INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczki w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, dotyczącym niedostatecznej kapitalizacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego .

Wnioskodawca – Spółka z o.o. jest spółką, w której 69% udziałów posiada zagraniczna spółka z siedzibą w Finlandii a 31% udziałów posiadają osoby fizyczne będące obywatelami polskimi. Kapitał zakładowy spółki wynosi 100.000 PLN i został w pełni pokryty gotówką.

W celu sfinansowania bieżącej działalności oraz poczynionej inwestycji wspólnicy (dalej zwani pożyczkodawcami) udzielili spółce oprocentowanych pożyczek (w latach 2008-2011). Na dzień 30 czerwca 2012 r. stan pożyczek przedstawia się następująco:

• 466.140 PLN i 400.000 EUR od wspólnika zagranicznego,
• 212.520 PLN od wspólników będących osobami fizycznymi - obywatelami Polski.

W umowach pożyczki zapisano, iż zwrot pożyczki (kapitału) nastąpi w dniu otrzymania zapłaty całości ceny ze zbycia nieruchomości gruntowej będącej własnością Spółki, natomiast spłata odsetek z tytułu przedmiotowych pożyczek następowała będzie raz do roku, na koniec roku kalendarzowego, a odsetek za ostatni okres (rok w którym pożyczka zostanie zwrócona) w terminie do 5 dni od spłaty kapitału.

Jednocześnie w przypadku braku środków finansowych na spłatę odsetek w latach wcześniejszych, niespłacone odsetki muszą zostać zwrócone wraz z odsetkami za ostatni rok w terminie 5 dni od spłaty kapitału.

Na dzień 30 czerwca 2012 r. Spółka nie wypłaciła pożyczkodawcom odsetek za lata 2010-2011. W dniu spłaty odsetek od pożyczek, pożyczkobiorca nie przewiduje, że będzie miał zadłużenie wobec pożyczkodawców z innych tytułów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zapłata odsetek naliczonych przez pożyczkodawcę od pożyczek spłaconych nastąpi w ciągu 5 dni od spłaty kapitału w całości. Przy czym odsetki zostaną zapłacone za okres bieżący i lata ubiegłe. Czy w zaistniałej sytuacji pożyczkobiorca będzie miał prawo zaliczenia tych odsetek do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, jeżeli na dzień spłaty odsetek kwota udzielonych przez udziałowców pożyczek wyrażona w polskich złotych oraz zadłużenie spółki z innych tytułów wobec pożyczkodawców, nie przekroczy trzykrotności jej kapitału zakładowego to Spółka będzie miała prawo do zaliczenia odsetek dotyczących lat poprzednich i okresu bieżącego w momencie ich spłaty do kosztów uzyskania przychodów podatkowych.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Koszty są drugim po przychodach elementem konstrukcyjnym podatku mającym wpływ na dochód jako przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Właściwe zakwalifikowanie kosztów wpływa na ustalenie wielkości dochodów, które podlegają opodatkowaniu lub zwolnieniu od podatku. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje określone zasady rozliczania dla celów podatkowych odsetek od pożyczek i kredytów.

Koszty pożyczki, tj. naliczone odsetki od pożyczki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a lub art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Ponadto z treści art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 60, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Ustawodawca przewidział przy tym szczególny sposób ustalania wskaźnika procentowego udziałów (akcji) w spółce, posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) oraz wartości kapitału zakładowego spółki.

W myśl art. 16 ust. 6 omawianej ustawy, wskaźnik procentowy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, 25 % posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce, określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom). Wartość kapitału zakładowego spółki określa się natomiast bez uwzględnienia tej części tego kapitału, jaka nie została na ten kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów), przysługującymi udziałowcom (akcjonariuszom) wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a - 16m (art. 16 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponadto, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 oraz w ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę (art. 16 ust. 7b).

Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy wynika, że przepis ograniczający niedostateczną kapitalizację znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), udzielonych spółce przez określonych pożyczkodawców („pożyczkodawcy kwalifikowani”), jeżeli wartość zadłużenia spółki z jakiegokolwiek tytułu prawnego wobec grona „znaczących udziałowców”, osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki - pożyczkobiorcy. Przy czym „kwalifikowani pożyczkodawcy” zostali w ww. artykule zdefiniowani jako:

1. udziałowiec (akcjonariusz) spółki pożyczkobiorcy, posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki. Może to być zarówno osoba fizyczna jak i osoba prawna;
2. co najmniej dwaj udziałowcy (akcjonariusze), posiadający łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy.

Reasumując, zastosowanie ograniczeń w finansowaniu spółek kapitałowych metodami zwrotnymi, przewidzianych w cytowanych przepisach, uwarunkowane jest spełnieniem łącznie dwóch przesłanek:

• odsetki są wypłacane przez spółkę z tytułu pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez udziałowców (akcjonariuszy) zaliczonych do grona „kwalifikowanych” udziałowców,
• przekroczeniem ustawowo określonego wskaźnika 3:1 - wskaźnika wartości zadłużenia spółki wobec jej znaczących udziałowców do wartości jej kapitału zakładowego.

Tak więc powyższe przepisy ograniczają możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielanych spółce przez podmioty „bezpośrednio” powiązane z nią w sposób, o którym mowa w tych przepisach.

Regulacje ograniczające niedostateczną kapitalizację znajdują zastosowanie wyłącznie w sytuacji, w której wartość zadłużenia spółki wobec grupy udziałowców (akcjonariuszy), zaliczonych do grona tzw. „znaczących udziałowców” osiągnie łącznie ustawowo określony wskaźnik, stanowiący równowartość trzykrotności wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) (3:1), w dniu, w którym następuje wypłata odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez „kwalifikowanych pożyczkodawców”. Zaznaczyć należy również, że krąg podmiotów branych pod uwagę przy określaniu wartości zadłużenia („znaczących udziałowców”) nie pokrywa się z podmiotami zaliczonymi do grona „kwalifikowanych pożyczkodawców”.

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że „znaczący udziałowcy” zostali zdefiniowani jako:

1. udziałowcy (akcjonariusze) tej spółki posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji),
2. inne podmioty posiadające co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza).

Oznacza to, że nie każdy „kwalifikowany pożyczkodawca” jest jednocześnie „znaczącym udziałowcem” spółki – dłużnika. Kwalifikowanymi pożyczkodawcami będą jedynie ci spośród „znaczących udziałowców”, którzy posiadają bezpośrednio co najmniej 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki – dłużnika.

Zauważyć należy jednak, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakazuje w tym przypadku kumulacji wartości udziałów (akcji) posiadanych przez „znaczących udziałowców” jak ma to miejsce w przypadku ustalenia kręgu „kwalifikowanych pożyczkodawców”. Innymi słowy „znaczącymi udziałowcami” będą jedynie podmioty posiadające indywidualnie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce – dłużniku lub inne podmioty posiadające indywidualnie co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca.

W konsekwencji krąg podmiotów poddanych omawianym „ograniczeniom” jest zawężony do niektórych tylko kategorii pożyczkodawców – „pożyczkodawców kwalifikowanych". Osoby trzecie, udzielające spółce pożyczki, niebędące udziałowcami (akcjonariuszami) lub też będące udziałowcami (akcjonariuszami) spółki, lecz nieposiadającymi wymaganego 25% udziału w kapitale zakładowym, nie podlegają konsekwencjom wynikającym z przepisów ograniczających tzw. niedostateczną kapitalizację.

Natomiast w przypadku zaistnienia wskazanej przesłanki, wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów podlegają odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki – w części, w jakiej udzielone przez te podmioty pożyczki (kredyty) przekraczają trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki-pożyczkobiorcy. Wartość kapitału zakładowego i istniejącego zadłużenia ustala się przy tym na dzień zapłaty odsetek.

