P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka rozlicza różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości (sprawozdanie finansowe Spółki podlega badaniu przez biegłego rewidenta). Oznacza to, iż Spółka zalicza odpowiednio do przychodów i kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Spółka podkreśla, że w dniu 19.01.2007r. poinformowała Naczelnika tut. Urzędu o wyborze metody rozliczania różnić kursowych w oparciu o przepisy rachunkowe. Spółka wskazuje, że w oparciu o ustawę o rachunkowości oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 8.12.2003r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń, na dzień bilansowy wyceniane są instrumenty finansowe wyrażone w walutach obcych na zasadach analogicznych jak pozostałe składniki aktywów i pasywów wyrażone w walutach obcych, tj. pośrednim kursie NBP obowiązującym na dzień wyceny. Różnice kursowe zaliczane są odpowiednio do przychodów i kosztów.Spółka wskazuje, ze stosownie do postanowień art.30 ustawy o rachunkowości z wyceny po średnim kursie NBP wyłączone są udziały w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności, przez którą rozumie się metodę wyceny udziałów w aktywach netto jednostki podporządkowanej, z uwzględnieniem wartości firmy lub ujemnej wartości firmy, ustalonych na dzień objęcia kontroli, współkontroli lub wywierania znaczącego wpływu. Wartość początkowa udziału w aktywach netto aktualizuje się na dzień bilansowy, na który sporządza się sprawozdanie finansowe, o zmiany wartości aktywów netto jednostkom podporządkowanej, jakie nastąpiły w okresie sprawozdawczym, wynikające zarówno z osiągniętego wyniku finansowego, skorygowanego o odpis raty wartości firmy lub ujemnej wartości firmy przypadający na dany okres sprawozdawczy, jak i wszelkie inne zmiany, w tym wynikające z rozliczeń ze Spółką.

Zgodnie z §22 rozporządzenia wycenę dodatnich lokat zaliczonych do kategorii udziału w jednostkach podporządkowanych ujmuje się w pozycji kapitał z aktualizacji wyceny, podczas, gdy wycena ujemna lokat zaliczonych do tej kategorii obciąża wynika finansowy.Dodatkowo, wycena lokat, do których nie można zastosować innych metod wyceny może odbywać się według wartości nabycia z uwzględnieniem trwałej utraty wartości (tj. po tak zwanym kursie historycznym) – w Spółce metoda ta jest przyjęta do akcji i udziałów w jednostkach podporządkowanych, które ze względu na swój charakter mogłyby zostać zaliczone do jednostek wycenianych metoda praw własności, jednak ze względu na niską wartość nie przechodzą testu istotności metody praw własności przyjętego w zasadach rachunkowości Spółki na potrzeby konsolidacji sprawozdań finansowych.Mając na względzie przepisy w zakresie rachunkowości, Spółka nie rozpoznaje różnic kursowych od udziałów i akcji w jednostkach podporządkowanych metodą praw własności oraz akcjach i udziałach w jednostkach podporządkowanych wycenianych po koszcie historycznym z uwzględnieniem trwałej utraty wartości. Ponadto Spółka zwraca uwagę , że wycena wg wartości godziwej (ujemna i dodatnia) lokat zaliczanych do kategorii aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży, które nie są uwzględnianie przy ustalaniu wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych ujmowane są w pozycji kapitał z aktualizacji wyceny – dodatnia i ujemna wycena według wartości godziwej, podczas, gdy trwała utrata wartości, odsetki naliczone, dyskonto i premia obciążają/uznają wynik finansowy. Stosownie do postanowień art.30 ustawy o rachunkowości Spółka analogicznie traktuje różnice kursowe (wycena do wartości godziwej ujmowana jest w kapitale, podczas, gdy różnice kursowe od pozostałych elementów wyceny (odsetki, dyskonto/premia) obciążają/uznają wynik finansowy).

Zdaniem Spółki, ustalanie różnic kursowych w oparciu o przepisy rachunkowości oznacza, iż kwalifikacja przyjęta dla celów rachunkowych powinna mieć bezpośrednie zastosowanie dla celów podatkowych. W konsekwencji, w przypadku, gdy przepisy o rachunkowości nie nakazują ustalania różnic kursowych z określonych pozycji bilansowych, to również dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powinno się wyliczać różnic kursowych.Według Spółki, gdy dla celów ustawy rachunkowości różnice kursowe nie stanowią elementu rachunku zysku i strat (różnice kursowe ujmowane są w kapitale), to także dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ta część różnic, która nie jest ujmowana w rachunku zysków i strat nie stanowi elementu rozliczeń podatkowych.

