Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, przy których to od dnia 1 stycznia 2004 r. za datę powstania przychodu zgodnie z art. 12 ust.3 d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 54 , poz. 654 ze zm.) - należy przyjmować datę określoną jako termin płatności wynikający z faktur.

Zdaniem Spółki przepisy w zakresie kosztów uzyskania w związku z przesunięciem daty przychodu przy usługach ciągłych nie uległy zmianie. Nie są również wymienione w art. 16 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie jest również możliwe poprawne ustalenie proporcji udziału kosztów stałych bądź bezpośrednich i pośrednich, poza tym część faktur obejmuje dłuższe okresy rozliczeniowe niż jeden miesiąc. W tej sytuacji wydaje się właściwym rozwiązaniem przyjęcie do kosztów podatkowych kosztów poniesionych w okresie, którego dotyczą. Poza tym w roku 2005 Spółka nie zaliczy do kosztów uzyskania nie wypłaconych wynagrodzeń z umów o pracę oraz nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne obciążających koszty pracodawcy. W tej sytuacji część kosztów uzyskania przychodów zostanie przesunięta na następny okres.

W związku z tym Spółka prosi o wyjaśnienie, czy prawidłowy będzie zaproponowany przez nią sposób ustalania kosztów uzyskania za rok 2004 i 2005.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego i prawnego przedmiotowej sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Hajnówce stwierdza co następuje :

Zgodnie z art. 12 ust. 3 d pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r. - za datę powstania przychodu należnego, w przypadku rozliczeń z tytułu usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów należy odnieść się do definicji dochodu zawartej w treści art. 7 ust. 2 wyżej cyt. ustawy, zgodnie z którą dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Ustalenie różnicy, o której mowa w powyższym przepisie, a więc potrącenie kosztów nie jest możliwe, jeżeli podatnik nie uzyskał przychodu dla uzyskania którego poniósł koszty.

Ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów jest zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Natomiast art. 15 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy wskazuje w jaki sposób należy dokonywać potrącenia wydatków uznawanych za koszty uzyskania przychodu od tego przychodu.Stosownie do powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zasada ta odnosi się również do krótszych okresów sprawozdawczych niż rok podatkowy np. do miesiąca.

Z wyżej cytowanych przepisów wynika, że o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje moment osiągnięcia przychodów , a nie moment dokonania wydatku. Zasadniczym kryterium jest związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztem a uzyskanym przychodem.

W związku z powyższym poniesione wydatki, które można powiązać z przychodami należnymi określonymi w art. 12 ust. 3 d pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu tj. w miesiącu, w którym przypada termin płatności, a jeżeli termin płatności nie został określony to w ostatnim dniu miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

W obecnym stanie prawnym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz nieopłaconych do ZUS składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Wynika to z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Hajnówce podziela zaprezentowane w zapytaniu stanowisko , zgodnie z którym poniesione przez Spółkę wydatki, które można powiązać z przychodami należnymi określonymi w art. 12 ust. 3 d pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu tj. w miesiącu, w którym przypada termin płatności, a jeżeli termin płatności nie został określony to w ostatnim dniu miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem wniosku.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, a jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia, bądź zmiany przepisów prawa.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Hajnówce w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia ( art. 236 § 2 pkt 1 i art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej ).