Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ po rozpatrzeniu zażalenia Strony wniesionego pismem z dnia 15 lutego 2007 r. na postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 7 lutego 2007 r. sygn. PPII/443/1/13119/06 wydane w sprawie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm./ w indywidualnej sprawie dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony w przypadku zakupu alkoholu w ramach usługi cateringowej przeznaczonej na obsługę gości podczas spotkań z kontrahentami oraz alkoholu zakupionego i wręczonego przedstawicielowi kontrahenta.

Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia postanowienie organu I instancji.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2006 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Spółka ponosi koszty poczęstunku podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki. W bieżącym roku odbyło się spotkanie „Otwarte drzwi", gdzie zaproszeni kontrahenci byli zapoznawani z aktualną ofertą handlową, a zwłaszcza jej rozszerzeniem o nowe produkty. Ponadto odbywają się spotkania z kontrahentami, które mają na celu podpisanie konkretnych umów czy omówienie szczegółów współpracy. Podczas tego typu zebrań, w ramach kosztów reprezentacji, Spółka ponosi koszty poczęstunku gości, w tym alkoholu w postaci niewielkich ilości wysokogatunkowego wina. Ponadto Spółka obciążana jest za korzystanie z usług cateringowych. W okresach przedświątecznych oraz podczas spotkań, Spółka wręcza swoim kontrahentom upominki w postaci wysokogatunkowego alkoholu. Zarówno koszty poczęstunku jak i prezentów, rozliczane są w ramach wydatków limitowanych na reprezentację i reklamę, stosownie do zapisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – do wysokości 0,25% przychodów zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu. Wręczane upominki w postaci alkoholu są traktowane przez Stronę jako drobne prezenty w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ prezenty przekazywane są na cele osobiste przedstawicieli kontrahenta, jeśli ich wartość przekracza graniczną wartość 100 zł, są opodatkowane przez Spółkę podatkiem od towarów i usług. Jeśli ich wartość nie przekracza wartości granicznej, ich przekazanie nie jest obciążane podatkiem należnym. Spółka prowadzi ewidencję obdarowanych osób (nazwa firmy, imię i nazwisko przedstawiciela firmy, jego stanowisko), co pozwala na identyfikacje obdarowanej osoby. Od zakupu alkoholu przeznaczonego na poczęstunek dla gości oraz kupionego w celu przekazania jako upominek, Spółka odlicza podatek naliczony.

Na tle opisanego stanu faktycznego, Spółka zwróciła się z pytaniem, czy właściwe jest stosowanie odliczenia podatku naliczonego od alkoholu w ramach usługi cateringowej przeznaczonej na obsługę gości podczas spotkań z kontrahentami oraz alkoholu zakupionego i wręczonego przedstawicielowi kontrahenta. Podatnik stanął na stanowisku, że ponieważ możliwość odliczenia podatku naliczonego od należnego jest uzależniona od uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, należy rozpocząć analizę od przedstawienia argumentów za uznaniem przedstawionych wyżej wydatków za koszty reprezentacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji. Jak podkreślała dalej strona, charakter tych wydatków winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością by możliwa była ocena tego związku, oparta na zasadach logiki i doświadczenia życiowego. Stosownie bowiem do przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Przekazanie do spożycia w ramach reprezentacji artykułów spożywczych, w tym napojów na poczęstunek kontrahentów ma na celu stworzenie i utrwalenie korzystnego wizerunku firmy, co powinno mieć wpływ na dobre kontakty handlowe i wielkość osiąganych przychodów i jako takie stanowi przesłankę do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w ramach limitu wydatków na reprezentację i reklamę. Zdaniem Spółki, wymienione koszty poczęstunku (w ramach obowiązującego limitu 0,25%) stanowią koszty uzyskania przychodu, dlatego Spółka ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem ww. towarów, gdyż na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami, które w analizowanym przypadku nie mają znaczenia. Należy więc stwierdzić, w ocenie wnoszącego wniosek, iż usługa polegająca na organizacji poczęstunku dla kontrahentów jest czynnością ściśle związaną z prowadzoną działalnością i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku związanego z zakupem towarów, w tym alkoholu, służących poczęstunkowi. W opinii Spółki, podobnie traktowane są wydatki związane z zakupem upominków – poniesiony wydatek na zakup upominków wręczanych kontrahentom w ramach reprezentacji można zaliczyć do kosztów podatkowych w ramach limitu w wartości netto. Wręczanie prezentów kontrahentom jest ściśle związane z prowadzoną działalnością a spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów podatku od towarów i usług.

Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu postanowieniem z dnia 7 lutego 2007 r. sygn. PPII/443/1/554/13119/06 uznał stanowisko Strony prezentowane we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji za nieprawidłowe. Uzasadniając zajęte stanowisko organ podatkowy I instancji wskazał, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "reprezentacja i reklama" nie zostały zdefiniowane, dlatego też należy stosować wykładnię językową. Słownik języka polskiego (PWN, Warszawa 1981 r.) reklamę definiuje jako "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecenie czegoś". Natomiast pod pojęciem reprezentacji określa "okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną". Odnosić się też ona może do "dobrego reprezentowania firmy", które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, jej logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Reprezentacją są takie działania które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów, zakupy kwiatów i upominków wręczanych z okazji uroczystości itp. Reklama natomiast to działanie celowo kształtujące popyt na dane towary lub usługi poprzez upowszechnianie wiedzy o ich celach i przeznaczeniu mające na celu zachęcenie potencjalnych nabywców tych towarów lub usług do zakupu produktu lub usługi tego właśnie podmiotu gospodarczego. Należało zatem, w ocenie organu I instancji, uznać, że pojęcia zarówno "reklamy", jak i "reprezentacji" dotyczą kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostają w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. W związku z tak rozumianym pojęciem reprezentacji, nie każdy wydatek związany ze spotkaniami bądź wizytą kontrahentów może być zaliczony dla celów podatkowych do kosztów uzyskania przychodów. Muszą to być wydatki, które służą kształtowaniu wizerunku firmy oraz wiedzy o jej działaniach i produktach, zachęcają do ich nabywania, albo przedmioty zwyczajowo wręczane jako upominki. Poprzez takie działania Spółka kształtuje opinie o firmie wśród swoich kontrahentów, a także potencjalnych klientów. W opinii Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, takiego charakteru nie ma alkohol. Organ I instancji powołał się ponadto na przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz. U. Nr 35, poz. 230 ze zm./, który stanowi, iż zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania alkoholu m. in. na terenie zakładu pracy. Organ podatkowy I instancji stwierdził zatem, że wydatki poniesione na zakup alkoholu na cele reprezentacji, przeznaczonego na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami oraz w formie upominków dla kontrahentów, nie mają związku przyczynowo-skutkowego z uzyskanymi przychodami, a ich jednoznacznie negatywna ocena społeczna przesądzają, o tym iż nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm./. W konsekwencji, zdaniem Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego, w opisanej sytuacji zastosowanie ma przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wobec tego, organ podatkowy I instancji stwierdził, iż Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony w przypadku zakupu alkoholu w ramach usługi cateringowej przeznaczonej na obsługę gości podczas spotkań z kontrahentami oraz alkoholu zakupionego i wręczonego przedstawicielowi kontrahenta.

