INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem festynu rekreacyjno-sportowego dla pracowników i ich rodzin – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zorganizować festyn rekreacyjno-sportowy poprzedzony zebraniem kierownictwa Spółki z resztą załogi, w celu poinformowania pracowników o sytuacji finansowej Spółki i planach na przyszłość. Impreza będzie miała charakter otwarty, adresowana będzie do pracowników, emerytów oraz do zaproszonych gości z zewnątrz – Rada Nadzorcza, przedstawiciele władz miasta i gminy. Udział w ww. zebraniu nie będzie obowiązkowy. Pracownicy będą deklarować chęć uczestnictwa w festynie, wpisując się na listę. Impreza odbędzie się w sobotę, dla większości pracowników jest to dzień wolny od pracy, w godzinach od 16 do 22. Większość załogi pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 7 do 15, ale kilkunastu w systemie pracy zmianowej w godzinach od 7 do 19 lub od 19 do 7 dnia następnego. Wnioskodawca przypuszcza, że nie każdy skorzysta z możliwości uczestnictwa, mimo zapisania się lub zaproszenia (choroba, praca, nagłe zdarzenie losowe). Wydatki finansowane będą ze środków ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiązania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Podczas festynu Spółka zamierza rozegrać konkurencje sportowe, za wygranie których przewiduje nagrody. Planowany jest również catering, z którego każdy uczestnik będzie mógł skorzystać. Spółka nie będzie w stanie określić w jakim stopniu każdy z uczestników skorzystał z oferowanych posiłków i napojów, ponieważ catering będzie udostępniony w formie „szwedzkiego stołu”.

Wnioskodawca zamierza również zorganizować w czerwcu festyn rekreacyjno-sportowy dla pracowników i ich rodzin. Zorganizowanie festynu zostanie zlecone firmie, która zajmuje się organizowaniem tego typu imprez. Będą rozgrywane zawody sportowe dla dzieci, zostanie rozstawiony sprzęt rekreacyjny między innymi dmuchane zjeżdżalnie i trampoliny. Każdy z uczestników festynu będzie mógł korzystać z wyżej wymienionych atrakcji w dowolnym zakresie i dowolnych godzinach. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiązania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Koszt festynu w całości będzie finansowany z ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Chęć uczestniczenia w festynie pracownicy będą deklarować wpisując się na listę. Za udział w konkurencjach sportowych będą przyznawane dzieciom nagrody – zabawki. Jest przewidziany również posiłek. Na imprezie Spółka nie zamierza rejestrować wejść i wyjść oraz korzystania z proponowanych atrakcji. Spółka przypuszcza, że z racji wieku nie wszystkie dzieci będą mogły korzystać ze wszystkich propozycji przygotowanych przez firmę organizującą, ani uczestniczyć we wszystkich konkurencjach sportowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Dotyczące 1 zdarzenia przyszłego:

1. Czy świadczenia nieodpłatne finansowane z ZFŚS w zakresie organizowanych spotkań integracyjnych poprzedzonych zebraniem Zarządu Spółki z załogą Wnioskodawca, jako płatnik, powinien uznać za przychód pracowników i przychód z innych źródeł dla gości zaproszonych (niebędących pracownikami Spółki) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym powinien naliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych...
2. Czy ustalenie kosztu jednostkowego powinno wynikać z podzielenia kosztu całkowitego imprezy przez liczbę uczestników, którzy wzięli w niej udział, czy podzielenia kosztu całkowitego pomiędzy osoby zapisane na liście i zaproszone (a niekoniecznie uczestniczące) pomimo, że ani obowiązek ustalenia takiego kosztu ani jego sposób wyliczenia nie ma odzwierciedlenia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Dotyczące 2 zdarzenia przyszłego:

