i ponownego ich zwiększania z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust.1 w/w ustawy.

Wątpliwości Spółki budzi jednak kwestia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz możliwość zmiany (w tym przywrócenia do maksymalnie dopuszczanych ustawą o PDOP) stawek amortyzacyjnych określonych ustawą o PDOP w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych.

W związku z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP może zostać dokonane do dowolnego poziomu?
Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego?
Czy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych /pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych?
Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji?
Czy od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych (także jedynie w odniesieniu do niektórych/wybranych środków trwałych), jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o PDOP)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

W myśl art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie PDOP minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia.

W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, w tym do 0%.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w piśmie z 15 lipca 2003 r. opublikowanym na łamach Rzeczpospolitej (wydanie z 24 lipca 2003 r.) jak również przez władze skarbowe w interpretacjach indywidualnych wydanych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2009 r. o sygn. IPPB5/423-266/08-2/DG oraz z 25 lutego 2009 r., o sygn. IPPB5/423-263/08-2/IŚ, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: z 21 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-265/07-3/EK, z 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK oraz z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-585/08-2/KS, a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 listopada 2008 r. o sygn. ITPB3/423-495/08/AW, z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW, z 8 lipca 2008 r. o sygn. ITPB3/423-286/08/AW, z 2 października 2009 r. o sygn. ITPB3/423-372/09/MK, z 5 stycznia 2010 r. o sygn. ITPB3/423-593/09/MK.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP może zostać dokonane do dowolnego poziomu, w tym do 0%.

Ad. 2

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jaki środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, w przypadku środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

„(...) możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.”

Powyższe zostało także potwierdzone przez organy podatkowe w niżej wymienionych interpretacjach indywidualnych, tj. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 lipca 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK, z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-585/08-2/KS oraz z 26 maja 2009 r. ILPB3/423-181/09-2/MC, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego.

Ad. 3

W myśl art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych, Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje, iż w przypadku obniżenia stawek amortyzacyjnych musi ono znaleźć zastosowanie dla wszystkich środków trwałych zaklasyfikowanych do określonej grupy czy rodzaju. Użycie przez ustawodawcę sformułowania „dla poszczególnych środków trwałych” wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez Spółkę środka trwałego. W związku z powyższym, zdaniem Spółki możliwe jest obniżanie stawek amortyzacyjnych indywidualnie dla poszczególnych środków trwałych. W praktyce oznacza to, iż środki trwale zaklasyfikowane do tej samej grupy/rodzaju mogą być amortyzowane według różnych stawek amortyzacyjnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-582/08-2/MC, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 września 2009 r., o sygn. ITPB3/423-370/09/PS, z 5 stycznia 2010 r., o sygn. ITPB3/423-594/09/MK, czy też w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 lutego 2010 r. o sygn. IBPBI/2/423-247/10/PC.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwale należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

Ad. 4

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych dopiero co wprowadzanych do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji Spółki, w momencie dokonywania pierwszego odpisu amortyzacyjnego Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 lipca 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP, w której uznano iż: „Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Ad. 5

Uwzględniając powyższe regulacje, zdaniem Spółki podatnicy mogą stosować stawki amortyzacyjne w przedziale mieszczącym się pomiędzy stawkami określonymi w Wykazie, stanowiącymi górną ich granicę a wartością ustaloną na najniższym poziomie, tj. w praktyce równą zero. Jednocześnie cytowany powyżej przepis nie wprowadza jakichkolwiek ograniczeń w zakresie modyfikowania (tj. zwiększenia lub dalszego zmniejszania) uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej jednakże w żadnym przypadku wartość nowej zmodyfikowanej stawki nie może przekroczyć wartości stawki wykazanej w Wykazie. Spółka pragnie przy tym wskazać, iż jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych, tj. począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W praktyce oznacza to, iż zmiana stawek amortyzacyjnych według zasad wskazanych powyżej może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż stawki amortyzacyjne mogą być zmieniane i ustalane na dowolnym poziomie pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy wartości określonych w Wykazie, przy czym jak wskazano powyżej zmiana ich wysokości może być dokonana od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, nie później jednak niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych (oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego) wydanych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 11 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-584/08-2/ DS, 21 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-265/07-3/EK, 11 lipca 2008 r. o sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK oraz 8 lutego 2008 r. o sygn. ILPB3/423-228/07-2/ŁM, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 grudnia 2007 r. o sygn. IBPB3/423-108/07/JD oraz z 7 grudnia 2007 r. o sygn. IBPB3/423-133/07/BG, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 listopada 2008 r., o sygn. ITPB3/423-495/08/AW, z 9 maja 2008 r. o sygn. ITPB3/423-125/08/AW, z 2 października 2009 r. o sygn. ITPB3/423-373/09/MK oraz z 5 stycznia 2010 r. o sygn. ITPB3/423-595/09/MK.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o PDOP).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo – skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do art. 16h ust. 2 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16h ust. 4 updop, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 updop podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Przywołany przepis dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. W związku z powyższym, zmiana stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji (tj. obniżenie stawki) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji. Natomiast w odniesieniu do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. obniżenia w stosunku do stawek z Wykazu stawek lub podwyższenia uprzednio obniżonej stawki) powinna nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W art. 16i ust. 5 updop ustawodawca jasno określił, kiedy może nastąpić obniżenie stawki z Wykazu, stwierdzając, iż zmiany stawki w odniesieniu do:

środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji - dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji;
środków pozostających już w ewidencji - dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Moment zmiany stawki został zdefiniowany jasno – „miesiąc, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji” lub „pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego”.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż Spółka jest uprawniona, do obniżania stawek amortyzacyjnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, do dowolnego poziomu (w tym do 0%), przyjmując iż, wskazany przez Spółkę moment zmiany stawki to pierwszy miesiąc roku podatkowego zgodnie z art. 16i ust 5 ustawy. Spółka jest również uprawniona do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż poziom maksymalny wynikający z przepisów art. 16a – 16m ustawy o pdop. oraz Wykazu stawek amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i ust 5 ustawy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Ponadto, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca może dokonać obniżenia/podwyższenia stawek amortyzacyjnych dla wybranych/pojedynczych środków trwałych, zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju przy czym wysokość obniżenia/podwyższenia stawek amortyzacyjnych dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin