Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1040/12-2/KK
z 13 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2012r. (data wpływu 31.12.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie nie zamortyzowanej wartości inwestycji w obcych środkach trwałych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: „spółka”) jest właścicielem Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej („Ośrodek”) wpisanego do księgi rejestrowej zakładów opieki zdrowotnej Wojewody. Spółka prowadzi m.in. działalność polegającą na badaniach skuteczności i bezpieczeństwa produktów leczniczych, zarówno nowych jak i generycznych, bezpośrednio lub pośrednio związanych z leczeniem.

W związku z rozwojem spółka postanowiła w 2007 roku wynająć biuro i oddzielić część administracyjną od części klinicznej. Następstwem tego było zaangażowanie środków finansowych przez spółkę i dokonanie inwestycji w obcym budynku (lokalu) z zamiarem wykorzystania lokalu dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, amortyzując go według stawki wskazanej w art. 16j ust. 4 pkt 1 UPDOP dla potrzeb podatkowych.

W 2012 roku z powodu kryzysu gospodarczego spółka zredukowała zatrudnienie a co za tym idzie postanowiła oddać biuro w celu zmniejszenia obciążeń kosztowych oraz redukcji obciążeń płatniczych i przenieść część administracyjną do ośrodka gdzie nadal prowadzona jest działalność gospodarcza.

W umowie najmu zawarta jest klauzula. Po rozwiązaniu umowy najmu Najemca zobowiązany jest pozostawić obiektyw takim stanie, w jakim je przystosował do swoich potrzeb, bez zwrotu poniesionych na przystosowanie nakładów, a także zobowiązany jest do usunięcia na własny koszt wszelkich uszkodzeń powstałych z jego winy w czasie trwania umowy najmu.

Umowa została zawarta na czas nieokreślony z prawem do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia.

W opisanej sytuacji spółka do czasu użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym amortyzuje ją zgodnie z art. 16a ust. 2 z zastrzeżeniem art. 16c UPDOP, natomiast w przypadku wycofania się z jej użytkowania w okresie wcześniejszym niż 10 lat kwalifikuje nieumorzoną część nakładów inwestycyjnych jako koszt nie będący kosztem uzyskania przychodów za wyjątkiem ich sprzedaży i fizycznej likwidacji. Spółka ma wątpliwość, czy takie stanowisko jest prawidłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nie w pełni zamortyzowaną część wydatków poniesionych na inwestycję w obcym środku trwałym spółka może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów w dacie zaprzestania użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym w związku z uznaniem jej za nieopłacalną?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych reguluje art. 15 UPDOP zgodnie, z którym za koszty uzyskania przychodów uznaje się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP. Zasadniczym warunkiem pozwalającym na zakwalifikowanie danego kosztu do kosztów uzyskania przychodów jest jego faktyczne poniesienie oraz istnienie w tej dacie bezpośredniego lub innego niż bezpośredni związku przedmiotowego wydatku z przychodem. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 UPDOP nie są kosztem uzyskania przychodów wydatki na nabycie środków trwałych do czasu odpłatnego ich zbycia bez względu na czas ich poniesienia, a także według art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 straty w środkach trwałych i wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych oraz straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Według art. 15 ust. 6 UPDOP kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia eksploatowanych środków trwałych dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 UPDOP. Zgodnie z art. 16a ust. 1 UPDOP do środków trwałych podlegających amortyzacji zalicza się określone składniki majątkowe o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok. W myśl art. 16a ust. 2 UPDOP środki trwałe to także inwestycje w obcych środkach trwałych niezależnie od przewidywanego okresu ich użytkowania. W art. 16j ust 4 pkt 1 przewidziano możliwość ustalania indywidualnych stawek amortyzacyjnych jednakże dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. W zaistniałej sytuacji należy zdecydować czy nie zamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym w przypadku wycofania się z jej użytkowania przed upływem 10 lat może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Według Spółki nie ma przeszkód aby nie zamortyzowaną część inwestycji zaliczyć w koszty uzyskania przychodów. Odmienna teza byłaby sprzeczna z art. 15 ust. 1 UPDOP. Niewątpliwy jest fakt poniesienia wydatku oraz związek tego wydatku z przychodem. Brakuje również wyłączenia tego wydatku z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 UPDOP. W myśl art. 15 ust. 4f UPDOP koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Według wykładni językowej „strata” to ubytek, szkoda poniesiona, to co się przestało posiadać, „likwidacja” zaś to zniesienie, usunięcie, rozwiązanie czegoś (zaczerpnięte ze Słownika Języka Polskiego PWN Warszawa 1981 pod redakcją Mieczysława Szymczaka). Likwidacja zatem to nie tylko fizyczne zniszczenie lecz także zaprzestanie dalszych inwestycji oraz zaprzestanie użytkowania z przyczyn ekonomicznych.

W zaistniałej sytuacji nie dochodzi do zmiany rodzaju działalności spółki a prowadzona działalność jest nadal kontynuowana. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić iż spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nie zamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym ponieważ:

• nastąpiła likwidacja inwestycji w obcym środku trwałym poprzez zaprzestanie jej użytkowania z przyczyn ekonomicznych,
  
• spółka poniosła stratę w wyniku likwidacji inwestycji w obym środku trwałym,
  
• inwestycja nie utraciła przydatności gospodarczej wskutek zmiany rodzaju działalności.
  
  

W art. 16 ust. 1 UPDOP ustawodawca nie odnosi się do kwestii strat w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego z przyczyn innych niż zmiana rodzaju działalności. Dlatego też należy wyciągnąć wniosek, że straty te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyroku z dnia 11.07.2012 r. (I SA/Go 318/12). Sąd uznał, że likwidację należy rozpatrywać z punktu widzenia podatnika, który jej dokonuje, a więc jako definitywne wyzbycie się środka trwałego, w tym przypadku inwestycji w obcym środku trwałym (wykreślenie z ewidencji), np. w wyniku zniszczenia, ale także pozbycie się w następstwie pozostawienia poniesionych nakładów u wynajmującego - właściciela budynku (środka trwałego). Zdaniem NSA nie ma również przekonywujących powodów, aby przyjąć, że w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy, na podstawie której podatnik korzystał z obcego środka trwałego dokonując w nim inwestycji, czy też generalnie rzecz biorąc zaprzestania wykorzystywania tej inwestycji w prowadzonej działalności gospodarczej, przed upływem określonego w przepisach okresu amortyzacji, istotnym a wręcz rozstrzygającym warunkiem decydującym o możliwości zaliczenia nie zamortyzowanej w pełni inwestycji do kosztów uzyskania przychodów jest fizyczna likwidacja tej inwestycji (poniesionych nakładów), co w praktyce musiałoby przybrać postać demontażu, często połączonego z destrukcją zamontowanych elementów. Warunek taki nie tylko nie wynika z przepisów podatkowych, ale w wielu przypadkach skłaniałby podatników do podejmowania zupełnie nieracjonalnych i nieekonomicznych działań bez istnienia ku temu uzasadnionej potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.