INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki i wprowadzeniem akcji do obrotu publicznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki i wprowadzeniem akcji do obrotu publicznego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S SA jest podmiotem notowanym na rynku NEWConnect. W 2011 roku Zarząd Spółki podjął decyzję o podwyższeniu kapitału zakładowego w drodze emisji nowych akcji. Środki pieniężne uzyskane w ten sposób zostały wykorzystane do finansowania inwestycji i rozpoczęcia nowej działalności, co spowodowało powstanie kolejnego źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z wprowadzeniem akcji na rynek NEWConnect Spółka poniosła szereg kosztów między innymi: opłaty notarialne i podatek od czynności cywilnoprawnych. Wydatki te Spółka zaliczyła do kosztów niepodatkowych, jako wyłączone z podstawy opodatkowania na podstawie art. 12 ust.4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W celu przygotowania oferty na nowe akcje Spółka podpisała umowę z Domem Maklerskim. W umowie tej Spółka zleca wykonanie między innymi następujących prac:

• Wykonawca przyjmuje zlecenie wykonania prac związanych z przeprowadzeniem Oferty Prywatnej Akcji serii D oraz wsparcia działań Autoryzowanego Doradcy Spółki w zakresie Wprowadzenia Akcji do obrotu,

• Oferta zostanie przeprowadzona przez Departament Sprzedaży Instytucjonalnej Wykonawcy,

• W ramach organizacji oferty Wykonawca wykona w szczególności:
  1. rekomendacja terminu przeprowadzenia Oferty,
  2. przeprowadzenie spotkań potencjalnych nabywców Akcji z przedstawicielami Spółki,
  3. przeprowadzenie procesu budowy księgi popytu na Akcje,
  4. współudział w ustalaniu ceny emisyjnej oraz wyborze inwestorów, do których skierowana zostanie oferta nabycia Akcji,
  5. skierowanie do inwestorów w imieniu Spółki, oferty nabycia Akcji,
  6. przyjmowanie zapisów,
  7. przyjmowanie wpłat od inwestorów oraz rozliczenie finansowe ze Spółką,
  8. pełnienie roli Agenta Emisji dla potrzeb wprowadzenia do obrotu Akcji serii D,
  9. wsparcie autoryzowanego Doradcy Spółki w procesie rejestracji Akcji Spółki w KDPW,
  10. przekazanie Spółce listy subskrybentów ze wskazaniem objętych przez nich Akcji.
      
      

Po wykonaniu usługi Wykonawca wystawił fakturę o treści: „Przygotowanie i przeprowadzenie oferty prywatnej akcji serii D”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę wykazaną na fakturze, wystawionej zgodnie z umową opisaną w punkcie 68 (opisie stanu faktycznego- przyp. organu)...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaliczyć koszty wynikające z realizacji wyżej opisanej urnowy do kosztów podatkowych.

Zdaniem Spółki wszystkie poniesione przez nią wydatki związane z emisją i ofertą publiczną emitowanych akcji, realizowane na podstawie wyżej opisanej umowy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te są bowiem ponoszone w celu pozyskania przez spółkę środków pieniężnych pozwalających następnie, dzięki ich wykorzystaniu, na nowe inwestycje, rozwój i rozszerzenie źródeł przychodu uzyskiwanie w przyszłości zwiększonych przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Innymi słowy wydatki te, są co prawda związane z przychodem wyłączonym z kategorii przychodów opodatkowanych - art. 12 ust. 4 pkt i pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. tj. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. zwana dalej: updop) - ale są także pośrednio związane z przychodami, które spółka będzie osiągać dzięki wykorzystaniu środków pozyskanych dzięki ofercie publicznej akcji, a w szczególności przychodami uzyskiwanymi dzięki nowym inwestycjom, zakupom i eksploatacji nowych środków produkcji, urządzeń, itp. Te przychody należą do kategorii przychodów opodatkowanych, a zatem wydatki, które pośrednio pozwoliły na ich uzyskanie, także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Teza ta została potwierdzona m.in. przez WSA we Wrocławiu w wyroku z 27 marca 2009 r. (I SA/Wr 1246/08). Zdaniem sądu wydatki tego typu można zakwalifikować do kosztów, ponieważ mają charakter ogólny, tj. związany z prowadzoną przez spółkę działalnością, a przychody w ten sposób uzyskane (wygenerowane na skutek dokapitalizowania spółki) będą podlegać opodatkowaniu. W opinii sądu podwyższenie kapitału zakładowego jest niczym innym jak środkiem do osiągnięcia celu gospodarczego w postaci zwiększenia przychodów danego podmiotu.

