INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.08.2012 r. (data wpływu 17.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika zryczałtowanego podatku z tytułu dywidend otrzymywanych przez klientów Spółki od zagranicznego emitenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.08.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika zryczałtowanego podatku z tytułu dywidend otrzymywanych przez klientów Spółki od zagranicznego emitenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej jako: Bank lub Spółka) zgodnie z przepisami prawa wykonuje na terytorium Polski działalność powierniczą w postaci prowadzenia rachunków papierów wartościowych i rachunków zbiorczych. Na podstawie umów subdepozytowych zagraniczny depozytariusz (dalej jako: Izba rozliczeniowa) prowadzi na rzecz Banku rachunki i rejestry (omnibus account oraz segregate account), na których rejestrowane są papiery wartościowe emitowane przez podmioty zagraniczne (dalej jako: Emitent zagraniczny). Posiadaczem rachunków i rejestrów w ewidencji Izby rozliczeniowej jest Bank, natomiast właścicielami papierów wartościowych zarejestrowanych na rachunkach i w rejestrach są klienci Banku.

Papiery wartościowe, o których mowa powyżej są nabywane przez klientów polskiego podmiotu zarządzającego papierami wartościowymi (Podmiot Zarządzający). Podmiot Zarządzający świadczy na rzecz klientów usługę zarządzania portfelem (asset managment). Usługa ta polega na inwestowaniu powierzonych przez klienta środków w jego imieniu i na jego rachunek w wybrane instrumenty finansowe, m.in. papiery wartościowe. Papiery wartościowe są nabywane na indywidualne rachunki i rejestry klientów Podmiotu Zarządzającego prowadzone w ewidencji Banku. Właścicielem rachunku / rejestru oraz papierów wartościowych zarejestrowanych na rachunku / w rejestrze jest klient Banku / Podmiotu zarządzającego.

Bank posiada w zagranicznej Izbie rozliczeniowej rachunek papierów wartościowych i korespondujący z nim rachunek pieniężno - rozliczeniowy. Emitent zagraniczny papierów wartościowych dokonuje przelewu zbiorczych środków z tytułu dywidend należnych właścicielom papierów na rachunek prowadzony przez zagraniczną Izbę rozliczeniową.

Rola Banku w przekazaniu środków należnych klientom Podmiotu zarządzającego polega na pośrednictwie w przekazaniu środków pieniężnych między wierzycielem (klientem) a dłużnikiem (emitentem), jako podmiotem wypłacającym środki z tytułu dywidendy za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej. W tym celu Bank na rachunkach stanowiących odzwierciedlenie rachunków posiadanych w zagranicznej Izbie rozliczeniowej dokonuje szeregu czynności takich jak m.in. rozksięgowanie kwot przekazanych zbiorczych środków z tytułu dywidend, dokonanie zapisów w rejestrze papierów wartościowych, dokonanie zapisu środków pieniężnych na rachunkach pojedynczych klientów (dalej jako czynności pośrednictwa), których skutkiem jest przelew środków z tytułu dywidend na rachunki klientów Podmiotu Zarządzającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka - Bank powiernik, jako podmiot prowadzący indywidualne rachunki, na których zapisywane są zagraniczne papiery wartościowe nabyte przez klientów polskiego Podmiotu Zarządzającego papierami wartościowymi, będących polskimi rezydentami, jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o PIT z tytułu dywidend, w przypadku, kiedy Spółka otrzymuje od Emitenta (podmiotu zagranicznego) za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej kwoty należne z tytułu dywidend na rzecz klientów Zarządzającego a następnie dokonuje czynności pośrednictwa skutkujące przelewem środków należnych z tytułu dywidend klientom Podmiotu zarządzającego...

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 Ordynacji płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Ustawa o PIT wymienia w art. 10 ust. 1 pkt 7 źródła przychodów, w tym kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni.

Zgodnie z art. 30a ust. 4 ustawy o PIT od uzyskanych dochodów (przychodów), w tym oraz dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a. Przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1-5 ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Jednak zastosowanie stawki podatku wynikającej z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niedobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30a ust. 2 ustawy o PIT).

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, osoby prawne, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 ust. 4 ustawy o PIT są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, w tym z tytułu dywidend.

