POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216§ 1 , art. 14a§1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja Podatkowa ( tekst jednolity - Dz. U Nr 8 poz 60 z 2005r. ) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w piśmie 30.08.2005 r. ( wpływ do tutejszego Urzędu 06.09.2005 ) w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących kosztów uzyskania przychodu.

UZASADNIENIE

W myśl art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity- Dz.U Nr 8 poz 60 z 2005r. ), stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie ­art.14a §4 Ordynacji podatkowej.

Pismem z dnia 30.08.2005r. ( wpływ do tutejszego Urzędu 06.09.2005 ) zwróciliście się Państwo z zapytaniem, czy koszty poniesione w związku z remontem budynku będą stanowiły bezpośrednio koszty uzyskania przychodu , czy będzie to ulepszenie środka trwałego i wydatki te spowodują wzrost jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do użytku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity - Dz.U.Nr 14 poz. 176 z 2000r. ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c w/w ustawy podatkowej stanowią, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Dany środek trwały uważa się za ulepszony, jeżeli suma wydatków poniesionych na jego przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego w odniesieniu do remontu należy stosować definicję sformułowaną w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Natomiast ulepszenie środka trwałego stanowi:
-przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny;
-rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych itp.;
-rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;
-adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych; .
-modernizacja, tj. unowocześnienie środków trwałych.

W Państwa przypadku wszelkie czynności mające na celu przystosowanie zakupionej nieruchomości dla potrzeb najemców na gabinety lekarskie i biura nie spełniają warunków do uznania ich za remont, gdyż wydatki poniesione na wyżej wymieniony cel nie będą prowadzić do otworzenia pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego, tylko mają na celu dostosowanie tejże nieruchomości do nowego przeznaczenia. Zatem ponoszone wydatki nie będą stanowić bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia lecz będą podwyższać wartość początkową nieruchomości i staną się kosztem w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 14b§1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a§l, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja o której mowa w art.14a §1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwym dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art. 14B §2 Ordynacja podatkowa ).

Od niniejszego postanowienia w trybie art 14a §4 i art. 236 § l Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia - art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 229 Ordynacji Podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.