W przedmiotowym przepisie mowa jest ogólnie o pożyczkach udzielonych przez udziałowców, bez bliższego określenia celu na jaki będą wykorzystane środki uzyskane w ten sposób. Sformułowanie przez ustawodawcę przepisu w powyższy sposób oznacza, że przepis ten obejmuje pożyczki wszelkiego rodzaju, w tym też przeznaczone na cele inwestycyjne. Należy ponadto podkreślić, że ustawodawca nie uzależnia wyłączenia odsetek od pożyczek (kredytów) z kosztów podatkowych na podstawie ww. przepisów, od formy (sposobu) rozliczania tych odsetek dla celów podatkowych.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest spółką, w której 69% udziałów posiada zagraniczna spółka z siedzibą w Finlandii a 31% udziałów posiadają osoby fizyczne będące obywatelami Polski. Kapitał zakładowy spółki wynosi 100.000 PLN i został w pełni pokryty gotówką. W celu sfinansowania bieżącej działalności oraz poczynionej inwestycji wspólnicy udzielili spółce oprocentowanych pożyczek (w latach 2008-2011). W umowach pożyczki zapisano m.in., że spłata odsetek z tytułu przedmiotowych pożyczek następowała będzie raz do roku, na koniec roku kalendarzowego, a odsetek za ostatni okres (rok w którym pożyczka zostanie zwrócona) w terminie do 5 dni od spłaty kapitału. W przypadku braku środków finansowych na spłatę odsetek w latach wcześniejszych, niespłacone odsetki muszą zostać zwrócone wraz z odsetkami za ostatni rok w terminie 5 dni od spłaty kapitału. Na dzień 30 czerwca 2012 r. Spółka nie wypłaciła pożyczkodawcom odsetek za lata 2010-2011. W dniu spłaty odsetek od pożyczek, pożyczkobiorca nie przewiduje, że będzie miał zadłużenie wobec pożyczkodawców z innych tytułów. Zapłata odsetek naliczonych przez pożyczkodawcę od pożyczek spłaconych nastąpi w ciągu 5 dni od spłaty kapitału w całości. Przy czym odsetki zostaną zapłacone za okres bieżący i lata ubiegłe.

W konsekwencji stanowisko Spółki, w świetle którego, jeżeli na dzień spłaty odsetek kwota udzielonych przez udziałowców pożyczek wyrażona w polskich złotych oraz zadłużenie spółki z innych tytułów wobec pożyczkodawców, nie przekroczy trzykrotności jej kapitału zakładowego to spółka będzie miała prawo do zaliczenia odsetek dotyczących lat poprzednich i okresu bieżącego w momencie ich spłaty do kosztów uzyskania przychodów podatkowych, można byłoby uznać za prawidłowe, o ile stanowisko to uwzględniałoby wskazane powyżej zasady rozliczania dla celów podatkowych odsetek od pożyczek.

Tym samym w ocenie tut. organu okoliczność, że w omawianym zdarzeniu przyszłym zostanie spełniony określony warunek, tj. jeżeli na dzień spłaty odsetek kwota udzielonych przez udziałowców pożyczek wyrażona w polskich złotych oraz zadłużenie spółki z innych tytułów wobec pożyczkodawców, nie przekroczy trzykrotności jej kapitału zakładowego - nie przesądza o możliwości zaliczenia przedmiotowych odsetek do kosztów uzyskania przychodów.

Istotnym w przedmiotowej sprawie jest bowiem, na co nie wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje określone zasady rozliczania dla celów podatkowych odsetek od pożyczek i kredytów zaciągniętych w związku z wytworzeniem środka trwałego:

1. odsetki naliczone do momentu przekazania środka trwałego do używania powinny być kapitalizowane w wartości początkowej tego składnika majątku (art. 16 ust. 1 pkt 12, art. 16 ust. 1 pkt 1, art. 16g ust. 1 pkt 2, art. 16g ust. 4) i odnoszone w koszty uzyskania przychodów podatnika:
   
   
   1. poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 15 ust. 6);
   2. jako element kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środka trwałego (art. 16 ust. 1 pkt 1);
   
   
2. odsetki naliczone po przekazaniu środka trwałego do używania mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 12 a contrario).

