INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych w sytuacji kompensaty wzajemnych zobowiązań w walucie obcej (Przypadek 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania różnic kursowych:

• w sytuacji otrzymywania należności oraz spłaty zobowiązań w walucie obcej (Przypadek 1),
• w sytuacji kompensaty wzajemnych zobowiązań w walucie obcej (Przypadek 2).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca należy do międzynarodowego koncernu wiodącego producenta wysokiej klasy urządzeń wentylacyjnych, cieplnych i grzewczych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje niejednokrotnie rozliczeń ze swoimi kontrahentami w walutach obcych.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o tzw. metodę podatkową, zgodnie z art. 15a w związku z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. Nr 74, poz. 397).

W okolicznościach, w których nie dochodzi do przewalutowania środków pieniężnych z waluty obcej na złoty polski (i odwrotnie), Wnioskodawca w celu ustalania różnic kursowych od 1 stycznia 2012 r. stosuje średni kurs ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień:

1. wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy Spółki / wypływu środków pieniężnych z rachunku walutowego Spółki, w Przypadku 1, gdy Spółka otrzymywać będzie na rachunek należności od kontrahentów w walucie obcej / płacić będzie z rachunku swoje zobowiązania wobec kontrahentów w walucie obcej,
2. potrącenia wzajemnych wierzytelności, w Przypadku 2, gdy Spółka dokonywać będzie ze swoimi kontrahentami kompensaty wzajemnych zobowiązań w tej samej wysokości w walutach obcych.
   
   

Do 31 grudnia 2011 r. w celu ustalenia różnic kursowych, dla powyższych transakcji Spółka stosowała odpowiednio kurs kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta (ogłaszany w tabelach banku), kurs rozumiany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako kurs faktycznie zastosowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w Przypadku 1 opisanym przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, dla ustalenia różnic kursowych, w oparciu o przepisy art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawidłowym jest stosowanie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy Spółki lub wypływu środków pieniężnych z rachunku walutowego Spółki...
2. Czy w Przypadku 2 opisanym przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym dla ustalenia różnic kursowych, w oparciu o przepisy art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawidłowym jest stosowanie kurs średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień potrącenia wzajemnych wierzytelności z kontrahentami Spółki...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie stanu faktycznego. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 odnośnie opisu zdarzenia przyszłego oraz pytania 1 w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi w dniu 25 maja 2012 r. nr ILPB4/423-83/12-2/ŁM, nr ILPB4/423-83/12-3/ŁM oraz nr ILPB4/423-83/12-5/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia różnic kursowych, w oparciu o przepisy art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, właściwym będzie zastosowanie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień potrącenia wzajemnych wierzytelności z kontrahentami Spółki.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikom przysługuje wybór ustalania różnic kursowych w oparciu o:

1. art. 15‚ albo
2. przepisy o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Wybierając metodę ustalania różnic kursowych w oparciu o art. 9b ust. 1 pkt 1, w przypadkach opisanych przez Spółkę w stanie faktycznym, zastosowanie będą miały przepisy art. 15a ust. 1, ust. 2 pkt 1 - 3 oraz ust. 3 pkt 1 - 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi:

• ust. 1, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3,
• ust. 2, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
  1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
• ust. 3, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
  1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
  3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
  
  

W powołanych przepisach mowa jest o posługiwaniu się tzw. „kursem faktycznym” do ustalania różnic kursowych w stosunku do zapłaty zobowiązań, otrzymania należności, wpływu i wypływu środków pieniężnych.

Mając na uwadze powiązanie z art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, iż „kurs faktyczny”, będzie miał zastosowanie również, gdy zapłata następować będzie w formie potrącenia wierzytelności.

Art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzemieniu od 1 stycznia 2012 r. (zmieniony ustawą z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz. U. z 2011 r. Nr 178, poz. 1059) doprecyzowuje natomiast okoliczności, w których „kurs faktyczny” ma zastosowanie. Zgodnie z tym przepisem, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się:

• kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań,
• w pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
  
  

Z powołanego przepisu wynika, iż dla celów ustalania różnic kursowych stosować należy „kurs faktyczny” wyłącznie w konkretnych przypadkach, tj. sprzedaży i kupna walut obcych oraz otrzymania należności i zapłaty zobowiązań, w okolicznościach, w których dochodzi rzeczywiście do użycia konkretnego kursu walutowego (np. przez bank, który dla danej transakcji zastosował konkretny kurs przeliczeniowy).

