INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym, pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r., nr IPTPB2/415-396/12-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 13 sierpnia 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 sierpnia 2012 r.). W dniu 24 sierpnia 2012 r. (data nadania 23 sierpnia 2012 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2011 r. Wnioskodawczyni zakupiła dom jednorodzinny i tym samym aktem notarialnym przekazała dom, w formie darowizny, małoletniej córce. Dom został zakupiony w stanie surowym, zamkniętym. W celu doprowadzenia budynku do stanu pozwalającego na zamieszkanie Wnioskodawczyni dokonywała i nadal dokonuje zakupów materiałów budowlanych i wykończeniowych. Faktury za zakupione materiały były wystawione na Jej dane osobowe (nie na małoletnią córkę). Córka posiada jedynie numer pesel.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni stwierdziła, iż w 2011 r. zakupiła budynek mieszkalny jednorodzinny w stanie surowym, zamkniętym. Budynek mieszkalny do tego stanu został wybudowany przez poprzedniego właściciela, zgodnie z pozwoleniem na budowę wydanym przez Starostę Z.

Od momentu zakupu budynku Wnioskodawczyni dokonywała zakupów materiałów budowlanych indywidualnie, tj. bez udziału męża (istnieje podpisana umowa małżeńska mówiącą o rozdzielności majątkowej). Mąż Wnioskodawczyni nie uczestniczył również w zakupie samego budynku mieszkalnego oraz nie dokonywał zakupu materiałów budowlanych niezbędnych do wykończenia budynku/zakończenia budowy.

Aktem notarialnym zakupu budynku mieszkalnego, jednorodzinnego Wnioskodawczyni jednocześnie przekazała budynek, w formie darowizny, na rzecz Swojej małoletniej córki N. C. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż posiada zgodę Sądu Rejonowego na „przepisanie pozwolenia na budowę” oraz dopełnienia wszelkich formalności związanych z doprowadzeniem budynku do użytkowania, jak również zgodę na dożywotnie zamieszkiwanie w ww. nieruchomości przez Wnioskodawczynię, Jej męża oraz dziadków macierzystych.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie dokonywała czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (budowa budynku mieszkalnego), jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

„W akcie notarialnym zakupu domu znajduje się informacja, iż sprzedający, jako przedsiębiorca, poprzez zawarcie umowy sprzedaży jest zobowiązany podatkiem z tytułu podatku od towaru i usług. W związku z tym jest określona łączna kwota sprzedaży, cena netto zbywanej nieruchomości, a kwota 8% od ceny netto to należny fiskusowi VAT”.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż budowa domu została już zakończona. Budynek nie posiada jeszcze kostki brukowej, zewnętrznej, wymaganej w projekcie, dlatego nie został jeszcze zgłoszony do odbioru technicznego. Wyłączne prawo do dysponowania nieruchomością posiada małoletnia córka Wnioskodawczyni, N. C., zgodnie z decyzją wydaną przez Starostę „Decyzja ta przenosi decyzję Starosty z 2010 r., o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, wydanej na rzecz sprzedającego nieruchomość (inwestor stary), na rzecz nowego inwestora, N. C.”, reprezentowaną przez Wnioskodawczynię ze względu na niepełnoletniość. Zgodę na dokonanie czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem dziecka („przeniesienie pozwolenia dokonania wszelkich formalności związanych z doprowadzeniem budynku do użytkowania”) Wnioskodawczyni otrzymała w Sądzie Rejonowym (sygn. akt III NSM X/11 z 2011 r.). Zakupione przez Wnioskodawczynię materiały przeznaczone były na dokończenie przez Nią budowy domu jednorodzinnego. Pozostało zakupienie kostki brukowej. Wszystkie faktury za zakupione materiały budowlane przeznaczone do dokończenia budowy domu jednorodzinnego były wystawione na dane osobowe Wnioskodawczyni i w większości dostarczone przez sprzedawców na adres przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym Wnioskodawczyni ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przeznaczonych do dokończenia budowy zakupionego w stanie surowym, zamkniętym budynku mieszkalnego, jednorodzinnego...
2. Czy jeżeli osobiście Wnioskodawczyni nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości oraz nie na Nią jest decyzja pozwolenia na budowę (ale reprezentuje właścicielkę, czyli córkę), to czy zgodnie z art. 4 ww. ustawy ma ona prawo do uzyskania zwrotu niektórych wydatków...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym powinna mieć prawo do zwrotu części poniesionych wydatków na zakup materiałów budowlanych przeznaczonych do dokończenia budowy zakupionego budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, które były niezbędne do przystosowania budynku do użytkowania. Budynek posiadał jedynie doprowadzone media do budynku (instalacje zewnętrzne). Pozostałe prace wykończeniowe zostały wykonane na koszt Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni uważa, iż zgodnie z art. 4 § 2 ww. ustawy powinna mieć prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy, mimo że nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości, ani pozwolenie na budowę nie jest na Nią. Wnioskodawczyni posiada jedynie zgodę Sądu na dożywotnie zamieszkiwanie nieruchomości. Jednak wszystkie koszty związane z zakupem materiałów budowlanych poniosła Wnioskodawczyni. Córka nie mogła ponieść kosztów oraz jako małe dziecko nie może starać się o taki zwrot. Wnioskodawczyni uważa, iż reprezentując Swoją córkę, powinna mieć taką możliwość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Zwrot, o którym mowa w ww. art. 3 ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2) oraz wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% (art. 3 ust. 3).

Dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia kwoty zwrotu części wydatków, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art 3 ust. 4).

Jak wskazano w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym.

Wniosek może być złożony nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać co najmniej:

1. imię i nazwisko, identyfikator podatkowy, a w przypadku gdy osobie fizycznej składającej wniosek nie nadano go - rodzaj i numer dokumentu tożsamości tej osoby, w tym również wystawionego w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska, adres zamieszkania osoby fizycznej, a w przypadku małżonków - obojga małżonków;
2. wskazanie właściwego urzędu skarbowego, do którego kierowany jest wniosek;
3. rodzaj poniesionych wydatków, zgodnie z art. 3 ust. 1;
4. rok rozpoczęcia inwestycji;
5. wykaz faktur oraz wartość poniesionych wydatków na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1;
6. kwotę zwrotu, obliczoną zgodnie z art. 3 ust. 5-7;
7. oświadczenie o zakresie przeprowadzonego remontu, jeżeli roboty te nie wymagają pozwolenia na budowę;
8. wskazanie sposobu wypłaty kwoty zwrotu; jeżeli wypłata ma nastąpić na rachunek bankowy - wskazanie numeru rachunku osoby fizycznej składającej wniosek, a w przypadku wspólnego wniosku małżonków - numeru rachunku obojga lub jednego z nich, na który ma być dokonany zwrot;
9. podpis osoby fizycznej ubiegającej się o zwrot wydatków, a w przypadku małżonków - podpisy obojga małżonków bez względu na sposób złożenia wniosku: wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez każdego z małżonków.
   
   

Przepis art. 5 ust. 5 powyższej ustawy stanowi, iż do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 – dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego,
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, iż prawo do ubiegania się o zwrot części podatku od towarów i usług zawartego w cenie materiałów przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna, która poniosła wydatki na budowę budynku mieszkalnego posiada pozwolenie na budowę, zgodnie z ustawą – Prawo budowlane oraz faktury, które potwierdzają poniesienie wydatków i są wystawione na osobę fizyczną ubiegającą się o zwrot.

Pozwolenie na budowę, w myśl art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U z 2010 r., Nr 243 poz. 1623 ze zm.), to decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego.

W myśl art. 28 ust. 1 i 2 ww. ustawy, roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29 - 31. Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.

Stosownie do treści art. 32 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto:

1. złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
2. złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
   
   

Ww. ustawa w art. 3 pkt 11 definiuje prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane jako tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.

Zgodnie z art. 54 ustawy Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2011 r. zakupiła budynek mieszkalny, jednorodzinny w stanie surowym, zamkniętym. Aktem notarialnym zakupu ww. budynku Wnioskodawczyni przekazała ten budynek, w formie darowizny, na rzecz Swojej małoletniej córki. Wyłączne prawo do dysponowania nieruchomością posiada małoletnia córka Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni posiada zgodę Sądu Rejonowego na dokonanie czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem dziecka („przeniesienie pozwolenia dokonania wszelkich formalności związanych z doprowadzeniem budynku do użytkowania”, w tym „na przepisanie pozwolenia na budowę”). Budynek nie posiada jeszcze kostki brukowej, zewnętrznej, wymaganej w projekcie, dlatego nie został jeszcze zgłoszony do odbioru technicznego. Zakupione przez Wnioskodawczynię materiały przeznaczone były na dokończenia budowy domu jednorodzinnego. Pozostało jeszcze zakupienie kostki brukowej. Wszystkie faktury za zakupione materiały budowlane przeznaczone do dokończenia budowy domu jednorodzinnego były wystawione na dane osobowe Wnioskodawczyni i w większości dostarczone przez sprzedawców na adres przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni nie posiada pozwolenia na budowę (dokończenie budowy) przedmiotowego budynku mieszkalnego. Nie dokonywała czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (budowa budynku mieszkalnego) jako podatnik podatku od towarów i usług w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, posiadającej zgodę Sądu Rejonowego na dokonanie wszelkich formalności związanych z doprowadzeniem do użytkowania zakupionego w 2011 r. w stanie surowym, zamkniętym, budynku mieszkalnego, którego właścicielem jest Jej niepełnoletnie dziecko, ale nie posiadającej pozwolenia na budowę tego budynku, wydanego na podstawie ustawy Prawo budowlane, nie przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z dokończeniem budowy tego budynku, z uwagi na niespełnienie warunku określonego w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Organ podatkowy wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.