Zdaniem Banku pojęcie „wypłaty” w powołanym wyżej przepisie nie należy rozumieć w kategoriach czynności technicznej, lecz w kategoriach czynności prawnych. Tym samym przez podmioty dokonujące wypłat nie należy uznawać podmiotów, które są faktycznie pośrednikami w dokonywaniu takich wypłat jak banki, poczta, czy domy maklerskie, których czynności de facto sprowadzają się do fizycznej (technicznej) czynności wypłaty bądź przelewu i odnotowania (zarachowania) tej operacji w swoim systemie transakcyjnym. Podmiot dokonujący wypłat powinien być rozumiany jako podmiot, który jest prawnie zobowiązany do dokonania wypłaty, a tym samym odpowiedzialny za postawienie środków do dyspozycji w celu dokonania wypłaty na rzecz klienta. W konsekwencji jest to podmiot, do którego klienci (wierzyciele) mogą kierować roszczenie o dokonanie wypłaty.

W omawianej sytuacji faktycznej Bank wykonując czynności pośrednictwa w postaci m.in. rozksięgowania kwot zbiorczych środków z tytułu dywidend, dokonania zapisów w rejestrze papierów wartościowych, dokonania zapisu środków pieniężnych na rachunkach pojedynczych klientów w ramach wykonywani działalności powierniczej działa jako czysto techniczny pośrednik w przekazaniu środków należnych od Emitenta z tytułu dywidend za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej klientom Podmiotu zarządzającego.

Oznacza to, że w rezultacie Bank działa analogicznie jak w przypadku świadczenia swojej podstawowej usługi w postaci przelewu bankowego, kiedy to działając na polecenie swojego klienta dokonuje przelewu środków z rachunku klienta na inny wskazany przez niego rachunek. W przypadku tych czynności banki nie dokonują analizy samej czynności przelewu (jedynie w przypadkach określonych przepisami prawa np. dewizowego) tylko realizują dyspozycję klienta obejmującą techniczną czynność przelewu.

W omawianej sytuacji faktycznej Bank jest jedynie wykonawcą de facto czynności pośrednictwa w ramach przekazania środków otrzymanych za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej od Emitenta zagranicznego na rzecz klienta Podmiotu Zarządzającego. Analizując tę sytuację jedynym podmiotem, który jest prawnie i faktycznie zobowiązany do wypłaty środków na rzecz klienta Podmiotu Zarządzającego jest Emitent zagraniczny. Do Emitenta zagranicznego klient może kierować swoje roszczenie w sytuacji, gdy np. Bank nie otrzyma od Emitenta zagranicznego za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej zlecenia wypłaty i tym samym nie może dokonać czynności pośrednictwa skutkujących przelewem środków na rachunek klienta Podmiotu Zarządzającego.

Podobnie nie można uznać Banku za podmiot stawiający do dyspozycji pieniądze lub wartości pieniężne z tytułu dywidendy. Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym w doktrynie (J. Marciuniuk „Podatek dochodowy od osób fizycznych” - Komentarz 2005, CH Beck, Warszawa 2005, s.135) wartości postawione do dyspozycji to takie, którymi podatnik może swobodnie dysponować. Na takie rozumienie pojęcia „postawienie do dyspozycji” wskazuje również wyrok NSA w Łodzi z dnia 19 marca 1999 r., sygn. ISA/Łd 385/1998, w którym Sąd stwierdził, że „postawienie do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych oznacza i powoduje skutek (prawny i faktyczny) w postaci nieograniczonej (w inny sposób aniżeli prawo stanowione) i pełnej możliwości właścicielskiego nimi władania i rozporządzania”. Powyższe oznacza, że Bank nie jest również podmiotem stawiającym środki do dyspozycji klienta Podmiotu Zarządzającego. Środki do dyspozycji stawiane są bowiem przez Emitenta, jako prawnie zobowiązanego do postawienia do dyspozycji środków poprzez zagraniczną izbę rozliczeniową, co skutkuje możliwością ich dysponowania prawnego i faktycznego przez klienta. Bank działa w tym przypadku tak jak w powołanej wyżej sytuacji dotyczącej wypłaty środków z tytułu dywidend wyłącznie jako pośrednik finansowy, wykonując na zlecenie Emitenta za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej dystrybucji środków pomiędzy klientów Podmiotu zarządzającego, będących właścicielami papierów wartościowych.

