POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28.03.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy kwoty wykazywane w deklaracji CIT-10 o wysokości pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz IFT-2R informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy ujmować w wartościach faktycznie wypłaconych łącznych kwot odsetek oraz faktycznie pobranego podatku klientom Banku, pomimo iż pomnożenie tak wykazanej podstawy opodatkowania przez stawkę podatku nie będzie odpowiadało wartości faktycznie pobranego klientowi podatku – Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Bank we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank w ramach działalności gospodarczej prowadzi rachunki bankowe dla swoich klientów, na których są przechowywane oprocentowane środki pieniężne. Klientami Banku są m. in. podmioty będące nierezydentami w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przychody z odsetek naliczanych i wypłacanych przez Bank z tytułu środków pieniężnych zgromadzonych na różnych rodzajach rachunków bankowych.Z uwagi na znaczną ilość klientów, wobec których Bank pełni funkcje płatnika oraz masową ilość transakcji, został wdrożony system informatyczny dokonujący automatycznego obliczania i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w momencie powstania obowiązku podatkowego. Na koniec każdego miesiąca generowane są raporty miesięczne dla każdego klienta, któremu w danym okresie dokonano poboru podatku, zawierające szczegółowe informacje dotyczące:
- numerów rachunków bankowych,
- dat postawienia odsetek do dyspozycji klienta,
- kwot i walut wypłaconych odsetek,
- zastosowanej stawki podatku,
- kwot pobranego podatku.
System ten dokonuje także automatycznego zaokrąglania kwot podstaw opodatkowania oraz kwot podatku zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa podatkowego.
W stanie prawnym obowiązującym do końca 2005 r. zgodnie z § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2063), zaokrąglanie podstaw opodatkowania i kwot podatku dochodowego od osób prawnych dokonywane było do pełnych złotych, z pominięciem groszy.
W związku z powyższym, system informatyczny obliczając wartość należnego podatku dokonywał odrzucenia groszy od kwoty odsetek będących podstawą opodatkowania, a następnie taka sama procedura dotyczyła kwoty obliczonego podatku. Jednakże taka metoda zaokrąglania powodowała, że w przypadku wielości transakcji dla danego klienta przy miesięcznym podsumowaniu kwoty pobranego podatku, następowała kumulacja pominiętych groszy, w wyniku czego powstawała różnica w stosunku do kwoty podatku faktycznie pobranego od odsetek wypłacanych z poszczególnych transakcji.
W związku z tym zarówno w formularzu CIT-10, jak i w formularzu IFT-2R przy wypełnianiu rubryk dotyczących podstaw opodatkowania i kwot pobranego podatku zgodnie ze stanem faktycznym powstają różnice spowodowane zaokrągleniami dokonywanymi w odniesieniu do poszczególnych transakcji.
Zdaniem Banku, kwoty odsetek będących podstawą opodatkowania oraz kwoty pobranego podatku powinny być ujmowane w ww. formularzach zgodnie ze stanem faktycznym pomimo, że wartość wykazanego podatku może nie wyrażać iloczynu kwot wykazanych odsetek oraz stawki podatkowej.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawione przez Podatnika własne stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.Z powyższego wynika, że pobranie podatku przez płatnika następuje w dniu dokonania wypłaty. W przedmiotowej sprawie dniem tym jest dzień naliczenia klientowi odsetek. W każdym przypadku wypłaty (naliczenia) odsetek Bank obowiązany jest wypełnić obowiązki płatnika, które składają się z czynności obliczenia i pobrania podatku, natomiast czynność odprowadzenia podatku do organu podatkowego następuje w terminie do 7 dnia następnego miesiąca.
Do każdej czynności obliczenia i pobrania podatku płatnik obowiązany jest zastosować zasady zaokrąglania podstawy opodatkowania i podatku zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Mianowicie zgodnie z art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2006 r., podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.
Zastosowanie zasad zaokrągleń, o których była mowa w § 14 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2002 w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2063) polegało do dnia 31.12.2005 r. na zaokrąglaniu podstaw opodatkowania i kwot podatku dochodowego od osób prawnych do pełnych złotych, z pominięciem groszy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku zaokrąglanie powoduje, że w przypadku dużej liczby transakcji dla danego klienta, przy miesięcznym podsumowaniu kwoty pobranego podatku, następuje kumulacja pominiętych groszy, w wyniku czego powstaje różnica w stosunku do kwoty podatku faktycznie pobranego. Kwota podatku faktycznie pobranego stanowi kwotę inną niż kwota podatku obliczona od zsumowanej łącznej kwoty odsetek wypłaconych dla tego samego klienta w danym miesiącu.
Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), płatnicy o których mowa w ust. 1 tej ustawy, są obowiązani przesłać urzędowi skarbowemu deklarację o pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru, a podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu – informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.Naczelnik tut. Urzędu potwierdza stanowisko Banku w kwestii wypełniania deklaracji CIT-10 i informacji IFT-2R.
W przypadku sporządzania deklaracji CIT-10 i informacji IFT-2R obejmujących więcej niż jedną transakcję, wykazywane podstawy opodatkowania i kwoty podatku winny stanowić sumę podstaw opodatkowania oraz faktycznie obliczonych i pobranych podatków, z godnie z obowiązującymi zasadami zaokrągleń. W tej sytuacji może wystąpić uzasadniona niezgodność sumy faktycznie pobranego podatku z podatkiem obliczonym od sumy podstaw opodatkowania.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.