INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wystąpienia różnic kursowych na kwocie podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania różnic kursowych wynikających z faktury VAT wystawionej Spółce lub przez Spółkę w walucie obcej kontrahentowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce, w zakresie możliwości wystąpienia różnic kursowych na kwocie podatku od towarów i usług, a także w zakresie powstania różnic kursowych w sytuacji umownych potrąceń (kompensat) wzajemnych wierzytelności wyrażonych w walucie obcej z podmiotem polskim.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako wspólnik prowadzi działalność w formie spółki cywilnej, która to spółka dokonuje transakcji handlowych z kontrahentami zagranicznym jak i krajowymi. Z niektórymi kontrahentami krajowymi spółka na terenie Polski dokonuje transakcji zarówno zakupu jak i sprzedaży towarów, w ramach których wzajemne należności i zobowiązania są ustalane a następne rozliczane (uiszczane lub potrącane) w walucie obcej (głównie USD).

Spółka prowadzi księgi rachunkowe i jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Dla celów wyliczania różnic kursowych wspólnicy Spółki cywilnej stosują metodę podatkową wynikającą z art. 14b ust. 1 u.p.d.o.f, tj. na podstawie art. 24c u.p.d.o.f.

Transakcje krajowe dokonywane w walucie obcej z kontrahentami krajowymi mającymi siedzibę w Polsce, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z rozliczaniami z niektórymi kontrahentami krajowymi wzajemnych wierzytelności w walucie obcej, wynikających z transakcji gospodarczych, polegających na wzajemnych dostawach towarów i komponentów do produkcji wynikających z faktur VAT wyrażonych głównie w USD, spółka dokonuje potrąceń (kompensat) wzajemnych należności walutowych.

Wykazywane na fakturach VAT kwoty w walutach obcych są przeliczane na złotówki wg średniego kursu NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztów bądź uzyskania przychodu.

Otrzymane wpłaty w walutach obcych wpływają co do zasady do banku na utworzone konto walutowe Spółki i przeliczane są na PLN według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego otrzymanie zapłaty, natomiast dokonane zapłaty z rachunku walutowego Spółki według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wypłaty z rachunku bankowego. W przypadku zakupu lub sprzedaży walut obcych w banku dokonywane jest przeliczenie według faktycznie zastosowanego kursu waluty z dnia dokonania zakupu lub sprzedaży dewiz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie możliwości wystąpienia różnic kursowych na kwocie podatku od towarów i usług.

Czy przy zapłacie lub innej formie uregulowania faktury VAT różnice kursowe pomiędzy kwotą podatku od towarów i usług przeliczonego z waluty obcej i wyrażonego na fakturze VAT w PLN, a różnicą tego podatku przeliczonego na PLN w momencie otrzymania lub dokonania zapłaty, czy też uregulowania w formie potrącenia wierzytelności za faktury VAT dokumentujące sprzedaż lub zakup towarów na terenie Polski wpływają na podatek dochodowy od osób fizycznych i tym samym zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe, albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl z art. 14 ust. 1a ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. u.p.d.o.f.

W myśl art. 23 ust. 43 u.p.d.o.f., do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się co do zasady podatku od towarów i usług.

Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.

Różnice kursowe powstają w momencie, gdy kurs przeliczeniowy zastosowany w momencie fizycznego otrzymania lub wydatkowania pieniędzy różni się od kursu stosowanego dla przeliczenia powstałego przychodu bądź poniesionego kosztu.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice.

Odnosząc powyższe do możliwości ustalania różnic kursowych od kwoty podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, iż - co do zasady - podatek ten nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Przychody bądź koszty w znaczeniu ekonomicznym mogą uzyskiwać status podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli wynika to z odpowiednich regulacji prawnych dotyczących tego podatku, natomiast z regulacji zawartych w art. 14 ust. 1 oraz art. 23 ust. 43, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że:

• przychodem nie może być ani należny podatek od towarów i usług, ani zwrócona różnica tego podatku;
• podatek od towarów i usług, poza enumeratywnie wyliczonymi przypadkami, nie może być uznany za koszty uzyskania przychodu.
  
  

Ponieważ postanowienia art. 14b u.p.d.o.f., a w konsekwencji art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od przychodów należnych wyrażonych w walucie obcej i otrzymanych w takiej walucie oraz kosztów poniesionych w walucie obcej i zapłaconych w takiej walucie, to nie znajdą one zastosowania także w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług wyrażonego i zapłaconego w walucie obcej.

Jak już wcześniej wskazano, podatek VAT jest bowiem neutralny na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych - nie stanowi przychodu ani kosztu jego uzyskania.

Reasumując, różnice kursowe powstałe na kwocie VAT nie stanowią odpowiednio przychodu ani kosztu jego uzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów (art. 14 ust. 3 pkt 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny:
   • w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   • w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
   • od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, poza wyjątkami przewidzianymi w ww. ustawie, u podatników podatku od towarów i usług wartość tego podatku nie stanowi przychodu ani kosztu podatkowego.

W myśl art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 powołanej ustawy).
   
   

Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 cyt. ustawy).
   
   

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki, która dokonuje transakcji handlowych z kontrahentami zagranicznym jak i krajowymi. Z niektórymi kontrahentami krajowymi spółka na terenie Polski dokonuje transakcji zarówno zakupu jak i sprzedaży towarów, w ramach których wzajemne należności i zobowiązania są ustalane a następne rozliczane (uiszczane lub potrącane) w walucie obcej (głównie USD). Spółka prowadzi księgi rachunkowe i jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Transakcje krajowe dokonywane w walucie obcej z kontrahentami krajowymi mającymi siedzibę w Polsce, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wykazywane na fakturach VAT kwoty w walutach obcych są przeliczane na złotówki wg średniego kursu NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztów bądź uzyskania przychodu.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż różnice kursowe powstałe od kwoty podatku VAT nie będą stanowiły podatkowych różnic kursowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek od towarów i usług, na gruncie przedmiotowej sprawy, nie stanowi bowiem przychodu ani kosztu podatkowego. Dlatego też powstałe w wyniku jego zapłaty różnice kursowe nie będą podlegały zaliczeniu do kosztów bądź przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę, której Zainteresowany jest wspólnikiem.

Tut. organ informuje, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie zadanego przez Wnioskodawcę pytania w zakresie możliwości wystąpienia różnic kursowych na kwocie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. powstania różnic kursowych wynikających z faktury VAT wystawionej Spółce lub przez Spółkę w walucie obcej kontrahentowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce, a także powstania różnic kursowych w sytuacji umownych potrąceń (kompensat) wzajemnych wierzytelności wyrażonych w walucie obcej z podmiotem polskim) wniosek rozstrzygnięto w dniu 23 kwietnia 2012 r. interpretacjami indywidualnymi o nr ILPB1/415-85/12-2/AG i ILPB1/415-85/12-4/AG.

Ponadto tut. organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.