Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) s t w i e r d z a m, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23.06.2006r., który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 27.06.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kwestii zaliczania do kosztów uzyskania przychodów strat z tytułu kradzieży towarów handlowych - jest prawidłowe.

W dniu 27.06.2006r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 13.07.2006r. (doręczonym w dniu 18.07.2006r.) organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem Podatnika z dnia 18.07.2006r. - data wpływu do tut. Urzędu 24.07.2006r.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

1. Stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę w sprawie:

Kradzieże towarów o niskiej wartości w sklepach Spółki.

1. Pytanie Wnioskodawcy:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka zwróciła się z zapytaniem: czy można zaliczyć skradziony towar, niepotwierdzony protokołem policyjnym, jako koszt podatkowy?

1. Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

Zdaniem Spółki, w sklepach zdarzają się kradzieże towarów o niskiej wartości. Nie wynikają one z niestaranności czy zaniedbania pracowników. Ze względu na niewielką wartość skradzionego towaru Spółka nie zgłasza tego faktu policji, a jedynie na podstawie protokołu inwentaryzacyjnego przeksięgowuje powstały niedobór w pozostałe koszty operacyjne. Spółka stoi na stanowisku, że skradziony towar, niepotwierdzony protokołem policyjnym, można także zaliczać do kosztów podatkowych.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy.

Ustosunkowując się do stanowiska Podatnika, należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez Podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wskazanie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej. Ponadto wydatek taki nie może być wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność handlową i ponosi straty w środkach obrotowych (towarach handlowych), które nie wynikają z zaniedbań Spółki, ale są nieuniknionym następstwem prowadzonej działalności. Straty te nie są potwierdzone protokołem policyjnym, a jedynie protokołem inwentaryzacyjnym.

Wobec faktu, iż przepisy art. 16 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym w obecnym brzmieniu nie zawierają już uregulowań bezpośrednio odnoszących się do strat w środkach obrotowych, to przedmiotowe straty mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile są niezawinione przez Podatnika i właściwie udokumentowane. Obowiązujące aktualnie przepisy nie wymagają posiadania przez Podatnika protokołu szkód potwierdzonego przez właściwe organy, np. Policję, dla udokumentowania strat spowodowanych kradzieżą. Zatem sporządzenie przez Spółkę inwentaryzacji i jej udokumentowanie zgodnie z przepisami o rachunkowości oraz wyjaśnienie przyczyn powstania niedoborów, pozwalające na ustalenie wysokości strat i ich przyczyn - stanowią wystarczający dowód na udokumentowanie powstałych strat, a tym samym podstawę do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, iż stanowisko zaprezentowane przez Podatnika w sprawie dotyczącej kwestii zaliczania do kosztów uzyskania przychodów strat z tytułu kradzieży towarów handlowych - jest prawidłowe.

Niniejsze postanowienie - na podstawie art. 143 w/w ustawy - Ordynacja podatkowa, wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.