P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 24 stycznia 2004 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji systemów hydraulicznych, pneumatycznych oraz elektromechanicznych stosowanych w branżach budowlanej, chemicznej, motoryzacyjnej, lotniczej i stoczniowej. W celu dalszego rozwoju działalności gospodarczej Spółka postanowiła wybudować fabrykę wytwarzającą między innymi wysokociśnieniowe złączki hydrauliczne wykorzystywane następnie przy produkcji maszyn do robót ziemnych, dźwigów itp. Spółka podpisała z przedstawicielem gminy protokół rokowań w sprawie sprzedaży , w trybie negocjacji ceny, nieruchomości gruntowych położonych na terenie Gminnej Strefy Aktywności Gospodarczej. W powyższym protokole Spółka zobowiązała się wobec przedstawiciela gminy do zrealizowania na własny koszt kompleksowej inwestycji budowlanej w zakresie oraz dla potrzeb planowanej fabryki. Inwestycja obejmowała wykonanie przez Spółkę infrastruktury drogowej w postaci nawierzchni drogi gminnej i infrastruktury technicznej w postaci sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej oraz deszczowej. Powyższe ustalenia zostały wiążąco potwierdzone w porozumieniu w sprawie wykonania drogi oraz instalacji na potrzeby inwestycji Spółki na terenie Gminnej Strefy Aktywności Gospodarczej. Na dzień złożenia wniosku Spółka poniosła wydatki na zakup towarów i usług wykorzystanych następnie podczas realizacji infrastruktury. Powyższe wydatki udokumentowane są fakturami wystawionymi przez zewnętrznych kontrahentów. W chwili obecnej Spółka prowadzi ostateczne rozmowy z przedstawicielem gminy dotyczące zasad bezpłatnego przekazania na rzecz gminy przedmiotowej infrastruktury.

Według Strony w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione na realizację kompleksowej inwestycji budowlanej w postaci nawierzchni drogi gminnej wraz z infrastrukturą techniczną tj. siecią wodociągową, sanitarną oraz deszczową powinny być zaliczone do kosztów podatkowych w sposób bezpośredni , na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych oraz jednorazowy, zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nie wymienione w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że z kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów mamy do czynienia, jeżeli w wyniku ich poniesienia można oczekiwać osiągnięcia przychodów. Zgodnie z uzasadnieniem stanowiska Spółki warunkiem niezbędnym do prowadzenia działalności gospodarczej w gminie jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury drogowej i technicznej, umożliwiającej dostarczanie do fabryki surowców wykorzystywanych podczas produkcji złączek hydraulicznych, odbieranie z fabryki wyrobów gotowych oraz umożliwiającej dostanie się na teren fabryki pracowników i kontrahentów Spółki. Spełnienie powyższego warunku jest niezbędne dla możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania przez Spółkę przychodów.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Spółki koszty te powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio tzn. przez faktyczne odpisanie ich w koszty podatkowe, a nie przez zwiększenie wartości początkowej oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, które następnie będą zaliczane do kosztów podatkowych w sposób pośredni. Według Spółki w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 16a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż brak jest spełnienia warunków zawartych w ww. przepisie tj:dokonanie nakładów na środek trwały niebędący własnością Spółki,używanie cudzego środka trwałego dla celów działalności Spółki na podstawie stosunku prawnego pomiędzy Spółką a właścicielem środka trwałego.

W szczególności, zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy środek trwały musi być w momencie oddania go do używania kompletny i zdatny do użytku. W przedmiotowej zaś sytuacji według Spółki, żaden z elementów infrastruktury nie jest kompletny w sensie funkcjonalnym, ponieważ spełnia swoje funkcje wyłącznie jako element większej całości - tzn. sieci drogowej, wodno-kanalizacyjnej, itp. Oznacza to, że poniesione przez Spółkę wydatki nie mogą zostać uznane za inwestycję w obcy środek trwały, ze względu na brak cudzego środka trwałego, w rozumieniu ustawy, w który taka inwestycja została dokonana. Ponadto, w przedmiotowej sprawie nie istnieje stosunek prawny pomiędzy właścicielem środka trwałego, a Spółką tzn. nie została zawarta umowa regulująca zasady używania przez Spółkę środka trwałego dla celów działalności gospodarczej.Odnośnie zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w sposób jednorazowy, w przedmiotowej sytuacji wg Spółki ma zastosowanie art. 15 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Infrastruktura sfinansowana przez Spółkę ma związek z całą działalnością Spółki i brak jest możliwości wskazania konkretnego przychodu, którego uzyskanie miałoby być rezultatem poniesienia przedmiotowych wydatków. W związku z powyższym niniejsze koszty według Spółki powinny być rozpoznane w tym roku podatkowym, w którym na podstawie protokołu odbioru nastąpi bezpłatne przekazania gminie infrastruktury. W myśl zapisu zawartego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. W przedmiotowej sprawie bezsprzeczny jest ciążący na Spółce obowiązek poniesienia kosztów związanych z wybudowaniem drogi. Zgodnie bowiem z art 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. - Dz. U. z 2000 r. Nr 71 poz. 838 z późn. zm.) budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Spełniony został również warunek istnienia związku przyczynowo-skutkowego polegającego na tym, iż uzyskanie przez Spółkę przychodu jest związane z wybudowaniem drogi. Budowa drogi jest bowiem konieczna dla prawidłowego funkcjonowania obiektu i tym samym warunkuje osiąganie przychodów z prowadzonej działalności.Jednocześnie należy mieć na uwadze fakt, iż wydatki te pozostają nierozerwalnie związane z inwestycją główną w postaci budowy fabryki, zaliczanej do środków trwałych, a co za tym idzie winny zwiększać wartość początkową tego środka trwałego i podlegać zaliczeniu w koszty w sposób pośredni - w postaci odpisów amortyzacyjnych, stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do w/w artykułu kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m , z uwzględnieniem art. 16.

Ponadto, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Składa się na niego wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych (...). Poniesione na wybudowanie drogi wydatki są nierozerwalnie związane z inwestycją główną tj. fabryką i zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych winny powiększać wartość początkową inwestycji oraz stanowić koszt uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych. Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
P o u c z e n i e
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).