P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4, art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28 czerwca 2007 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 29 czerwca 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych w zakresie telefonii komórkowej jako operator sieci, występując w obrocie gospodarczym pod marką handlową PPP.

Spółka podejmuje różne działania, w ramach których dokonuje zakupu usług gastronomicznych, zakupu żywności i napojów. Są to:

1. Szkolenia pracowników – zakup usług gastronomicznych (zapewnienie pełnego wyżywienia: śniadanie, obiad, kolacja) podczas szkolenia zawodowego pracowników (merytorycznego). Aby umożliwić trenerom pełną realizację założonych celów szkolenia, zazwyczaj podejmowana jest decyzja o jego organizacji poza siedzibą Spółki, w wynajętym hotelu. Trwają one przez kilka dni. Wskazani przez swoich przełożonych pracownicy są zobowiązani do uczestnictwa w takim szkoleniu, jest ono elementem realizacji ich obowiązków pracowniczych. Nieobecność na szkoleniu może być uzasadniona tylko przez takie okoliczności, które zwalniają z obowiązku świadczenia pracy. Wyznaczenie osób, które są zobowiązane uczestniczyć w szkoleniu następuje zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce.

2. Szkolenie pracowników organizowane w siedzibie firmy – przerwy kawowe (ciastka, kawa, herbata, soki). W celu obniżenia kosztów Spółka podpisuje umowę z firmą szkoleniową na przeprowadzenie całodziennych szkoleń dla swoich pracowników w salach konferencyjnych w siedzibie Spółki. Sale konferencyjne zostają wyposażone w odpowiedni sprzęt (rzutniki, komputery). W przerwach podawana jest kawa, herbata oraz ciastka.

3. Szkolenia integracyjne – zakup usług gastronomicznych (zapewnienie pełnego wyżywienia: śniadanie, obiad, kolacja) podczas szkolenia integracyjnego. Szkolenie integracyjne to szkolenie, którego celem nie jest rozwijanie umiejętności zawodowych, ale poprawa zasad współpracy wewnątrz poszczególnych komórek organizacyjnych, praca nad standardami wymiany informacji, pracy w zespołach. Podobnie jak w przypadku szkoleń merytorycznych są one organizowane poza siedzibą Spółki i trwają przez kilka dni, a udział w nich to realizacja obowiązków pracowniczych.

4. Szkolenia dla pracowników agentów – zakup usług gastronomicznych (zapewnienie pełnego wyżywienia: śniadanie, obiad, kolacja) na szkolenia organizowane dla pracowników agentów. Spółka pozyskuje klientów poprzez sieć sprzedaży, na którą składają się punkty sprzedaży Spółki i punkty prowadzone przez agentów. Agencja to niezależni przedsiębiorcy, którzy w ramach otrzymanych pełnomocnictw działają w imieniu i na rzecz Spółki zawierają umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

5. Realizacja postanowień regulaminu pracy – w ramach przewidzianych przez regulamin pracy Spółka jest zobowiązana do zapewnienia pracownikom w pomieszczeniach biurowych dostępu do wody, herbaty i kawy.

6. Spotkania robocze pracowników poświęcone omówieniu bieżących zagadnień (np. podsumowania kwartału, prezentacji wyników sprzedaży, analizy bieżących problemów w pracy). Udział w spotkaniu jest obowiązkowy dla pracownika danej komórki organizacyjnej. W wielu przypadkach jedyną szansą na zgromadzenie pracowników danej komórki organizacyjnej w jednym miejscu i o jednym czasie i zmuszenie ich do wspólnej analizy bieżących problemów jest “wyrwanie” ich ze stałego miejsca pracy w biurze i zgromadzenie w odosobnionym miejscu. Mając na względzie powyższe uzasadnienie, podejmowana jest decyzja o wynajęciu np. sali konferencyjnej w hotelu. Sprawna realizacja harmonogramu pracy jest możliwa tylko pod warunkiem narzucenia ścisłych ram czasowych pracy oraz przerw na posiłki (kawa, herbata, ciasta, lunch), a zapewnienie posiłku pozwala utrzymać dyscyplinę pracy na spotkaniu roboczym.

7. Spotkania okolicznościowe pracowników – to spotkania podczas których pracownicy spotykają się po godzinach pracy celem uczczenia pewnych szczególnych okoliczności, np. Świąt Bożego Narodzenia, rocznicy działania firmy, czy też osiągnięcia szczególnych sukcesów w prowadzeniu działalności, np. wyników w sprzedaży, czy uruchomienia znacznej liczby nowych stacji bazowych w danym okresie. Celem spotkania jest zintegrowanie pracowników wokół tego, że pracują w konkretnej firmie, a wspólną pracą tworzą jej sukces. Spotkania organizowane są po godzinach pracy, najczęściej w restauracji lub wynajętej sali, a elementem cementującym wspólnie celebrowane zdarzenie jest wspólny posiłek (kolacja).

8. Konferencje prasowe organizowane są w celu prezentacji przez dziennikarzy w mediach różnych zdarzeń ważnych z perspektywy działania Spółki: prezentacji nowych usług, wyników finansowych Spółki, otwarcia wystawy kulturalnej sponsorowanej przez Spółkę itp. Na tego typu spotkania zapraszani są przedstawiciele prasy, którzy mają służyć jako “pas transmisyjny” dla informacji o Spółce do szerokiego zakresu adresatów. Dodatkowo jest to okazja do zaproszenia przedstawicieli kluczowych klientów i kontrahentów (dostawców telefonów, infrastruktury technicznej, agencji reklamowych, etc). Po części oficjalnej, zwyczajowo Spółka zapewnia poczęstunek dla uczestników, najczęściej poprzez zakup kompleksowej usługi cateringowej.

9. Udział w targach branżowych – zakup produktów spożywczych i napojów (ciasta, cukierki, kawa, herbata, batoniki) na wyposażenie stoiska.

10. Zakup produktów żywnościowych do sal konferencyjnych i gabinetów członków zarządu. Spółka dokonuje zakupu produktów żywnościowych, które są konsumowane przez gości zaproszonych przez członków zarządu oraz w salach konferencyjnych w trakcie spotkań wewnętrznych pracowników Spółki, jak również spotkań z kontrahentami.

11. Obiady biznesowe - standardem przyjętym w biznesie jest, aby w ramach utrzymania i / lub budowania dobrych relacji z klientem czy dostawcami spotkać się od czasu do czasu na obiadach czy biznes lunchach.

W świetle powyższego stanu faktycznego, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka wnosi o potwierdzenie następującej interpretacji przepisów prawa podatkowego:

I. W odniesieniu do zakupionych usług gastronomicznych i produktów spożywczych opisanych w pkt. 1 - 9 powyżej stanowią one koszty uzyskania przychodu jako element działalności Spółki nakierowanej na uzyskanie przychodu oraz utrzymanie i zachowanie źródła przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale nie mający charakteru reprezentacji.

II. Wydatki na zakup usług gastronomicznych i produktów spożywczych opisanych w pkt. 10 - 11 powyżej stanowią wydatki na cele reprezentacji, a przez to na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Zdaniem Podatnika:

Ad. I

Szkolenia pracowników, szkolenia integracyjne. W opinii Spółki, wszystkie koszty związane z organizacją szkoleń dla pracowników, powinny być traktowane w taki sam sposób, ponieważ stanowią one jednolite świadczenie na rzecz pracowników.

Podstawą do zapewnienia tego typu świadczeń są przepisy prawa pracy: art. 77 (5) kodeksu pracy oraz wydane na tej podstawie przepisy Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Powyższe przepisy przewidują obowiązek zapewnienia pracownikowi bezpłatnego wyżywienia i noclegu albo wypłaty diety i zwrotu kosztów noclegu.