Pismem z dnia 15 lutego 2007 r. (data wpływu do tut. organu 28 lutego 2007 r.) Strona wniosła zażalenie na powyższe postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu. W ocenie wnoszącego zażalenie, argumentacja organu podatkowego I instancji wskazująca na negatywną ocenę społeczną wydatków na zakup alkoholu oraz powołująca się na przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, jest niewłaściwa. Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, jak podkreśla Strona, w żadnym z artykułów nie odwołują się do oceny moralnej ani do przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Stąd podkreśla się w zażaleniu, iż zasadności wydatków nie można oceniać pod tym kątem. Według stanowiska Strony, podany w stosownej formie poczęstunek w formie alkoholu zachęcają do współpracy i podtrzymują wzajemne dobre relacje. Tym bardziej, iż ilości oferowanej na spotkaniach używki nie były duże. Spółka wnosząca zażalenie podkreśla, iż w swojej ocenie zaistniałych zdarzeń opierała się m. in. na postanowieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (sygn. akt. PD-1/005/3/05), wydanym w podobnej sprawie, w którym organ podatkowy wskazał na konieczność udowodnienia celowości poniesionych wydatków i powiązania ich z powstaniem lub zwiększeniem przychodu, bez oceny moralnej faktu spożywania alkoholu. Zdaniem Strony w przedmiotowej sprawie istnieje taki związek pomiędzy wydatkiem a przychodem, ponieważ obdarowane, częstowane lub zaproszone na Dzień Otwartych Drzwi osoby są przedstawicielami kluczowych jej kontrahentów.

Dokonując analizy stanu faktycznego oraz mających w sprawie zastosowanie przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu uznał, co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa organ podatkowy jest obowiązany udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z kolei do obowiązków podatnika należy wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego oraz własnego stanowiska. Udzielając odpowiedzi organ podatkowy winien zawrzeć ocenę prawną stanowiska podatnika.

Organ odwoławczy zgodnie z art. 14b § 2 i § 5 ustawy Ordynacja podatkowa w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie (udzieloną interpretację w sprawie zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego), o którym mowa w art. 14 a § 4 cyt. ustawy, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu, dokonując weryfikacji udzielonej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w postanowieniu Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 7 lutego 2007 r. sygn. PPII/443/1/554/13119/06 stwierdził, iż interpretacja winna ulec zmianie.

Zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi towarami- alkoholem, który jest wykorzystywany w celu poczęstunku kontrahentów Spółki. W regulacjach ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług brak jest szczególnego zakazu do odliczania podatku naliczonego w przypadku nabycia alkoholu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone zasadą podstawową, a mianowicie związkiem dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną- art. 86 ust. 1 ustawy.

Ograniczenia wynikające z regulacji art. 88 nie zawierają wprost zakazu w zakresie zapytania złożonego przez wnioskodawcę. Wskazać należy, iż w stanie prawnym obowiązującym w dniu złożenia wniosku z dnia 15 listopada 2006 r. w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego w poruszanej kwestii z regulacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika zakaz zaliczenia wydatków związanych z zakupem alkoholu do kosztów uzyskania przychodu. Wówczas obowiązujące regulacje nie zawierały także ograniczeń dotyczących wydatków związanych z szeroko rozumianą reprezentacją.

Ograniczenia dotyczące rozliczenia podatku naliczonego muszą wynikać z ustawy podatkowej mającej w tym przypadku oparcie w przepisach VI Dyrektywy. Zatem wyłącznie w przypadku, gdy danych wydatków nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zastosowanie na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ma przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Skutkuje to w konsekwencji brakiem podstaw do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego od towarów i usług.

Należy wskazać, iż pisemne interpretacje w zakresie stosowania przepisów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach i dotyczą stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. W przedmiotowej sprawie organ I instancji opierając się na opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym oraz obowiązującym na dzień złożenia wniosku stanie prawnym udzielił interpretacji, która ma charakter indywidualny. Wskazywanie przez Stronę na interpretacje wydane przez inne organy podatkowe mogą mieć jedynie charakter informacyjny, przedstawiający stanowisko Wnioskodawcy. Organy podatkowe są obowiązane bowiem do indywidualnego rozpatrywania każdej sprawy, z uwagi na indywidualny stan faktyczny zawarty we wnioskach o udzielenie interpretacji.

W tym stanie rzeczy Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdził, iż zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.