W dniu 25.06.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W złożonym wniosku przedstawiony został następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje naliczeń wynagrodzeń zgodnie z zawartymi umowami o pracę. Potrącenia z list płac (składki na ubezpieczenia społeczne, podatek dochodowy od osób fizycznych, ubezpieczenia osobowe, pożyczki z ZFŚS, zajęcia wynagrodzeń) dokonywane są zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, czy na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, potrącane z wynagrodzeń brutto składki ZUS, raty pożyczek, podatek dochodowy od osób fizycznych, ubezpieczenia osobowe, zajęte wynagrodzenia na podstawie tytułów egzekucyjnych nie przelane w terminie wypłaty wynagrodzenia, stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie wypłaty wynagrodzenia netto, czy też należy je traktować jako niewypłacone lub niepostawione do dyspozycji wypłaty, a zaliczyć do kosztów podatkowych w miesiącu dokonania przelewu na rzecz instytucji, w imieniu których Spółka, jako płatnik, dokonała potrąceń z wynagrodzeń...

W opinii Podatnika, do kosztów podatkowych danego okresu można zaliczyć wypłaconą faktycznie – kasowo – tylko tę część wynagrodzeń, która została „fizycznie” zrealizowana.

Ustosunkowując się do przedstawionych kwestii tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.(…).

Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Ponadto, przywołany powyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż każdy koszt poniesiony przez podatnika winien być analizowany w kontekście regulacji art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej.

W punkcie 57 uprzednio wskazanego przepisu stanowi się zaś, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Wskazać należy, iż składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika, zaliczki na podatek dochodowy oraz inne potrącenia, np. ubezpieczenia osobowe, zajęte wynagrodzenia na podstawie tytułów egzekucyjnych, spłaty pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są potrąceniami obsługiwanymi z wynagrodzenia brutto pracownika i nie są kosztem pracodawcy.

Koszt pracodawcy stanowi bowiem wynagrodzenie brutto, jednakże dopiero w terminie określonym w cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy podatkowej.

Wynagrodzenie brutto w fazie naliczenia nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Dopiero z chwilą faktycznej wypłaty wynagrodzenia lub postawienia go do dyspozycji pracownika, pracodawca może obciążyć koszty uzyskania przychodów kwotą wynagrodzenia brutto.

Zatem, w sytuacji opisanej przez Spółkę, kiedy wynagrodzenie zostało pracownikom wypłacone (postawione do dyspozycji) za miesiąc styczeń br. w miesiącu lutym, tym samym w lutym winno być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów staje się bowiem wynagrodzenie brutto, razem z częścią wynagrodzeń zaspokajającą wymienione przez Pytającą potrącenia finansowane przez pracowników firmy.

W przedmiotowej sprawie, bezzasadne więc jest zaliczanie w ciężar kosztów uzyskania przychodów, wykazanych we wniosku potrąceń dopiero w momencie ich faktycznej wpłaty na rzecz instytucji, w imieniu których Pracodawca (Płatnik) dokonał tych potrąceń z wynagrodzeń, np. składek na ubezpieczenie społeczne finansowanych przez pracownika w momencie ich wpłaty na rachunek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, składek ubezpieczeń osobowych w momencie wpłaty na rachunek ubezpieczyciela, świadczeń alimentacyjnych objętych tytułem egzekucyjnym w momencie wpłaty na rachunek komornika.

Jednocześnie, organ podatkowy wyjaśnia, iż składka ZUS w części pokrytej przez pracodawcę, staje się Jego kosztem uzyskania przychodu w terminie określonym art. 16 ust. 1 pkt 57a ww. ustawy, gdyż „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: (…) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek”.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.