W analizowanym przypadku, dopiero na moment zapłaty odsetek Spółka będzie w stanie stwierdzić, czy podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ww. przepisu. Jeżeli omawiany przepis ma zastosowanie, kosztów uzyskania przychodów Spółki nie powinna powiększać:

• część odsetek uwzględnionych w wartości początkowej środków trwałych,
• część podlegających rozliczeniu na zasadach ogólnych zapłaconych odsetek od pożyczki.

W przypadku odsetek podlegających rozliczeniu na zasadach ogólnych, nie ma wątpliwości odnośnie sposobu ich wyłączenia z kosztów podatkowych. Należy bowiem podkreślić, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Oznacza to, że odsetki nie mieszczą się w kategorii kosztów uzyskania przychodów póki nie zostaną zapłacone. W konsekwencji, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, na moment zapłaty odsetek od pożyczki, Wnioskodawca będzie w stanie stwierdzić, że koszty te:

Wobec powyższego – w odniesieniu do odsetek od pożyczki naliczonych po dniu oddania środków trwałych do używania – Wnioskodawca będzie w stanie na bieżąco ujmować te wydatki dla celów rozliczeń podatkowych.

W odniesieniu natomiast do odsetek od pożyczki naliczonych do dnia oddania środków trwałych do używania, należy zauważyć, że:

• Wnioskodawca uwzględnia je w wartości początkowej wytwarzanych środków trwałych,
• do dnia zapłaty tych odsetek Wnioskodawca będzie odnosił je w koszty uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne od wytworzonych środków trwałych.

Jednocześnie, czynności w postaci uwzględnienia odsetek w wartości początkowej środków trwałych oraz odnoszenia ich w koszty uzyskania przychodów poprzez amortyzację przed datą zapłaty odsetek, będą wynikiem oceny istniejących na dzień ich dokonania okoliczności faktycznych w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 12, art. 16 ust. 1 pkt 1, art. 16g ust. 1 pkt 2, art. 16g ust. 4, art. 15 ust. 6).

W związku z powyższym, wskazana powyżej regulacja art. 16 ust. 1 pkt 60 cytowanej ustawy ma zastosowanie zarówno do odsetek, które zostały naliczone i uwzględnione w wartości początkowej środka trwałego, a płaconych w trakcie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, jak i do odsetek naliczonych i płaconych po dniu oddania go do używania. Ograniczenia wynikające z zapisu art. 16 ust. 1 pkt 60 będą miały również zastosowanie w odniesieniu do odsetek od pożyczek w części poniesionej na finansowanie nakładów na „inwestycję”, bowiem jak powyżej wykazano żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie dopuszcza możliwości niestosowania takiego ograniczeni w przypadku nakładów na inwestycję. Sformułowanie przez ustawodawcę przepisu w powyższy sposób oznacza, że przepis ten obejmuje pożyczki wszelkiego rodzaju, w tym też przeznaczone na cele inwestycyjne. Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy pojęcie “inwestycje” użyte w tej ustawie oznacza środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Podkreślić należy, że tutejszy organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną zaprezentował szczegółowy zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym wskazanego we wniosku przepisu prawa podatkowego będącego przedmiotem interpretacji indywidualnej art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – punkt E.3 pozycja 61 druk ORD-IN), w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania, które dotyczy możliwości zaliczenia odsetek od pożyczki (zaciągniętej w celu sfinansowania bieżącej działalności oraz rozpoczętej inwestycji) do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego. Przepisy te nie uprawniają do zajęcia (rozstrzygania) co do ekonomicznych aspektów działania Jednostki w planowanych zdarzeniach przyszłych. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.