Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach swojej działalności deleguje swoich pracowników do realizacji projektów za granicę w ramach kontraktów o dzieło zawieranych ze swoimi kontrahentami. Do tej pory firma oddelegowała pracowników głównie do Niemiec, a ostatnio deleguje również do Austrii. Oddelegowanie pracowników trwa zarówno poniżej jak i powyżej 183 dni.

W związku z przedmiotowym wnioskiem Minister Finansów w dniu 13.08.2007r. wydał postanowienie nr DD4-033-0776/ZKK/07/1313 w którym rozstrzygnął sprawę w zakresie w jakim zastosowanie mają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W postanowieniu tym Minister Finansów wskazał, iż w przypadku spełnienia określonych warunków wynagrodzenie oddelegowanych pracowników podlegać będzie opodatkowane będzie wyłącznie w Polsce. W przypadku zaś niespełnienia tych warunków wynagrodzenie to może podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i zagranicą. Oznacza to, że po upływie 183 dni wykonywania pracy na terytorium Niemiec/Austrii wynagrodzenie pracowników podlegać będzie zarówno w Niemczech/Austrii jak i w Polsce, przy czym w Niemczech/Austrii opodatkowaniu podlegać będzie dochód uzyskany od pierwszego dnia, w którym praca wykonywana była w Niemczech/Austrii.

Zdaniem Spółki po zapłaceniu podatku za granicą powinna ona odzyskać z urzędu skarbowego zapłacony w Polsce podatek (poprzez potrącenie z bieżących zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych), aby móc zwrócić go pracownikowi.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela w pełni stanowiska Spółki przedstawionego we wniosku i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy. Ogólny zakres obowiązków płatnika został wskazany w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z tego wynika, iż swego rodzaju pośrednictwo płatnika w rozliczeniach pomiędzy podatnikiem a Skarbem Państwa polega wyłącznie na przekazywaniu podatku we właściwej wysokości. Przepisy nie upoważniają płatnika do przekazywania ewentualnych nadpłat podatku podatnikowi od którego pobrał ten podatek. Rolą płatnika nie jest więc pośredniczenie we wszelkich rozliczeniach pomiędzy podatnikiem a Skarbem Państwa, lecz jedynie w zakresie w jakim upoważniają go do tego przepisy. W związku z tym błędne jest twierdzenie Spółki, iż w określonych okolicznościach może ona odzyskać z urzędu skarbowego zapłacony w Polsce podatek aby zwrócić go pracownikowi.

W celu udzielenia pełnej odpowiedzi na przedmiotowy wniosek oraz w celu uzupełnienia kwestii omówionych w wyżej wskazanym postanowieniu Ministra Finansów, Naczelnik tut. Urzędu informuje, iż zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym jeśli Spółka posiada pewność iż spełnione zostaną (choćby w przyszłości) warunki wskazane w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania aby dochód podlegał opodatkowaniu wyłącznie poza Polską to może nie pobierać zaliczek na podatek.

Należy także przy tym zwrócić uwagę na przepis art. 26a ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Wynika z tego, że w przypadku m.in. przychodów ze stosunku pracy (a te są przedmiotem niniejszej interpretacji) odpowiedzialność za prawidłowe pobranie podatku ciąży wyłącznie na płatniku, czyli na Spółce. Dotyczy to także przypadków gdy Spółka uzna, że przychód będzie podlegał opodatkowaniu poza Polską, a następnie (niezależnie od przyczyn) okaże się, że dochód jednak podlega opodatkowaniu w Polsce (np. w przypadku nieprzewidzianego skrócenia pobytu pracownika poza Polską).

Reasumując, błędne jest stanowisko Spółki iż może ona ubiegać się o zwrot podatku który pobrała i wpłaciła do właściwego organu podatkowego. Tym niemniej w określonych okolicznościach może ona odstąpić od pobierania zaliczek na podatek, pamiętając jednakże o tym, że ponosi ona wyłączną odpowiedzialność za błędne niepobranie tych zaliczek.