Wnioskiem Nr BS/214/1/06 z 21.12.2006 r. (data wpływu 27.12.2006 r.), Bank Spółdzielczy zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy de minimis bankom spółdzielczym w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Bank Spółdzielczy w 2006 r. nie posiadał funduszy własnych na poziomie 1.000.000 euro. W latach 2004 – 2005 Bank skorzystał z pomocy de minimis.

Z art. 127 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.), w wersji obowiązującej od dnia 01.01.2005 r. wynika, że do składników funduszy podstawowych (tym samym funduszy własnych zalicza się zysk w trakcie zatwierdzania oraz zysk netto bieżącego okresu sprawozdawczego, obliczone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, pomniejszone o wszelkie przewidywane obciążenia i dywidendy, w kwotach nie większych niż kwoty zysku zweryfikowane przez biegłych rewidentów. Tak więc zysk netto wypracowany w danym roku zostaje zaliczony do kapitałów Banku po zweryfikowaniu przez zbiegłego rewidenta, co ma miejsce w roku następnym. Przedmiotowa zasada wydaje się być czytelna, bowiem nie może nastąpić zaliczenie zysku w kwocie większej niż wynikająca z weryfikacji biegłego rewidenta.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Podatnik wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy do wyliczenia kapitałów podstawowych, stanowiących załącznik do wniosku o udzielenie pomocy de minimis za 2006 r., powinno wliczać się pozycję zysku netto ustalonego na dzień 31.12.2006 r., wykazanego w bilansie Banku, czy też w roku następnym, w którym następuje badanie sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro zysk wypracowany przez Bank w roku 2006 zostanie poddany ocenie biegłego rewidenta w roku 2007 to niemożliwym jest zaliczenie zysku wypracowanego w roku 2006 do kapitału na dzień 31.12.2006 r. Przedmiotowe zaliczenie dotyczyć będzie kapitału wykazywanego w roku 2007.

Do chwili zweryfikowania sprawozdania finansowego i zysku netto przez biegłego rewidenta na dzień 31.12.2006 r., Bank słusznie wykazuje kapitał na poziomie mniejszym niż 1.000.000 euro.

Biorąc powyższe pod uwagę, Bank stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo ubiegania się o pomoc de minimis w ramach ulgi podatkowej, a tym samym złożenia w roku 2007 odpowiedniego wniosku do Podlaskiego Urzędu Skarbowego, ponieważ na dzień 31.12.2006 r. nie posiada funduszy podstawowych w wysokości 1. 000.000 euro.

Według § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.12.2004 r. w sprawie pomocy de minimis bankom spółdzielczym, do ustalenia wartości pomocy de minimis w ramach ulgi podatkowej przyjmuje się wartość funduszy podstawowych określonych zgodnie z art. 127 ust. 2 ustawy z 29.08.1997 r. Prawo bankowe na koniec danego roku podatkowego. Identyczne stanowisko zajmuje Bank Polskiej Spółdzielczości S.A. w Warszawie w piśmie Nr BPS/BS-WAiS/833/06 z 01.09.2006 r. skierowanym do Generalnego Inspektoratu Nadzoru Bankowego.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Ustawą z dnia 01.04.2004 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870), od dnia 01.01.2005 r. zmieniony został art. 127 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Ze znowelizowanego przepisu wynika, iż od 01.01.2005 r. do składników funduszy podstawowych (a tym samym i kapitałów własnych) zalicza się również „zysk w trakcie zatwierdzania oraz zysk netto bieżącego okresu sprawozdawczego (...)”-(art. 127 ust. 2 w/w ustawy).

Oznacza to, iż zysk netto za 2006 r. ujęty w rachunku zysku i strat oraz w bilansie (stanowiącymi element sprawozdania finansowego, sporządzonego na ostatni dzień roku obrotowego, tj. na 31.12.2006 r.), zweryfikowany przez biegłego rewidenta powiększa kapitały podstawowe (tym samym i własne) na ostatni dzień tego roku.

Natomiast podział tego zysku, np. przeznaczenie go na kapitał podstawowy na podstawie podjętej przez Walne Zgromadzenia uchwały (po przeprowadzonej przez biegłego rewidenta w 2007 r. weryfikacji) ujmuje się w księgach pod datą podjęcia uchwały, tj. w 2007 r.

Ustawodawca w w/w art. 127 wyraźnie wskazuje, że jednym z elementów kapitałów własnych jest zysk netto okresu sprawozdawczego, a nie wartość kapitału, która powstała w wyniku podziału zysku tego okresu, zatem dokonując wyliczeń kapitałów podstawowych i własnych, stanowiących załącznik do wniosku o udzielenie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu pomocy de minimis za 2006 r. Bank Spółdzielczy zobowiązany jest uwzględnić pozycję zysku netto wykazanego w bilansie Banku sporządzonym na dzień 31.12.2006 r.

Końcowo nadmienia się, iż urząd skarbowy nie jest organem właściwym do rozstrzygania kwestii z zakresu ustawy o rachunkowości, jak również ustawy Prawo bankowe, bowiem stosownie do art. 14a Ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, a ustawa o rachunkowości oraz Prawo bankowe nie są ustawami podatkowymi.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.