INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu mebli dokonanego ze środków otrzymanych z powiatowego urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIEZ

W dniu 17 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zakupu mebli dokonanego ze środków otrzymanych z powiatowego urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2004 Wnioskodawczyni otrzymała od Powiatowego Urzędu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej - z programu „Aktywizacja zawodowa osób długotrwale bezrobotnych”. Z tych środków zakupiła w lutym 2005 r. między innymi meble biurowe: biurko, fotel, meble systemowe, które zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów roku 2005 (żadne z nich nie przekraczało kwoty 3.500,00 zł) i odliczyła VAT na zasadach ogólnych. Na zakup tych mebli otrzymała z Urzędu Pracy środki na kwotę netto faktury. Vat zapłaciła z własnych środków. Jednocześnie otrzymanych środków nie zaliczyła do przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo, zaliczając zakup mebli do kosztów uzyskania przychodów, skoro dostała dofinansowanie, czy kwota otrzymanego wsparcia z Urzędu Pracy winna być uwzględniona w zeznaniu rocznym jako przychód ...
2. Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo odliczając Vat od tej faktury...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1. Środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej przyznawane są przez urząd pracy w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 31 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 196, poz. 2018). Środki takie nie są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, lecz pobór podatku od tych środków został zaniechany na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z 25 kwietnia 2005 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 70, poz. 630).

Jednocześnie wydatki na zakup wyposażenia sfinansowane z takich środków stanowią koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych (por. pismo Naczelnika II Urzędu Skarbowego w Białymstoku z 28 grudnia 2004 r., nr IIUSpbIA/1/413/68/04/BB, publ. www.mf.gov.pl).

2. Możliwość zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodu powoduje, że brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi przeszkody w odliczeniu podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych towarów. A zatem jeśli ich nabycie nastąpiło w związku z wykonywaną działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, można też odliczyć podatek naliczony przy nabyciu towarów za środki z przedmiotowej dotacji. art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. Nr 54, poz. 535; ost. zm. Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756.

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pani w zakresie pytania drugiego dotyczącego podatku VAT zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisów art. 9 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, 30a-30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 , art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: (…), dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 (…).

Mając na uwadze powyższe, otrzymane z Funduszu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej stanowią co do zasady przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z §1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 2005 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 70, poz. 630) zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od przyznanych bezrobotnemu środków z Funduszu Pracy, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 196, poz. 2018), stanowiących pomoc de minimis w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z dnia 13.01.2001 r.) i udzielonych zgodnie z przepisami tego rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia zaniechanie ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni otrzymała środki na podjęcie działalności w grudniu 2004 r. Zatem w myśl powyższego rozporządzenia przedmiotowe środki objęte są zaniechaniem poboru podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d i 116,

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki sfinansowane środkami przyznanymi przez Powiatowy Urząd Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Fakt sfinansowania wydatków na zakup mebli ze środków przyznanych osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Środki na podjęcie działalności gospodarczej przyznane bezrobotnemu muszą być wykorzystane na utworzenie i rozpoczęcie działalności gospodarczej. Przyczyniają się zatem do powstania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem wydatki na zakup składników majątku, o ile nie zostały te składniki zaliczone do środków trwałych, stanowią koszty uzyskania przychodów z tejże działalności i powinny być wpisane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w poczet pozostałych wydatków w momencie ich poniesienia.

Należy jednak zauważyć, iż na podstawie § 4 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) składniki majątku o wartości przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Reasumując, Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo, zaliczając zakup mebli do kosztów uzyskania przychodów i nie uwzględniając otrzymanego wsparcia z Urzędu Pracy w zeznaniu rocznym jako przychód.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.