2919">

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1- 4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zakwalifikowania rozpoczętej budowy hali magazynowej oraz podjazdów i chodników jako odrębnych środków trwałych i prawidłowości zastosowania stawek amortyzacyjnych od w/w środków trwałych, przedstawione we wniosku z dnia 12.11.2005r.(data wpływu do urzędu 16.11.2005r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1.Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Podatnik rozpoczął budowę hali magazynowej oraz nowego placu manewrowego, podjazdów do nowo budowanej hali i istniejącego budynku produkcyjno - biurowego i silosu na mąkę oraz chodników prowadzących do budynku produkcyjno - biurowego oraz hali produkcyjnej. Obecnie na terenie zakładu znajdują się: budynek produkcyjno - biurowy, hala produkcyjna oraz silos - zbiornik na mąkę, z których każde tworzą odrębny środek trwały. Budynek produkcyjno - biurowy był pierwszym obiektem w firmie Podatnika i jest amortyzowany stawką 10% jako obiekt używany, natomiast hala produkcyjna została zbudowana później i przyjęta jako oddzielny środek trwały i jest amortyzowana stawką 2,5%. W chwili obecnej trwa budowa hali magazynowej. Grunt, na którym znajdują się wymienione obiekty jest własnością firmy. Droga i plac manewrowy oraz chodniki będą obsługiwać wszystkie wymienione wyżej obiekty.

2. Przedmiot interpretacji: Podatnik zwraca się z zapytaniami: 1) czy hala magazynowa, którą rozpoczął budować utworzy odrębny środek trwały połączony jedynie jedną ze ścian z dotychczasowym budynkiem produkcyjno - biurowym, czy też nastąpi rozbudowa użytkowanego już budynku i nie powstanie nowy środek trwały? Jaką stawkę amortyzacyjną należy zastosować? 2) czy podjazdy i chodniki utworzą odrębny środek trwały, czy też zwiększą wartość budynku do którego prowadzą? Jaką stawkę amortyzacyjną należy zastosować?

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Do pyt.1) - Podatnik uważa, że hala magazynowa , którą rozpoczął budować spełnia następujące cechy: jest obiektem budowlanym trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadającym własne fundamenty i dach wraz z wbudowanymi na stałe instalacjami wodociągowymi, kanalizacyjnymi, grzewczymi, elektrycznymi, gazowymi. Granicę tego budynku stanowią zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna granica najwyższego stropu, posadzka poziomu terenu, gdyż budynek nie jest podpiwniczony. W związku z powyższym Podatnik uważa, iż hala magazynowa chociaż przylega jedną ścianą do hali produkcyjnej to i tak będzie tworzyła odrębny obiekt budowlany, gdyż ma oddzielny fundament, oddzielny dach i zostanie zbudowana zupełnie inną technologią (z płyt warstwowych: blacha - styropian - blacha) i w zasadzie może funkcjonować samodzielnie. Po zakończeniu budowy Podatnik halę magazynową zaliczy do środków trwałych według KŚT do grupy 104 - budynki magazynowe i będzie amortyzował według stawki 2,5%. Do pyt.2) - Z objaśnień zawartych w KŚT wynika, że w skład danego budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego wlicza się również "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek np.: chodniki, dojazdy, podwórka. Jeżeli jednak obiekty pomocnicze obsługują więcej niż jeden budynek należy zaliczyć je do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem. Podatnik uważa, że chodniki i podjazdy obsługują w Jego przypadku więcej niż jeden budynek, a zatem stanowią samodzielny środek trwały zaliczany według KŚT do grupy 2 " Budowle" rodzaj 291 "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe gdzie indziej nie sklasyfikowane" i są amortyzowane stawką 4,5%. Podatnik uważa, że będzie to odrębny obiekt inwentarzowy, gdyż podjazdy i chodniki budowane obecnie będą obsługiwały halę magazynową (jeszcze w budowie) oraz budynek produkcyjno - biurowy i halę produkcyjną, gdyż samochody będą podjeżdżały do silosu na mąką, a silos jest połączony z budynkiem produkcyjno - biurowym. Chodniki będą wykorzystywane także przez pracowników, którzy pracują w w/w budynkach.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wydatki, jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit.a) środków trwałych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 8 są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Według art. 22a ust. 1 cytowanej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania między innymi: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt. 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych - KŚT (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe itp. Z punktu widzenia funkcji jakie poszczególne obiekty spełniają w procesie wytwarzania lub w toku nieprodukcyjnego użytkowania rozróżnia się cztery zasadnicze zbiory środków trwałych, z których pierwszy dotyczy nieruchomości i obejmuje: grunty, budynki oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej. Środki trwałe zaliczone do tego zbioru zapewniają odpowiednie warunki do prowadzenia procesów produkcyjnych oraz działalności nieprodukcyjnej. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do grupy 1 zaliczane są - budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego.

O zaliczeniu budynku (lokalu) do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe, decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano-adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnym przeznaczeniu o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie. Granicę budynku stanowią zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna powierzchnia najwyższego stropu, posadzka piwnic w budynkach podpiwniczonych lub poziom terenu przy budynkach nie podpiwniczonych. W przypadku budynków występujących w zabudowie zwartej, granice pomiędzy poszczególnymi obiektami stanowią płaszczyzny styku ścian szczytowych, a jeżeli występuje wspólna dla dwóch obiektów ściana to granica pomiędzy budynkami przebiega przez jej środek.

Granice instalacji należących do wyposażenia budynku stanowią w zależności od rodzaju instalacji, np.: mufy, studzienki rewizyjne, zawory zamykające dopływ wody, gazu, czynników grzewczych itp. Do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np.: instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku, np. wbudowane meble. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np.: chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Uwzględniając powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny hala magazynowa, której budowę rozpoczął Podatnik, po jej zakończeniu będzie stanowiła odrębny środek trwały. Właściwa roczna stawka amortyzacyjna przewidziana w Wykazie stanowiącym załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynosi (w przypadku budynków niemieszkalnych) 2,5%. Również podjazdy i chodniki obsługujące więcej niż jeden budynek stanowią odrębny środek trwały, którego podstawową stawką amortyzacyjną jest stawka w wysokości 4,5% zgodnie z grupą 2 KŚT "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej".

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji. Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

2919">