Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia … na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 26 sierpnia 2005r. Nr DM/P/415-0026/05/EC dotyczące interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

• uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

U z a s a d n i e n i e

Pismem z dnia 23 maja 2005r. (uzupełnionym w dniu 02.08.2005r.) Spółka z o.o. (płatnik) zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka wykupuje świadczenia na rzecz pracowników, emerytów, rencistów oraz członków ich rodzin w postaci uprawnień do ulgowych przejazdów środkami transportu kolejowego. Uprawnienia te wynikają z Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zatrudnionych przez Pracodawców Zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych wpisanego do rejestru Ponadzakładowych Układów Zbiorowych Pracy. Według Spółki wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu kolejowego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Podatnik korzystając z przysługującego mu prawa, wniósł zażalenie na powyższe postanowienie. W uzasadnieniu tego zażalenia zawarte zostało stwierdzenie, że w 2005r. Urząd Skarbowy powołuje się na przepis obowiązujący do 2003r. Według Spółki w treści art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po 2003r. ustawodawca zamienił wyraz: „ustawy” na wyraz „przepisów”, wyraźnie rozszerzając w ten sposób możliwości stosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie. Zdaniem Spółki Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy jest przepisem wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Jednocześnie Spółka powołuje się na informację udzieloną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brodnicy pismem z dnia 18 marca 2004r. nr PD/4150-6/2/04/IH.

Ponadto w przedmiotowym zażaleniu Spółka postawiła pytanie, czy powinna wystawiać Pit-y 8-C na małoletnie dzieci, które otrzymują świadczenia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Stosownie do zapisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991r. wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego, wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego.

Przepisami o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991r. są przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. z 2002r. Nr 175, poz. 1440 z późn. zm.). W myśl art. 1a ust. 3 tej ustawy przewoźnicy wykonujący publiczny transport zbiorowy mogą wprowadzić uprawnienia do bezpłatnych albo ulgowych przejazdów dla swoich pracowników oraz emerytów i rencistów i najbliższych członków rodzin.

Oznacza to, iż uprawnienia do bezpłatnych bądź ulgowych przejazdów udzielonych wymienionym w tym uregulowaniu osobom odnoszą się do podmiotów posiadających status przewoźnika wykonującego publiczny transport zbiorowy. Poza tym w art. 1b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1992r. zastrzeżono, iż przepisów ustawy nie stosuje się do osób odbywających podróż na podstawie wykupionych od przewoźnika na rzecz tych osób legitymacji lub biletów uprawnionych do ulgowych przejazdów (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby Spółka (pracodawca lub były pracodawca) przyznająca pracownikom, emerytom, rencistom i członkom rodzin ulgi do przejazdów środkami transportu kolejowego była przewoźnikiem wykonującym publiczny transport zbiorowy (jest ona jedynie firmą związaną z transportem kolejowym, zobowiązaną na podstawie Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Zatrudnionych przez Pracodawców Zrzeszonych w Związku Pracodawców Kolejowych do wykupienia tym osobom uprawnień do przedmiotowych ulg).

W tym stanie faktycznym i prawnym należy stwierdzić, iż wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu kolejowego, z których korzystają wskazane we wniosku podmioty – nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w treści art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991r.

Wartość tych świadczeń dla pracowników Spółki w momencie ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji stanowi przychód ze stosunku pracy (zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r.).

Natomiast świadczenia przysługujące członkom rodzin stanowią przychody z innych źródeł wymienione w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. Spółka dokonując wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 – ma na podstawie art. 42a ustawy z dnia 26.07.1991r. obowiązek jako płatnik sporządzić odrębnie dla każdego podatnika informację o wysokości przychodów (PIT-8C) oraz przekazać ją podatnikowi oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991r. od uzyskanych przez emerytów lub rencistów świadczeń, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się podatek dochodowy w wysokości 10% należności. W myśl bowiem art. 21 ust. 1 pkt 38 tej ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Oznacza to, iż w przypadku gdy emeryci lub renciści uzyskają świadczenia, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy o wartości wyższej niż kwota wskazana w powołanym przepisie, opodatkowaniu podlega powstała nadwyżka ponad tą kwotę, od której płatnik zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26.07.1991r. ma obowiązek pobrać zryczałtowany 10% podatek dochodowy. Przy czym, jeśli przedmiotem świadczeń wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991r. nie są pieniądze, podatnik zobowiązany jest wpłacić płatnikowi kwotę należnego podatku przed udostępnieniem tego świadczenia (art. 41 ust. 7).

Odnosząc się do zarzutów złożonych w zażaleniu, nie można podzielić poglądu Spółki, iż Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy Pracowników Zatrudnionych przez Pracodawców Zrzeszonych w Związku Pracowników Kolejowych należy zaliczyć do przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991r. Katalogu zwolnień określonych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym nie można interpretować rozszerzająco. Wszelkie ulgi i zwolnienia są bowiem odstępstwem od konstytucyjnych zasad powszechności i równości opodatkowania.

Nieprawdziwy jest również zarzut jakoby w 2005r. Izba Skarbowa w Gdańsku, jak i Pomorski Urząd Skarbowy powoływały się na przepis obowiązujący do 2003r. Niezależnie od powyższego zauważa się, iż zażalenie powinno zawierać zarzuty tylko przeciwko postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego, a nie również przeciwko informacji Dyrektora Izby Skarbowej zawartej w piśmie Nr BI/005-0989/03.

Ponadto stosownie do treści art. 14a § 1- 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) organ podatkowy pierwszej instancji na pisemny wniosek podatnika/płatnika udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie. Składając wniosek podatnik/płatnik jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Naczelnik urzędu dokonuje oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w formie postanowienia stwierdza, czy stanowisko podatnika/płatnika w sprawie jest prawidłowe czy też nie. Wniosek płatnika w przedmiotowej sprawie dotyczył interpretacji przepisu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 84 ustawy z dnia 26.07.1991r. W zażaleniu na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie interpretacji tego przepisu Spółka postawiła pytanie w zakresie obowiązku sporządzania deklaracji dla małoletnich dzieci. Zapytanie to zatem wykracza poza zakres niniejszej sprawy (jest odrębnym problemem prawnym) i jako takie nie może być brane pod uwagę przy weryfikacji przez organ odwoławczy postanowienia z dnia 26.08.2005r.

Jednocześnie nadmienia się, iż wskazana w zażaleniu interpretacja z dnia 18.03.2004r. nr PD/4150-6/2/04/IH odnosi się do indywidualnej sprawy innego podatnika/płatnika w przedstawionym przez niego stanie faktycznym i nie może ona stanowić podstawy do zmiany stanowiska organu podatkowego zajętego w niniejszej sprawie.