W konsekwencji, jeżeli Spółka nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje rzeczywiste użycie kursu walutowego, czyli nie dochodzi do przewalutowania, wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP, o którym mowa w art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy również podkreślić, iż na taki cel wprowadzania nowego brzmienia art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje przedstawione przez Komisję Nadzwyczajną „Przyjazne Państwo” w druku sejmowym nr 3869 z dnia 15 grudnia 2010 r. uzasadnienie.

Analogiczny pogląd do stanowiska Spółki został wyrażony również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1016/11-2/IŚ), w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „cechy „faktycznego zastosowania” kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lub zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. złotych polskich wartości pieniężnej wyrażanej pierwotnie w walucie obcej”.

Podsumowując, w przypadku opisanym przez Spółkę w stanie faktycznym, w których następuje kompensata wzajemnych wierzytelności, nie dochodzi do faktycznej wymiany pieniężnej środków z zastosowaniem rzeczywistego kursu walutowego (przewalutowania środków z waluty obcej na walutę polską lub odwrotnie), uzasadnionym jest stosowanie dla ustalania różnic kursowych od 1 stycznia 2012 r. kursu średniego NBP, o którym mowa w art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

Toteż, w myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Na podstawie art. 15a ust. 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Na mocy art. 2 pkt 3) ustawy z dnia 01 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 178, poz. 1059), art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 01 stycznia 2012 r. otrzymał następujące brzmienie: przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 ustawy). Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w cyt. art. 15a.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2011 r. nie definiowały pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Obowiązujący od dnia 1 stycznia 2012 r. art. 15a ust. 4 ww. ustawy również nie wprowadza legalnej definicji ww. kursu faktycznego.

W świetle wykładni językowej, faktycznie zastosowany kurs waluty nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). Przy operacjach bankowych, w celu ustalenia różnic kursowych, dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, który jest wówczas kursem faktycznie zastosowanym. Dopiero, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, wówczas w takich przypadkach uzasadnione jest przyjęcie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień operacji walutowej.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Spółka dokonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozliczeń w walutach obcych. Spółka wskazała również, iż dokonuje ze swoimi kontrahentami kompensaty wzajemnych zobowiązań w tej samej wysokości w walutach obcych. Spółka ustala różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o tzw. metodę podatkową.

W związku z powyższym, wskazać należy również na treść art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że potrącenie jest jedną z form zapłaty, o której mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec czego przy potrącaniu wierzytelności wyrażonych w walucie obcej mogą występować różnice kursowe uwzględniane w rachunku podatkowym, podlegające obowiązkowi rozliczenia na zasadach określonych w tym przepisie.

Zgodnie bowiem z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Powyższe oznacza, iż potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie (kompensata wierzytelności), następuje wówczas, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem drugiej strony. Potrącenie, pomimo iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju (z reguły pieniężnych), prowadzi do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania.

Wobec powyższego, w przypadku dokonania przez Spółkę potrącenia wzajemnych wierzytelności, z jednej strony dochodzi do uregulowania Jej należności / zobowiązania w myśl art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z drugiej natomiast strony, brak jest przepływów pieniężnych w walucie obcej pomiędzy stronami przedmiotowego potrącenia. Tym samym, nie jest możliwe w tym przypadku (tj. do otrzymania należności / zapłaty zobowiązań wyrażonych w walucie obcej) uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty z dnia kompensaty. Zatem, zastosowanie znajdzie kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień potrącenia.

Reasumując, w Przypadku 2 opisanym przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, dla ustalenia różnic kursowych, w oparciu o przepisy art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawidłowym jest stosowanie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień potrącenia wzajemnych wierzytelności z kontrahentami Spółki.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że jest ona rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnoszącym, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.