INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 11 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przeglądy i naprawy taboru kolejowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na przeglądy i naprawy taboru kolejowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi swą podstawową działalność gospodarczą w zakresie przewozów towarowych koleją. Prowadzenie takiej działalności wiąże się z ponoszeniem przez Spółkę wydatków na przeglądy okresowe, naprawy rewizyjne i naprawy główne taboru kolejowego w postaci lokomotyw i wagonów.Przeglądy i naprawy taboru dokonywane są zgodnie z cyklami naprawczymi wynikającymi z „Dokumentacji Technicznej Systemu Utrzymania” (DTSU) – w przypadku lokomotyw oraz zgodnie z cyklami naprawczymi wynikającymi z „Instrukcji o naprawie wagonów towarowych normalnotorowych”- w przypadku wagonów.

Tak więc użytkowany tabor kolejowy podlega planowemu i obowiązkowemu przeglądowi i naprawie zgodnie z obowiązującymi dla każdego typu lokomotywy i wagonu cyklami. Przedmiotowe naprawy (remonty) taboru kolejowego obejmują czynności polegające na przywróceniu stanu technicznego pogorszonego na skutek zwykłego użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz własne stanowisko w sprawie, Spółka zwraca się z uprzejma prośbą o potwierdzenie, iż ponoszone koszty przeglądów i napraw taboru kolejowego Spółka może zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, póz. 654, z późn. zm. - dalej ustawa o pdop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.Począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4 - 4e ustawy o pdop, wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też wydatek ten dotyczy całokształtu działalności podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o pdop).Spółka pragnie zwrócić także uwagę, że ustawodawca nie zdefiniował pojęć którymi posłużył się w ustawie, chodzi tu o pojęcia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Z przepisu art. 15 ust. 4d ustawy o pdop wynika więc zasada, że koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), są potrącalne (zaliczane do kosztów) w dacie ich poniesienia, czyli w dacie ujęcia ich w księgach rachunkowych.Spółka kwalifikuje ponoszone koszty przeglądów i napraw do kosztów pośrednich gdyż w jej ocenie koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są bezpośrednio związane z danymi przychodami, natomiast przypadku kosztów pośrednich nie występuje bezpośrednia relacja wydatku z uzyskiwanymi przychodami. Koszty pośrednie stanowią wydatki, które nie mają ścisłego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednak ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów. Koszty pośrednie to koszty związane z całokształtem działalności i funkcjonowaniem Spółki. Tak więc w związku z tym, że kosztów napraw i przeglądów taboru kolejowego nie sposób powiązać bezpośrednio z przychodami stanowią one koszty inne niż bezpośrednie (tzw. koszty pośrednie).

Okresy, na który ponoszone są nakłady w zakresie przeglądów i napraw okresowych taboru kolejowego na ogół przekraczają rok. Poniżej Spółka podaje kilka przykładów:

1. Dla wagonu typu 401 V przeglądy okresowe wykonuje się co rok, naprawy rewizyjne co dwa lata a naprawy główne co dwanaście lat.
2. Dla wagonu serii Eaos (węglarka) przeglądy okresowe wykonuje się co 2 lata, naprawy rewizyjne co 4 lata, a naprawy główne co 12 lat.
3. W przypadku lokomotyw częstotliwość napraw uzależniona jest od wykonanego przebiegu lokomotywy. Przykładowo dla lokomotywy typu BR 232 naprawę rewizyjną wykonuj e się co 168 tyś. km., natomiast naprawę główną co 1,2 mln km.
4. Da lokomotywy M62 naprawę rewizyjną wykonuje się co 400 tyś. km, natomiast naprawę główną co 1,6 mln km.
   
   

Pomimo tego, że koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, zdaniem Spółki, koszty te należy potrącić jednorazowo w dacie ich zaksięgowania (ujęcia w księgach).W przypadku wątpliwości co do momentu zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy przyjąć zasadę, iż wydatki które nie mogą być ściśle związane z konkretnym przychodem, należy potrącać w dacie ich poniesienia.W świetle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2007 r., w przedmiotowej sprawie znalazłyby zastosowanie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o pdop. Jednakże w ocenie Spółki zmiana treści przepisów dotyczących określenia momentu zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, w kontekście przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia w sprawie.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Spółki w sprawie jest następujące.

Ponoszonych wydatków na przeglądy i naprawy nie sposób powiązać z konkretnym przychodem, stanowią więc one koszty pośrednie.Pomimo tego, iż przedmiotowe koszty dotyczą okresów przekraczających rok podatkowy niesposób jest ustalić jakiego okresu dotyczą. Fakt, że przeglądy i naprawy dokonywane są cyklicznie, zgodnie z dokumentacja techniczna dotycząca systemu utrzymania taboru kolejowego nie uprawnia do stwierdzenia, iż koszty napraw dotyczą proporcjonalnie tego okresu i powinny być w takim okresie rozliczane. W praktyce może okazać się, że naprawiony zgodnie z cyklem tabor wymaga wykonania kolejnej, wcześniejszej naprawy lub też wykonywana zgodnie z cyklem naprawa nie wymaga realizacji w pełnym jej zakresie gdyż tabor nie zużył się w odpowiednim stopniu od czasu poprzedniej naprawy.Ponadto Spółka zauważa, iż w przypadku napraw, których termin wykonania uzależniony jest od przebiegu taboru nie można ustalić okresu jakiego ta naprawa dotyczy. Spółka w momencie ponoszenia kosztów naprawy nie jest w stanie przewidzieć w jakim czasie naprawiany tabor zrealizuje określony przebieg, czy będzie to rok czy przykładowo trzy lata.

W ocenie Spółki wydatki o których mowa w niniejszym wniosku powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w całości w momencie ujęcia ich w księgach rachunkowych.Przyjęcie odmiennego stanowiska, w opisywanym stanie faktycznym, wiązałoby się z koniecznością dokonywania ciągłych korekt poniesionych kosztów w okresach, w których naprawy i przeglądy były realizowane.Spółka wskazuje, że podobne do prezentowanego przez nią stanowiska w sprawie zajęli: Świętokrzyski Urząd Skarbowy w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygn. RO/423-11/07 z dnia 2007.05.02, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygn. 1471/DPR1/423/170/06/MK z dnia 2007.03.12, Urząd Skarbowy w Krośnie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygn. US.PDP 423/IN/CIT/37/2006 z dnia 2007.01.26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.