DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 w związku z art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 15 lutego 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lesznie z dnia 10.02.2005r. Nr PD–Ia-415-02/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w kwestii dotyczącej możliwości wspólnego opodatkowania małżonków w sytuacji, gdy do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - utrzymuje się w mocy postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Podatnik wnioskiem z dnia 12.01.2005r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lesznie o udzielenie w trybie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że zgłoszona działalność gospodarcza, prowadzona w zakresie - taksówka osobowa - opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, pismem z dnia 26.11.2003r. została zawieszona na okres od 01.01.2004r. do 31.12.2004r.

Pytanie Podatnika dotyczyło możliwości wspólnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2004r., przez małzonków, w sytuacji gdy wcześniej Strona pisemnie poinformowała Urząd o zawieszeniu działalności gospodarczej.

Podatnik we wniosku stwierdził, że powinien uzyskać pozwolenie na możliwość wspólnego opodatkowania wraz z małżonką za 2004r., bowiem organ podatkowy przyjmując przedmiotowe oświadczenie o zawieszeniu działalności wprowadził Stronę w błąd.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie postanowieniem z dnia 10.02.2005r.

Nr PD-Ia-415-02/05, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jego wydania, udzielił pisemnej interpretacji w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku uznając stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż mimo że Podatnik nie osiągnął żadnego przychodu z działalności gospodarczej, podlegającemu opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to i tak nie jest możliwe wspólne wraz z małżonką opodatkowanie osiągniętych dochodów, przewidziane przez ustawodawcę w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Podatnik nie zgadzając się z treścią interpretacji zawartej w ww. postanowieniu pismem z dnia 14.02.2005r. wniósł zażalenie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym, stwierdza co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Od tej zasady powołana ustawa przewiduje odstępstwo dla małżonków spełniających określone warunki wymienione w ustawie. W takim przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Przewidziany w ustawie preferencyjny sposób opodatkowania małżonków nie znajduje jednak zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków w roku podatkowym miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).

Nie można zatem zgodzić się z interpretacją Strony, iż warunkiem stosowania przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest faktyczne uzyskanie przychodów przez podatnika. Przyjęcie założenia, iż art. 1 oraz art. 2 ust 1 powołanej ustawy wyłącza stosowanie jej wobec podatnika, który faktycznie nie uzyskał przychodu, doprowadziłoby do sytuacji, w której taki podatnik nie mógłby dokonać wyboru opodatkowania w jednej z form objętych tą ustawą. Podkreślenia wymaga również, że powołana ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie przewiduje możliwości zawieszenia działalności gospodarczej, nawet w sytuacji nieuzyskiwania przychodów z tej działalności.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne daje jedynie możliwość zgłoszenia przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej w odniesieniu do podatników, którzy wybrali opodatkowanie w formie karty podatkowej (art. 34 cytowanej ustawy). Zgłoszenie przerwy nie oznacza, jednak że nie mają do niego zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Tym samym osoba, która nie zlikwidowała działalności gospodarczej, uznawana jest w dalszym ciągu przez przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za osobę prowadzącą taką działalność, do której mają zastosowanie przepisy tej ustawy.

Wobec powyższego postanawia się jak w sentencji.