W przekonaniu Spółki art. 9 b ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakazujący ustalanie różnic kursowych w oparciu o przepisy o rachunkowości oznacza, iż nie tylko sposób ustalania wartości różnic kursowych ma swoje oparcie w przepisach o rachunkowości (matematyczne wyliczenie wartości), ale także zasady kwalifikacji różnic kursowych, tj.

- jeżeli różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów dla celów ustawy o rachunkowości są ujmowane w rachunku zysków i strat, to również w wyliczeniu podatkowym stanowią one odpowiednio koszt albo przychód podatkowy,

- jeżeli przepisy o rachunkowości nie nakazują wyliczania różnic kursowych w ramach dokonywanej wyceny aktywów lub pasywów, lub różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny aktywów i pasywów nie stanowią elementu rachunku zysku i strat, to również w wyliczeniu podatkowym różnice te nie powinny być ujmowane.

Biorąc powyższe pod uwagę Strona wnosi o potwierdzenie, iż:

1.w przypadku akcji i udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenionych metodą praw własności oraz innych lokat wycenianych po koszcie historycznym, dla których zgodnie z przepisami o rachunkowości w ramach dokonywanej wyceny nie ustala się różnic kursowych, Spółka nie jest zobowiązana do wyliczania różnic kursowych dla celów podatkowych;

2.te różnice kursowe od dokonywanej wyceny lokat zaliczanych do kategorii aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży, które ujmowane są w kapitałach (nie są do czasu zbycia lokat ujęte w rachunku zysków i strat dla celów księgowych) nie powinny być brane pod uwagę, przy wyliczaniu zobowiązań podatkowych Spółki.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9b ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy mogą ustalać różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości. Podatnicy, którzy wybrali tę metodę, mają obowiązek zaliczyć - odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych - art.9b ust.2.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że w kwestii ustalania różnic kursowych wybrała ona metodę rachunkową. Natomiast w odniesieniu do wyceny akcji i udziałów w jednostkach podporządkowanych oraz innych lokat, które są wyceniane po koszcie historycznym, nie ustala różnic kursowych, albowiem, zgodnie z przepisami o rachunkowości, od tych wartości różnic kursowych się nie ustala. Wobec tego Spółka zwróciła się z prośbą o potwierdzenie, iż stosowana przez nią praktyka w oparciu o ustawę o rachunkowości, jest prawidłowa i zgodna z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art.30 ust.1 ustawy z dnia 29.09.2994r. o rachunkowości (tj. Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), wycena nie rzadziej niż na dzień bilansowy, wyrażonych w walutach obcych aktywów i pasywów dokonywana jest według następujących zasad:

- składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych, wycenianych metodą praw własności) wycenia się po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez NBP;

- składniki pasywów wycenia się po obowiązującym kursie ustalonym dla danej waluty przez NBP;

- gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych wycenia się po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ustalonego na dzień wyceny dla danej waluty przez NBP.

Ponadto, zgodnie z §22 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 2003r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń (tj. Dz.U. z 2003r. Nr 218, poz. 2144 ze zm.), różnice z tytułu aktualizacji wyceny lokat zaliczonych do kategorii udziały w jednostkach podporządkowanych ujmuje się w kapitale własnym w pozycji „kapitał z aktualizacji wyceny, z zastrzeżeniem art.35 ust. 4-5 ustawy.

Jeżeli zatem zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości nie ustala się różnic kursowych w odniesieniu do akcji i udziałów oraz lokat zaliczonych do kategorii udziałów w jednostkach podporządkowanych, które wyceniane są innymi metodami, ściśle określonymi w tej ustawie, nie będzie można z tego tytułu wykazać przychodów czy też kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym należy uznać, że prezentowane przez Spółkę stanowisko jest prawidłowe, albowiem, konsekwencją przyjęcia metody rachunkowej w kwestii ustalania różnic kursowych, jest przyjęcie w tym zakresie wszelkich zasad wynikających z ustawy o rachunkowości, które mają również zastosowanie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.