INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania powierzchniowego klucza alokacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania powierzchniowego klucza alokacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z aktem notarialnym przeniesienia własności nieruchomości z dnia 9 stycznia 2012 r., Gmina, w celu pokrycia udziałów, przeniosła na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością m. in. prawo własności nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działki nr 1/6 i nr 1/10 (aport). Dla wyżej opisanej nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą. Na przedmiotowej nieruchomości znajduje się 7 budynków oraz wiata stalowa. Gmina weszła w posiadanie przedmiotowej nieruchomości w wyniku komunalizacji. Z tytułu nabycia gruntów, w drodze komunalizacji, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Opisana nieruchomość znajdowała się w posiadaniu Spółki na podstawie umowy dzierżawy oraz protokołów zdawczo-odbiorczych, poszczególne budynki były, zgodnie z umową dzierżawy, wydawane spółce w różnych terminach począwszy od roku 2009. Na opisanej powyżej nieruchomości znajdują się dwa rodzaje budynków, które objęte są odrębnym reżimem opodatkowania podatkiem VAT. Budynki i budowla niezmodernizowane zwolnione od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz jeden budynek zmodernizowany – ulepszony przez Gminę w latach 2009-2010 (wartość ulepszenia przekroczyła 30% jego wartości), a zatem niespełniający warunków zwolnienia i podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT, stawka 23%.

Wartość nieruchomości opisanej we wniosku została określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Rzeczoznawca majątkowy do alokacji wartości gruntu dla poszczególnych budynków zastosował klucz powierzchniowy, tj. część gruntu przydzieloną do danego budynku wyliczono ze stosunku powierzchni zabudowy danego budynku do sumy powierzchni zabudowy wszystkich budynków (uwzględniając również wiatę stalową) znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości. Tak wyliczony wskaźnik przemnożono przez ogólną wartość gruntu oszacowaną przez rzeczoznawcę łącznie dla całej nieruchomości. Tak więc rzeczoznawca majątkowy według klucza powierzchniowego określił wartość gruntu przydzieloną poszczególnym budynkom, jako iloczyn udziału budynku w powierzchni gruntu wartości gruntu.

W związku z faktem, iż wniesiona aportem nieruchomość zabudowana jest budynkami korzystającymi ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT oraz budynkiem opodatkowanym podatkiem VAT należy, uwzględniając zapis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu), przypisać części gruntu do posadowionych budynków. Gmina dokonała alokacji gruntu do opodatkowania przy zastosowaniu klucza powierzchniowego wyliczonego przez rzeczoznawcę majątkowego (udział powierzchni zabudowy budynku podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w powierzchni zabudowy wszystkich budynków).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym opisanym we wniosku właściwe jest zastosowanie powierzchniowego klucza alokacji wartości gruntu podlegającego opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) wskazuje sposób opodatkowania dostawy gruntów, na których znajdują się budynki. Zgodnie z powyższym przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wobec tego do dostawy gruntu stosuje się taką samą stawkę podatku VAT jak dla dostawy znajdujących się na nim budynków, budowli lub ich części trwało związanych z gruntem. Natomiast jeśli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, zwolnienie dotyczy dostawy gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W świetle wskazanego przepisu oraz z uwagi na fakt, iż przedmiotem transakcji opisanej we wniosku jest nieruchomość gruntowa wraz z budynkami, których sprzedaż w części podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i w części korzysta ze zwolnienia od podatku, należy przypisać odpowiednio części gruntu do posadowionych budynków. W związku z tym, iż przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. W praktyce przyjmuje się, iż możliwe jest przyjęcie dwóch rozwiązań, tj. podział gruntu według klucza powierzchniowego oraz podział gruntu według klucza wartościowego.

Zdaniem organów podatkowych każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa.