Zaliczenie kosztów podwyższenia kapitału do kosztów podatkowych wywoływało w przeszłości wiele kontrowersji. Rozbieżności w sprawach dotyczących kwalifikowania do kosztów podatkowych wydatków związanych z podwyższaniem kapitału zakładowego skłoniło NSA do wydania postanowienia, w którym skierował pytanie prawne do składu siedmiu sędziów NSA. W stanie faktycznym, do którego odniósł się NSA spółka ponosi wydatki związane bezpośrednio i pośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego i ofertą publiczną swoich akcji

Zagadnienie prawne związane z tą operacją zostało sformułowane w następującym pytaniu: „Czy na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 12 ust. 4 pkt 4 updop kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione przez spółkę akcyjną na podwyższenie kapitału zakładowego a związane z emisją nowych akcji...”

Sprawą tą zajął się Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w prawomocnej uchwale z dnia 24 stycznia 2011 (sygn. akt II FPS 6/10) Naczelny Sąd Administracyjny zliberalizował stanowisko dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego

Zgodnie z tą uchwałą tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 1 2 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust.1 i 2 w związku z art. 1 5 ust.1 u.p.d.o.p.

Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych.

Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust 1 updop koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają warunek związku z prowadzoną działalnością podatnika (przychodem) i nie zostały wyłączone enumeratywnie przez przepisy ustawy. Do takich kosztów można zaliczyć np: wydatki na doradztwo inwestycyjne, pomoc prawną, usługi marketingowe i wyceny.

Zdaniem składu orzekającego, chybione jest powołanie się przez sądy administracyjne oraz organy udzielające interpretacji na art. 7 ust 3 pkt 1 i 3 updop jako decydujące o tym, iż sporne wydatki poniesione przez spółkę akcyjną na podwyższenie kapitału zakładowego związane z emisją akcji, nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów. W art. 7 ust 3 updop wskazane zostały przypadki wyłączeń przychodów z niektórych rodeł, które nie są brane pod uwagę przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania Przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się m in przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od opodatkowania (art. 7 ust 3 pkt 1 updop) Związane z tego rodzaju przychodami koszty uzyskania przychodów są neutralne podatkowo, tj. nie mogą pomniejszać przychodów z innych źródeł, wpływając tym samym na zmniejszenie dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania (art. 7 ust. 3 pkt 3 updop). Na zasadzie wykładni systemowej wewnętrznej „dochody wolne od opodatkowania oznaczają dochody wymienione w art. 17 ust.1 updop. Natomiast dochody ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu oznaczają dochody wynikające z przychodów wymienionych w art. 2 ust 1 pkt 1-4 updop W żadnej z tych kategorii nie mieszczą się przychody na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

W takiej sytuacji, zdaniem NSA art. 7 ust 3 pkt 1 i 3 updop nie mógł odnosić się do odrębnej kategorii przychodów wyłączonych z przychodów na podstawie art. 12 ust 4 pkt 1-20 updop. Odwoływanie się przez sądy administracyjne w swojej argumentacji w analogicznych stanach faktycznych jak w sprawie niniejszej do treści art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop było odwoływaniem się w drodze analogii do zawartej w tych przepisach zasady neutralności podatkowej polegającej na tym, że skoro przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się określonego przychodu, to również nie uwzględnia się kosztów uzyskania tego przychodu.

Zdaniem NSA, nieuzasadnione jest twierdzenie, że koszty ponoszone w związku z podwyższeniem kapitału w drodze emisji akcji należy łączyć nie z przysporzeniami związanymi z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego, lecz z przychodami, które zostaną uzyskane z działalności gospodarczej.

Takie stanowisko potwierdza również najnowsze orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 1 lutego 2012 r. (sygn. akt I SA/Po 839/11), w którym sąd stwierdził, iż „wydatków poniesionych na usługi doradcze, również wówczas, gdy dochodzi do podwyższenia kapitału zakładowego, nie można kwalifikować do kosztów związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego. Są to wydatki związane z funkcjonowaniem ogólnym spółki, służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, które nie wykazują związku z konkretnym przychodem. Takie wydatki - stanowiące koszty pośrednie - podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu, na który ujęto ten koszt w księgach rachunkowych”.

Mając na uwadze powyższe orzecznictwo Spółka uważa, że poniesione koszty zgodnie z umową stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: pdop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów" zawartego w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 pdop.
  