3. Czy wydatki które poniesie Spółka (na rzecz firmy organizującej imprezę) finansowane z ZFŚS, Wnioskodawca, jako płatnik powinien uznać za przychód i doliczyć do przychodu danego pracownika z uwzględnieniem liczby członków rodziny tego pracownika i w związku z tym odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 3. Natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według ww. artykułu, nieodpłatne świadczenia muszą być faktycznie otrzymane przez podatnika, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, które mogą być nie tylko otrzymane, ale również postawione do dyspozycji. Ustawodawca rozróżnia zwroty „otrzymywać” i „postawić do dyspozycji”, wobec tego nie należy nadawać im tych samych znaczeń (wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. akt II FSK 1531/09).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie da się wyliczyć wartości świadczenia przypadającego na pracownika, ponieważ zorganizowanie imprezy zostanie zlecone innej firmie. W związku z tym, Spółka nie będzie mogła ustalić, czy wszystkie dzieci zapisane wezmą udział w festynie i w jakim stopniu (z racji wieku) każde dziecko skorzysta z oferowanych atrakcji. Brak możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na jednego pracownika czyni niemożliwym powstanie przychodu podatkowego, a w konsekwencji ustalenie zobowiązania podatkowego. Dlatego nie jest możliwe zastosowanie przepisów art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do określenia wielkości przychodu.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest zobowiązany jako płatnik do wykonania obowiązków wynikających z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy oraz wykonywanie usług, bądź udostępnianie rzeczy lub praw. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć należy również różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, okolicznościowych lub imprez dla dzieci pracowników, a w zasadzie ich wartość. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W sytuacji, gdy świadczeniem objęty jest również członek rodziny pracownika – to wartość tego świadczenia stanowić będzie także przychód ze stosunku pracy, gdyż świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą. Należy zwrócić uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Sposób określenia tej wartości wynika z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, stanowiącego, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zorganizować festyn rekreacyjno-sportowy dla pracowników i ich rodzin. Zorganizowanie festynu zostanie zlecone firmie, która zajmuje się organizowaniem tego typu imprez. Będą rozgrywane zawody sportowe dla dzieci, zostanie rozstawiony sprzęt rekreacyjny między innymi dmuchane zjeżdżalnie i trampoliny. Każdy z uczestników festynu będzie mógł korzystać z wyżej wymienionych atrakcji w dowolnym zakresie i dowolnych godzinach. Pula środków pieniężnych przewidziana na zorganizowanie festynu będzie ustalona przez komisję socjalną, bez powiązania z ilością osób, które wezmą udział w tej imprezie. Koszt festynu w całości będzie finansowany z ZFŚS zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz przyjętym regulaminem. Chęć uczestniczenia w festynie pracownicy będą deklarować wpisując się na listę. Za udział w konkurencjach sportowych będą przyznawane dzieciom nagrody – zabawki. Jest przewidziany również posiłek. Na imprezie Spółka nie zamierza rejestrować wejść i wyjść oraz korzystania z proponowanych atrakcji. Spółka przypuszcza, że z racji wieku nie wszystkie dzieci będą mogły korzystać ze wszystkich propozycji przygotowanych przez firmę organizującą, ani uczestniczyć we wszystkich konkurencjach sportowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że uczestnictwo pracowników i członków ich rodzin w festynie rekreacyjno-sportowej stanowi nieodpłatne świadczenie.

Wartość tego świadczenia należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z wystawionych faktur opłaconych przez Wnioskodawcę na ogół pracowników lub członków rodzin, dla których imprezę zorganizowano i tak ustaloną kwotę należy przypisać tym pracownikom, którzy brali udział w imprezie lub też udział brały ich dzieci.

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu pracownika powstałego w związku z jego uczestnictwem w festynie nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena, którą uiszczał pracodawca za zorganizowanie imprezy nie była uzależniona od stopnia „skonsumowania” tych atrakcji przez pracowników. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik, jak również czy brał udział i w jakim zakresie skorzystał z atrakcji przewidzianych podczas imprezy.

Organ podatkowy wskazuje, iż na płatniku ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia przychodu poszczególnym pracownikom. Wartość świadczeń opłaconych za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że w sytuacji, gdy źródłem finansowania świadczeń zagwarantowanych pracownikom i członkom ich rodzin są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych – przychód ten może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki zawarte w tym przepisie.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymywanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników, możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub pieniężnego,

• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

• wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Należy podkreślić, iż użyte w tym przepisie sformułowanie „sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że pracodawca, bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawne, stwierdzić należy, iż wartość nieodpłatnych świadczeń, z tytułu uczestnictwa pracowników i ich dzieci w festynie rekreacyjno-sportowym stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, od którego płatnik ma obowiązek obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad kwotę 380 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.