INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2012 r. (wg daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu otrzymanej refundacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu otrzymanej refundacji, rozliczenia przychodów i kosztów dotyczących okresu przed zbyciem udziałów w spółce jawnej, a także przychodów ze zbycia praw majątkowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 maja 2012 r. znak ILPB1/415-294/12-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia w zakresie rozliczenia przychodów i kosztów dotyczących okresu przed zbyciem udziałów w spółce jawnej w części dotyczącej rozliczenia kosztów pracowniczych.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 maja 2012 r. Wniosku nie uzupełniono we wskazanym zakresie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu x listopada 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała wraz ze wspólniczką udziały w spółce jawnej. Przedmiotem działalności gospodarczej spółki było prowadzenie apteki. W umowie sprzedaży zbyto ogół praw i obowiązków, a wspólniczki zobowiązano tylko do sporządzenia rachunku refundacyjnego za miesiąc listopad 2011 roku. Umowa nie przewidywała żadnych dodatkowych rozliczeń między zbywającymi a nabywającymi udziały w spółce. Zapis stanowił jedynie, że zbywające zobowiązują się do uregulowania wszystkich płatności wobec hurtowni na dzień sprzedaży udziałów czyli x listopada 2011 r. W związku z tak zawartą umową Wnioskodawczyni uznała, że przychód powstały z tytułu refundacji za drugą część listopada biorąc po uwagę, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wpływu na konto (miesiąc grudzień) powinni rozliczyć nowi wspólnicy spółki jawnej, w konsekwencji Wnioskodawczyni nie ujęła go w rozliczeniu z działalności gospodarczej za m-c grudzień 2012 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie przychodu z tytułu otrzymanej refundacji.

Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo, nie zaliczając przychodu z tytułu refundacji za okres x-x listopada 2011 r., który wpłynął na konto spółki w grudniu 2011 roku do swoich przychodów z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany z tytułu refundacji za okres od x do x listopada 2011 r. (wpływ na rachunek w m-cu grudniu 2011 roku), nie stanowi dla Niej przychodu z działalności gospodarczej, opodatkować go powinni nowi właściciele spółki. Moment powstania przychodu określony jest bowiem zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – dalej K.s.h.) spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Według art. 14 ust. 1e powyższej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W myśl natomiast art. 14 ust. 1i tej ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również: dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu x listopada 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała wraz ze wspólniczką udziały w spółce jawnej. Przedmiotem działalności gospodarczej spółki było prowadzenie apteki. W umowie sprzedaży zbyto ogół praw i obowiązków, a wspólniczki zobowiązano tylko do sporządzenia rachunku refundacyjnego za miesiąc listopad 2011 roku. Umowa nie przewidywała żadnych dodatkowych rozliczeń między zbywającymi a nabywającymi udziały w spółce. Zapis stanowił jedynie, że zbywające zobowiązują się do uregulowania wszystkich płatności wobec hurtowni na dzień sprzedaży udziałów czyli x listopada 2011 r. W związku z tak zawartą umową Wnioskodawczyni uznała, że przychód powstały z tytułu refundacji za drugą część listopada biorąc po uwagę, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wpływu na konto (miesiąc grudzień) powinni rozliczyć nowi wspólnicy spółki jawnej, w konsekwencji Wnioskodawczyni nie ujęła go w rozliczeniu z działalności gospodarczej za m-c grudzień 2011 roku.

W omawianym przypadku za dzień uzyskania przychodu, w przypadku zrefundowanej przez Narodowy Fundusz Zdrowia części należności za leki, należy przyjąć dzień, w którym Wnioskodawczyni otrzymała refundację. Momentem uzyskania przychodu będzie termin, o którym mowa w art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże jak wynika z literalnego brzmienia wyżej powołanego art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Nie sposób zatem uznać, iż w przedmiotowej sprawie ww. przychód z tytułu refundacji, jaka została udzielona spółce jawnej w czasie kiedy Zainteresowana była jej wspólnikiem, jest przychodem należnym nowych wspólników tejże spółki.

Nie można zatem uznać, iż przychód z tytułu otrzymanej refundacji - jaka została udzielona Zainteresowanej w wyniku podjętych przez Nią działań w ramach prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej i w okresie, w jakim Zainteresowana była wspólniczką tej spółki - jest przychodem należnym nowych wspólników tejże spółki.

Wnioskodawczyni postąpiła nieprawidłowo, nie zaliczając przychodu z tytułu refundacji za okres od x do x listopada 2011 r. (w którym była wspólniczką spółki jawnej) do swoich przychodów z działalności gospodarczej. Albowiem przychód uzyskany z tytułu refundacji za ww. okres stanowi dla Zainteresowanej przychód należny na podstawie art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, a na powyższe rozstrzygnięcie bez wpływu pozostaje moment przepływu środków pochodzących z refundacji na konto bankowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych tj.:

• rozliczenia przychodów i kosztów dotyczących okresu przed zbyciem udziałów w spółce jawnej - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 14 czerwca 2012 r. nr ILPB1/415-294/12-4/AG oraz postanowieniem nr ILPB1/294/12-5/AG,
• przychodów ze zbycia praw majątkowych - wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 14 czerwca 2012 r. nr ILPB1/415-294/12-6/AG.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.