  

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy możemy podzielić na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem. Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

W przypadku kosztów poniesionych w związku z dopuszczeniem akcji do obrotu publicznego w celu podwyższenia kapitału zakładowego należy zauważyć, że są to koszty bez których wprowadzenie akcji do obrotu publicznego, a co za tym idzie podwyższenie kapitału zakładowego nie byłoby możliwe. Zatem wszystkie wymienione we wniosku wydatki wraz z opłatami notarialnymi, a także wydatkami na uiszczenie należności publicznoprawnej w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych są, pomimo twierdzeń Wnioskodawcy, bezpośrednio związane z wprowadzeniem akcji do obrotu publicznego i podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 pdop, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie do kosztów związanych z wprowadzeniem akcji do obrotu publicznego i podwyższeniem kapitału zakładowego nie znajduje zastosowania art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wydatki podatnika mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów tylko wówczas jeżeli istnieje związek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W przeciwnym razie przyrost środków pieniężnych lub wartości majątkowych podatnika nie podlegałby opodatkowaniu, gdyż pozostawałby bez wpływu na wysokość podstawy opodatkowania, podczas gdy wydatki na ich pozyskanie jednocześnie by ją pomniejszały.

W tym miejscu wskazać należy, iż szczegółowo określone koszty uzyskania przychodów opisane w stanie faktycznym jako wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego są ściśle związane z przeprowadzeniem powyżej wskazanego procesu warunkującego wprowadzenie akcji do obrotu publicznego. Organ interpretacyjny pragnie podkreślić, iż bez wprowadzenia akcji do obrotu publicznego nie przeprowadzonoby szeregu czynności związanych z pełnieniem roli Agenta Emisji, wsparcia w zakresie rejestracji akcji Spółki w KDW, czy też innych czynności wykonywanych w ramach przedmiotowej umowy z Domem Maklerskim.

Ponadto, stwierdzić należy, iż samo ujęcie przez Wnioskodawcę wydatków opisanych w stanie faktycznym odnosi się do kosztów poniesionych przez Spółkę na publiczną emisję akcji notowanych na rynku NewConnect. W konsekwencji bez przeprowadzenia powyższej transakcji Spółka nie poniosłaby kosztów przedstawionych we wniosku, co przesądza o bezpośredniości poniesienia tychże wydatków.

Należy także dodać, że konkretne przysporzenia i wydatki poniesione na ich uzyskanie muszą być ze sobą ściśle związane. Skoro wydatki poniesiono na ściśle określony cel – podwyższenie kapitału zakładowego związane z wprowadzeniem akcji do obrotu publicznego, to nie można jednocześnie twierdzić, że posłużą one innemu celowi i traktować ich jako koszty uzyskania przychodu, służące uzyskaniu w przyszłości przez Spółkę przychodu z prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

Jeżeli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia, zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Zauważyć bowiem należy, że jeżeli Spółka po podwyższeniu kapitału zakładowego rzeczywiście uzyska większy, podlegający opodatkowaniu przychód, to będzie to przychód z działalności gospodarczej i jego uzyskanie pociągnie za sobą inne wydatki, niż te które Spółka poniosła na podwyższenie kapitału zakładowego.

Reasumując, wskazane przez Spółkę wydatki poniesione w związku z publiczną emisją akcji w celu podwyższenia kapitału zakładowego, nie stanowią dla Spółki kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do powołanej uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, powziętej w składzie 7 sędziów, w przedmiocie zaliczenia pewnej kategorii wydatków dokonanych w ramach podwyższenia kapitału zakładowego spółki do kosztów uzyskania przychodów tj. uchwały NSA z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, stwierdzić należy, iż nie ma ona charakteru bezwzględnie wiążącego. Uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego powzięta na skutek pytania prawnego w konkretnej sprawie jest wiążąca jedynie w danej sprawie (por. art. 187 § 2 p.p.s.a.). Moc wiążąca w sposób bezpośredni rozciąga się zatem jedynie nad sprawą, której uchwała dotyczy. Uchwała siedmiu sędziów wydana w konkretnej sprawie wiąże pozostałe sądy jedynie w sposób pośredni. Oznacza to, iż Sąd orzekający w podobnej sprawie może nie zgodzić się z poglądem wyrażonym w uchwale, niemniej jednak zobowiązany jest wówczas do przedstawienia zagadnienia prawnego odpowiednio poszerzonemu składowi Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 269 p.p.s.a.). Powyższe w sposób bezpośredni wpływa na sytuację organu administracji publicznej, który z punktu widzenia formalnoprawnego nie jest związany treścią powziętej uchwały.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.