W tym kontekście należy powołać pismo Ministerstwa Finansów z dnia 7.04.2005 r. (sygn.: PB 3/169-8213-32/HS/05), w którym Minister Finansów stwierdził, że „w przypadku dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwanych poza granicami Polski, nawet jeżeli agentami płatności są polskie banki, nie spoczywa na bankach obowiązek płatnika w rozumieniu przepisów art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczenia zryczałtowanego podatku dokonuje podatnik w składanym zeznaniu. Uznać należy, iż dochody, o których mowa powyżej, stanowią dochody uzyskiwane za granicą, tam też jest ulokowany Emitent zobowiązany do dokonywania wypłat z tytułu tych dochodów (dywidend, odsetek, dyskonta) i tam znajduje się źródło dochodów, zastosowanie znajduje art. 30a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zgodnie z którym kwotę zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów uzyskanych poza granicami Polski podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W tym miejscu należy także powołać interpretacje wydane przez organy podatkowe, w których organy stały na stanowisku, że w przypadku gdy wypłaty z tytułów, o których mowa w art. 30a ust. 1-5 ustawy o PIT dokonywane są za pośrednictwem polskiej spółki od podmiotu z siedzibą poza granicami Polski, wówczas, na spółce takiej nie będą ciążyły obowiązki płatnika (interpretacje wydane przez Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowego w Warszawie z 12 maja 2005 r. - sygn. 1472/RPŁ/423-23/05/KAR i 8 lipca 2005 r. - sygn. 1472/RPŁ/415-35/05/KMP).

Analogicznie w interpretacji z 19 grudnia 2007 r. sygn. IPPB2/415-197/07-3/IŚ organ skarbowy wskazał, że w sytuacji, gdy Bank z siedzibą w Polsce dokonuje wypłat jako Agent Płatności, a wypłaty są dokonywane wyłącznie w zakresie środków postawionych do dyspozycji przez fundusz, który ma siedzibę za granicą wtedy na Banku nie ciążą obowiązki płatnika i obowiązki informacyjne.

Ponadto uzyskiwane przez klientów przychody z tytułu dywidend będą podlegały opodatkowaniu zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami ustawy o PIT, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W świetle powyższego dywidenda wypłacona osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce przez podmiot z siedzibą za granicą mogą być opodatkowane zarówno w państwie rezydencji, jak i państwie źródła.

W sytuacji, gdy zgodnie z postanowieniami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dochód podatnika podlega opodatkowaniu w państwie źródła, podatnikowi przysługuje odliczenie od zryczałtowanego podatku dochodowego w Polsce.

Wskazaną powyżej możliwość posiadają podatnicy będący polskimi rezydentami. Zgodnie bowiem z art. 30a ust. 9 ustawy o PIT w przypadku gdy polscy rezydenci osiągają poza granicami Polski przychody (dochody) określone w art. 30a ust. 1 pkt 1-5 (m.in. dywidendy) od podatku zryczałtowanego obliczonego od tych przychodów (dochodów) mają możliwość odliczenia kwoty podatku zapłaconego za granicą, z tym, że odliczenie to nie może przekroczyć kwoty równej podatkowi zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może także przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Zgodnie z art. 30a ust. 7 ustawy o PIT dochodów (przychodów) z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Zgodnie z art. 30a ust. 11 ustawy o PIT podatnicy kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów) z dywidend uzyskanych poza granicami RP, jak również kwoty podatku zapłaconego za granicą, są zobowiązani do ich wykazania w zeznaniu rocznym. Tym samym należy uznać, że w przedmiotowym stanie faktycznym to klient Podmiotu Zarządzającego (podatnik) samodzielnie rozlicza podatek zryczałtowany od dochodów uzyskiwanych za granicą, zaś Bank nie jest płatnikiem w tym zakresie, ani nie ciążą na nim obowiązki sporządzenia i przekazania informacji imiennych.

Oznacza to, że rozliczenie podatku z tytułu, o którym mowa w art. 30a ust. 11 ustawy o PIT powinien dokonać bezpośrednio podatnik, w tym powinien odprowadzić podatek. Pobranie podatku przez Bank, a tym samym występowanie przez Bank w sytuacji płatnika spowodowałoby podwójne opodatkowanie tego samego dochodu, w państwie źródła przychodu i w państwie rezydencji podatnika (klienta).

Podsumowując, w ocenie Spółki w opisanym stanie faktycznym, na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o PIT Bank nie jest płatnikiem podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o PIT od dywidend uzyskiwanych przez klientów Podmiotów zarządzających od zagranicznego Emitenta papierów wartościowych, za pośrednictwem zagranicznej Izby rozliczeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.