Wnioskiem z dnia 23 maja 2005r. .....z siedzibą w Czechowicach-Dziedzicach, zwróciła się do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, tj:- ustalenia, czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatek poniesiony przez Rafinerię Czechowice S.A. na przebudowę drogi publicznej w związku z przyczynianiem się do jej nadmiernego zużycia będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. Wnioskodawca stanął na stanowisku, że w art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ustawodawca zawarł generalną zasadę, w myśl której kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że jeżeli określony wydatek nie został ustawowo wyłączony z kosztów - poprzez wymienienie go w katalogu wydatków zawartych w art. 16 ust. 1 przedmiotowej ustawy, jako nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów - a podatnik udokumentuje, że jego poniesienie miało na celu osiągnięcie przychodu, to stanowi on koszt uzyskania przychodu.

Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2005 r. Znak: PD/423-68/05/49792 Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznał stanowisko przedstawione przez Spółkę w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku za nieprawidłowe.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione równocześnie następujące warunki:- wydatek został poniesiony przez podatnika,- wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,- wydatek nie został zaliczony do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów ujętego w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.Zatem, aby poniesiony przez podatnika wydatek, który nie został ustawowo wyłączony z kosztów - poprzez wymienienie go w katalogu wydatków zawartych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy, można było uznać za koszt podatkowy, to między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem. Są bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku z osiąganymi przychodami. Wydatki tego rodzaju również mogą być uznawane za koszty podatkowe. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. wydatki ponoszone przez podatnika mające na celu utrzymanie w należytym stanie drogi publicznej w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo usytuowane jest obok tej drogi i korzystanie z niej jest istotne dla prawidłowego jego funkcjonowania. Zapewnia ona bowiem sprawny transport materiałów do produkcji oraz wytworzonych produktów, a także sprzyja bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy pracowników oraz dojazd potencjalnych kontrahentów. Nie ulega wątpliwości, iż droga publiczna, w przebudowie (remoncie) której partycypuje Spółka, nie stanowi środka trwałego podatnika. Brak również podstaw aby partycypację w kosztach przebudowy (remontu) drogi publicznej traktować jako inwestycję w obcym środku trwałym – zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika. Umowa o partycypację w kosztach przebudowy drogi publicznej, zawarta pomiędzy podatnikiem a jej właścicielem, nie jest umową na podstawie, której droga ta została przyjęta przez podatnika do używania. Z tego też względu, wydatki związane z nakładami podatnika na utrzymanie (remont) drogi publicznej nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

Wydatki takie mogą natomiast stanowić koszt podatkowy, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile podatnik wykaże spełnienie wymienionych wyżej warunków, tj. m.in. związku ze swoją działalnością oraz co najmniej pośredniego związku z „celem uzyskania przychodów”. Takie też wyjaśnienie zawarło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 14.07.2006r. Znak: DD6-8213-43/WK/06/249

Z wniosku podatnika z dnia 23 maja 2005 r. wynika, że wydatek w postaci udziału w częściowym finansowaniu nakładów na przebudowę zniszczonej drogi na skutek nadmiernego jej zużycia dla potrzeb prowadzonej działalności, będzie miał związek z osiąganymi przez podatnika przychodami podatkowymi, tj. naprawa drogi przyczyni się do utrzymania oraz w przyszłości zwiększenia liczby klientów, co w sposób bezpośredni wpłynie na wielkość generowanych przez Spółkę przychodów. W świetle powyższego, stanowisko ....... zawarte we wniosku z dnia 23 maja 2005r. należy uznać za prawidłowe.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wniesienia wniosku.