POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. 137 poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 7 listopada 2005 roku,, za nieprawidłowe w części zaliczenia w koszty 2005 roku całości faktury dotyczącej umowy najmu, oraz za prawidłowe w części udokumentowania zakupu kart drogowych.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że spółka zawarła umowę najmu autobusów na okres 5 lat. Zgodnie z umową jest obowiązana do zapłaty opłaty administracyjnej, opłaty wstępnej oraz rat czynszu. Terminy płatności wynikają z aneksu do umowy. Spółka otrzymała fakturę VAT opiewającą na kwotę netto 82.580,41 + 22% podatek VAT z zaznaczonymi terminami płatności, z czego dwie raty przypadają na 2006 rok. Raty te będą opłacane według ustalonych terminów. Do autobusów zakupione zostały karty drogowe. Zakup ten udokumentowany jest pokwitowaniem z poczty.

Zadają państwo pytania czy wartość netto faktury jest kosztem podatkowym w 2005 roku, czy też należy ją rozliczyć częściowo w 2005 i 2006 roku, oraz czy pokwitowanie z poczty jest dowodem, który pozwala zaliczyć w koszty podatkowe opłaty za karty drogowe.

Stoją Państwo na stanowisku, iż całą kwotę wynikającą z faktury można zaliczyć jako koszt 2005 roku, mimo braku jej zapłaty, gdyż jest to umowa najmu, a nie leasingu, oraz pokwitowanie z poczty jest wystarczającym dowodem poniesienia kosztu zakupu kart drogowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza co następuje:

Dla ustalenia momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków znajduje zastosowanie przepis art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 4 ww. ustawy podatkowej. Kosztami uzyskania przychodów, stosownie do wskazanej normy prawnej w art. 15 ust. 1, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z całokształtem prowadzonej działalności. Przepis art. 15 ust. 1 odpowiada na pytanie co jest kosztem podatkowym - stanowi podstawę do kwalifikowania poniesionych wydatków (kosztów) do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei kwestię zaliczania wydatków (kosztów) do poszczególnych okresów (lat) podatkowych regulują postanowienia przepisu art. 15 ust. 4 ww. ustawy podatkowej, zgodnie z którym, "koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione."

Dla ustalenia momentu potrącenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Podatnik winien rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle związane z przychodami, jakie osiąga Podatnik. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, chociaż ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

W przypadku kosztów pośrednich, uzasadnienie ma odnoszenie wydatków w koszty podatkowe w momencie ich poniesienia. Takie koszty są związane z osiąganymi przychodami, ale nie pozostają w związku z konkretnymi przychodami. Wydatki typu opłat wstępnych za najem autobusów winny być klasyfikowane jako koszty pośrednie. Charakter tych wydatków przesądza bowiem o tym, że nie znajdują one swego odzwierciedlenia w danym przychodzie. Stanowią one zatem stosownie do przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Reasumując, w przypadku jednorazowego poniesienia ww. wydatków, stanowią one w całości koszt uzyskania w okresie, w którym zostały faktycznie poniesione, w przypadku natomiast gdy płatności te dokonywane są w ratach, to do kosztów uzyskania przychodów może być zaliczona tylko faktycznie zapłacona w danym okresie rata. W związku z tym, iż Spółka nie dokonała zapłaty całej kwoty wynikającej z faktury, nie można jej w całości zaliczyć do kosztów 2005 roku.

Ponadto stwierdzić należy, iż przepis art. 15 ust. 1 nie określa zasad dokumentowania wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów a jedynie określa warunki kwalifikujące dany koszt do kosztów uzyskania przychodów. Dla prawidłowego ustalenia kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej, podatnicy zostali zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku. Odrębne przepisy do jakich odsyła przepis art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to przepisy ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Zgodnie z zapisem art. 20 ustawy o rachunkowości podstawę zapisów w księgach rachunkowych stanowi dowód księgowy stwierdzający fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości każdy dowód powinien zawierać:

1) określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,

2) określenie stron (nazwy, adresy) dokonującej operacji gospodarczej,

3) opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe określoną także w jednostkach naturalnych,

4) datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą- także datę sporządzenia dowodu,

5) podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów, (...).,

a w myśl art. 22 dowody księgowe powinny być rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, którą dokumentują, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21, oraz wolne od błędów rachunkowych.

W związku z powyższym przyjąć należy, iż pokwitowanie z poczty jest wystarczającym dowodem dokumentującym poniesienie wydatków na zakup kart drogowych.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.