Stanowisko to potwierdzone zostało w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPP3/443-672/08/AB „w przypadku, gdy na działce znajduje się więcej niż jedna budowla, bądź budynek podlegających różnym zasadom opodatkowania zastosowanie będzie miał klucz wartościujący lub powierzchniowy”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPP1/443-809/08/MS „W związku z tym, iż ani przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać do nich odpowiednio udział gruntu i zastosować właściwe stawki, lub wg klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki. Każda metoda czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPP3/443-528/10/BWO „W przypadku sprzedaży gruntu, gdy na gruncie tym znajduje się budowla trwale z gruntem związana korzystająca ze zwolnienia, natomiast pozostała część gruntu podlega opodatkowaniu według 22% stawki podatku należy proporcjonalnie wg klucza powierzchniowego lub wartościowego sprzedawanej budowli przypisać odpowiednio udział gruntu i zastosować właściwą stawkę podatku oraz zwolnienie”.
  
  

Wobec tego tak jak potwierdzają organy podatkowe podatnik powinien co do zasady mieć możliwość wyboru preferowanego klucza alokacji, jeśli odzwierciedla on stan faktyczny. W ocenie podatnika w sytuacji opisanej we wniosku właściwe jest zastosowanie powierzchniowego klucza alokacji wartości gruntu do poszczególnych budynków, gdyż ta metoda znajduje potwierdzenie w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego i odzwierciedla stan faktyczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 9 stycznia 2012 r. dokonał przeniesienia własności nieruchomości w drodze aportu, w celu pokrycia udziałów, na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Dla wyżej opisanej nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą. Na przedmiotowej nieruchomości znajduje się 7 budynków oraz wiata stalowa. Na opisanej powyżej nieruchomości znajdują się dwa rodzaje budynków, które objęte są odrębnym reżimem opodatkowania podatkiem VAT. Budynki i budowla niezmodernizowane zwolnione od podatku VAT oraz jeden budynek zmodernizowany – ulepszony przez Gminę w latach 2009-2010 opodatkowany podatkiem VAT w wysokości 23%.

Wartość nieruchomości opisanej we wniosku została określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Rzeczoznawca majątkowy do alokacji wartości gruntu dla poszczególnych budynków zastosował klucz powierzchniowy, tj. część gruntu przydzieloną do danego budynku wyliczono ze stosunku powierzchni zabudowy danego budynku do sumy powierzchni zabudowy wszystkich budynków (uwzględniając również wiatę stalową) znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości. Tak wyliczony wskaźnik przemnożono przez ogólną wartość gruntu oszacowaną przez rzeczoznawcę łącznie dla całej nieruchomości. Tak więc rzeczoznawca majątkowy według klucza powierzchniowego określił wartość gruntu przydzieloną poszczególnym budynkom, jako iloczyn udziału budynku w powierzchni gruntu wartości gruntu.

Zatem Zainteresowany dokonał alokacji gruntu do opodatkowania przy zastosowaniu klucza powierzchniowego wyliczonego przez rzeczoznawcę majątkowego (udział powierzchni zabudowy budynku podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w powierzchni zabudowy wszystkich budynków).

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą potrzeby zastosowania klucza alokacji wartości gruntu w momencie jego aportu do spółki z o.o.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków, budowli przypisać do nich odpowiednio udział w gruncie i zastosować właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

W tej sytuacji ze względu na fakt, iż przedmiotem aportu była nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami i budowlą, których dostawa w części podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i w części korzystała ze zwolnienia od podatku, należy –uwzględniając zapis art. 29 ust. 5 ustawy – przypisać części gruntu do posadowionych obiektów.

W związku z tym, iż jak wskazano powyżej akty prawne nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części, wobec tego można było przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza wartościowego lub wg klucza powierzchniowego, o ile odzwierciedla stan faktyczny.

Reasumując, Zainteresowany dokonując aportu nieruchomości, na której znajdowały się obiekty trwale z gruntem związane korzystające ze zwolnienia oraz budynek, który był opodatkowany podatkiem VAT, miał obowiązek proporcjonalnie wg klucza powierzchniowego lub klucza wartościowego budynkom i budowli przypisać odpowiednio udział gruntu i zastosować właściwą stawkę podatku oraz zwolnienie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności określenia prawidłowości wyliczenia powierzchniowego klucza alokacji wartości gruntu.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, przy założeniu, że w analizowanej sprawie przedmiotem aportu był budynek opodatkowany oraz obiekty korzystające ze zwolnienia. Zatem, w niniejszej sprawie kwestia ta nie była przedmiotem rozstrzygnięcia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swoją ważność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.