POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), w związku z wnioskiem spółki z dnia 18.03.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu 21.03.2005r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

postanawia

- uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż XXX S.A. (dalej jako XXX S.A. lub Spółka) przyznały swoim pracownikom ulgi w opłacie za energię elektryczną. Spółka nie jest zakładem energetycznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10.04.1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003r. Nr 153, poz. 1504 z późn. zm.). Jest producentem energii elektrycznej, ale nie sprzedaje energii bezpośrednio odbiorcom. Funkcje dystrybutora pełnią zakłady energetyczne, które będąc oddzielnymi podmiotami gospodarczymi stosują różne okresy rozliczeń za energię, w okresach dłuższych niż miesięczny. W związku z powyższym, Spółka nie ma wpływu na system rozliczeń pracowników z tytułu zużytej energii elektrycznej – decydują o tym poszczególne zakłady energetyczne, z którymi pracownicy Spółki mają zawarte umowy. Zakłady te, zlokalizowane są na terenie wielu miast Polski (Płock, Białystok). Spółka jest obciążana kosztami ulgowej taryfy odpłatności za energię elektryczną - odnoszącej się do jej pracowników – za okresy dłuższe niż miesiąc. Przysługujące pracownikom świadczenia mają charakter okresowy i są realizowane w miesiącu, w którym XXX S.A. otrzymują noty obciążeniowe z tytułu realizowanych dopłat.

Zdaniem Spółki, Świadczenia na rzecz pracowników występujące w związku z przyznaną ulgą w opłacie za energię elektryczną, można uznać za koszt uzyskania przychodu Spółki w momencie otrzymania not obciążeniowych od zakładów energetycznych. Naliczenie i odprowadzenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od w/w świadczeń, powinno nastąpić również w momencie otrzymania tychże not.

Stosownie do art. 31 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) – updof, zakłady pracy są zobowiązane, jako płatnik, obliczać i pobierać w ciągu roku, zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakłady pracy.

W przypadku przyznania pracownikowi ulgi w opłacie za energie elektryczną, sposób wyliczenia zaliczki zawiera art. 32 ust. 2 updof. Zgodnie z nim, za dochód, o którym mowa w art. 32 ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b). Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc.

Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy na wniosek podatnika ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, obowiązek poboru przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, powstanie w momencie zapłaty not obciążeniowych otrzymanych od zakładów energetycznych.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) – updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 updof, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez zakład pracy.

W przedstawionym stanie faktycznym koszty Spółki, związane z realizacją przysługującej pracownikom ulgi w opłacie za energię elektryczną, są faktycznie poniesione w miesiącu, w którym Spółka otrzymuje od zakładów energetycznych noty obciążeniowe z tytułu realizowanych dopłat. Powyższe świadczenia XXX S.A. mogą zatem uznać za koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty zobowiązania wynikającego z w/w not.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.
Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, za pośrednictwem Naczelnika II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego.