P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 13.02.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 16.02.2006 r.)

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe w części dotyczącej zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku Podatnik ("Spółka") w ramach umowy świadczy na rzecz spółki XXX z siedzibą w Niemczech kompleksowe usługi marketingowe w celu zwiększenia sprzedaży produktów farmaceutycznych tej spółki zagranicznej. W szczególności w ramach wykonywania usług marketingowych Spółka jest zobowiązana do publikowania i dystrybucji informacji o produktach, promowania i reklamowania produktów wśród osób upoważnionych do przepisywania leków i osób zajmujących się dostarczaniem produktów farmaceutycznych, dystrybucją próbek produktów i związanych z tym materiałów reklamowych, informacyjnych i promocyjnych. Ponadto Spółka organizuje i sponsoruje wydarzenia publiczne (targi, sympozja, itp.) oraz promuje w Polsce wizerunek i znak handlowy XXX. Spółka nie prowadzi działalności produkcyjnej ani handlowej, w szczególności nie produkuje, ani też nie dokonuje zakupu/importu produktów wytwarzanych przez XXX celem ich dalszej odsprzedaży w kraju lub za granicą.

Zgodnie z postanowieniami umowy, Spółka z tytułu wykonywanej na rzecz w/w spółki usługi, otrzymuje wynagrodzenie obliczone na zasadzie rozsądnej marży "koszt plus" w ten sposób, że do kwoty wydatków bezpośrednich i pośrednich faktycznie poniesionych w związku ze świadczeniem usługi marketingowej (tzw. baza kosztowa) doliczona jest 5% marża. W powyższej bazie kosztowej będącej podstawą wyliczenia wynagrodzenia należnego Spółce, uwzględniane są w szczególności wydatki związane m. in. z:wydawaniem prezentów o małej wartości; artykułami spożywczymi związanymi z organizowaniem spotkań promocyjno - marketingowych; kosztami reprezentacji, m. in.: koszty kwiatów, bilety na imprezy okolicznościowe, itp.; kosztami drukowanych materiałów reklamowych; darowiznami; opłacanymi składkami członkowskimi na rzecz Stowarzyszenia Przedstawicieli Firm Farmaceutycznych w Polsce; kosztami wynagrodzenia pracowników, obejmującymi również koszty konsultacji medycznych pracowników.

Wobec powyższego Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, iż:

-w związku ze stosowaną zasadą ustalania wynagrodzenia opartą na metodzie koszt plus, wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę w związku ze świadczonymi usługami i uwzględniane w bazie kosztowej stanowią jej koszty uzyskania przychodów w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654. ze zm.) - w skrócie u.p.d.o.p. - ze względu na bezpośredni związek z faktycznie uzyskiwanym przychodem w postaci wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług marketingowych;

-konsekwentnie, do wydatków uwzględnianych w wynagrodzeniu za usługi marketingowe (ujmowanych w tzw. bazie kosztowej) nie mają zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14, pkt 28, pkt 36, pkt 37 oraz pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z tym, że wszelkie ponoszone przez nią wydatki związane ze świadczeniem usług marketingowych stanowią podstawę kalkulacji otrzymywanego przez Spółkę wynagrodzenia, czyli są w pełni pokrywane przez kontrahenta Spółki, uzasadnionym jest zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów w całości jako bezpośrednio związanych z wykonaniem zobowiązań Spółki, z tytułu wykonania których Spółka otrzymuje wynagrodzenie. Oznacza to, że każdy wydatek poniesiony przez Podatnika w związku wykonaniem przewidzianej umową usługi jest jednocześnie jego przychodem - Podatnik obciąża nim bowiem Spółka dodając do w/w kosztu własną marżę. Istnieje zatem bezpośredni związek pomiędzy tymi wydatkami a uzyskanym przychodem.

Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone przez nią w ramach działań na rzecz innego podmiotu nie są kosztami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., gdyż celem ich poniesienia nie jest reklama lub reprezentacja własnej działalności Spółki, lecz wykonanie zobowiązań powziętych wobec podmiotu zlecającego wykonanie usług marketingowych.

Swoją działalność Spółka porównuje do działalności podmiotów zajmujących się w ramach swej działalności gospodarczej świadczeniem na rzecz klientów usług reprezentacyjnych lub reklamowych, np. agencji reklamowej, która wykonując zlecenie klienta nie przekazuje towarów ani nie świadczy usług na cele swojej reklamy, lecz reklamy usługodawcy zlecającego wykonanie danej usługi.

Podatnik podkreśla, że reklamując i promując produkty podmiotu zagranicznego w żaden sposób nie reklamuje prowadzonej przez siebie działalności, nie uzyskuje bowiem przychodów ze sprzedaży, produkcji czy importu promowanych lub reklamowanych produktów. Dochody Spółki nie zależą od rezultatów sprzedaży reklamowanych i promowanych produktów. W szczególności, Spółka nie otrzymuje jakiegokolwiek udziału w wielkości tej sprzedaży.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdza co następuje:

Przesłanki zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zawarte zostały w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16. Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że koszty te spełniają dwie przesłanki:

- mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu (przesłanka pozytywna);

- nie są zawarte w katalogu wydatków wymienionych w art. 16, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (przesłanka negatywna).

Jak wynika z wniosku Podatnika, ponoszone przez niego wydatki, uznane przez strony umowy o świadczenie usług marketingowych za związane z jej wykonywaniem, stanowią składnik wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu tej umowy. Zatem należy uznać, że wydatki te są związane w sposób bezpośredni z przychodem w postaci wynagrodzenia. Spełniają one zatem pozytywną przesłankę zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Należy natomiast zastanowić się, czy koszty uwzględniane w bazie kosztowej stanowiącej podstawę wynagrodzenia z tytułu przedmiotowej umowy spełniają również drugą z przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Tutejszy organ podatkowy przychyla się w tym względzie do stanowiska Spółki dotyczącego zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Należy bowiem zgodzić się ze Spółką, że ponoszone przez nią koszty nie są związane z jej reprezentacja i reklamą, o ile dotyczą tylko i wyłącznie produktów jej kontrahenta i w żaden sposób nie wpływają na promocję samej Spółki. W takiej sytuacji wydatki ponoszone przez Podatnika są wydatkami poniesionymi w celu wykonania usługi, a nie w celu reprezentacji i reklamy Podatnika. Natomiast koszty reprezentacji i reklamy faktycznie ponosi spółka zagraniczna w postaci wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki.

Należy dodać, że ponieważ ze stanu faktycznego podanego we wniosku wynika, że Podatnik świadczy kompleksowe usługi marketingowe na rzecz powiązanej spółki z siedzibą za granicą, wobec tego przy ustalaniu dochodów Spółki osiąganych z tytułu umowy zawartej z tą spółką powiązaną należy brać pod uwagę regulacje zawarte w art. 11 u.p.d.o.p. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu jeżeli:

1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo

2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo

3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Jak stanowi art. 11 ust. 2 u.p.d.o.p. dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1) porównywalnej ceny niekontrolowanej,

2) ceny odprzedaży,

3) rozsądnej marży ("koszt plus")

Jednak Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zaznacza, że w niniejszym postanowieniu nie ocenia czy warunki umowy zawartej pomiędzy Spółką a XXX, a zwłaszcza czy wysokość i sposób ustalenia wynagrodzenia należnego Spółce odpowiadają warunkom rynkowym - gdyż nie może to być przedmiotem interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.

Tutejszy organ podatkowy przypomina natomiast, że zgodnie z art. 9a u.p.d.o.p. podatnicy w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji w sposób określony w tym przepisie.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.