Organizując szkolenie dla pracowników, pracodawca decyduje o miejscu szkolenia, zapewnia im zakwaterowanie i wyżywienie. Wysyłając pracownika na szkolenie zewnętrzne, najczęściej wybierany jest model wypłaty diety i zwrotu kosztów noclegu. Na typowe koszty związane z przeprowadzeniem szkolenia składają się: koszty wynajęcia sali i zapewnienia warunków do realizacji szkolenia (stoły, krzesła, aparatura nagłaśniająca, rzutniki, telewizor i odtwarzacz), noclegi, całodzienne wyżywienie (śniadanie, obiad i kolacja), transport do i z miejsca szkolenia, ubezpieczenia, ewentualnie koszty działań integracyjnych po zakończeniu szkolenia. Pracodawca wydając polecenie służbowe w sprawie uczestnictwa w szkoleniu, poza stałym miejscem wykonywania pracy przez pracownika ma obowiązek zapewnić świadczenia, które pozwolą pracownikowi w należyty sposób uczestniczyć w szkoleniu. Organizując kilkudniowe szkolenie daleko poza miejscem zamieszkania pracownika, obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie zakwaterowania oraz wyżywienia podczas szkolenia. Koszty te stanowią integralną cześć kosztów szkolenia, pozostają z nim w ścisłym związku przyczynowo – skutkowym.

W związku z powyższym, w opinii Podatnika, zaliczenie wydatków do kosztów powinno być analizowane z perspektywy, czy przedmiotowe szkolenie może przyczynić się do uzyskania przychodu. Jeżeli odpowiedź w tym zakresie jest pozytywna, wszystkie koszty szkolenia stanowią koszty uzyskania przychodu. W żadnym przypadku wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas szkolenia nie powinny być rozpatrywane w kategoriach kosztów reprezentacji. Po pierwsze obowiązek ich poniesienia wynika z przepisów prawa pracy. Po drugie poniesienie tego typu kosztów pozostaje w sprzeczności ze słownikową definicją pojęcia reprezentacja.

Szkolenia pracowników agentów. W opinii Spółki wszystkie koszty związane z organizacją szkolenia dla pracowników agentów stanowią koszt uzyskania przychodu.

W dobie silnej walki konkurencyjnej operatorów mobilnych posiadanie wysoko wykwalifikowanej sieci sprzedaży to klucz do sukcesu. Ponieważ z perspektywy przeciętnego nabywcy, rozróżnienie czy zawiera umowę w sklepie stanowiącym własność PPP, czy w sklepie agenta PPP nie ma znaczenia, w interesie PPP leży, aby w całej sieci sprzedaży obowiązywały takie same standardy obsługi klienta. Pracownicy agentów powinni posiadać dużą wiedzę merytoryczną dotyczącą sprzedawanych przez nich telefonów i usług. Brak wiedzy będzie odebrany jako niekompetencja, która skutkować może przejściem klienta do konkurencji. W takiej sytuacji Spółka organizuje szkolenia prowadzone przez swoich pracowników adresowane do pracowników agenta. Często na takie szkolenia zapraszani są przedstawiciele innych kontrahentów np. dostawcy telefonów. W trakcie tych szkoleń delegowani pracownicy PPP szkolą z zakresu standardów obsługi, a przedstawiciele dostawców telefonów z zakresu możliwości technicznych aparatów, w ramach usług PPP. Szkolenie takie organizowane jest w całości przez PPP, odbywa się w wynajętej sali poza siedzibą PPP, a dodatkowo oprócz wyżywienia zapewnione jest zakwaterowanie dla uczestników (pracowników PPP, agentów i innych kontrahentów).

Realizacja postanowień regulaminu pracy. Zdaniem Wnioskodawcy realizacja obowiązków wynikających z szeroko rozumianych przepisów prawa pracy pozwala uznać wydatki na zakup wody, herbaty i kawy za koszt uzyskania przychodu.

Spotkania robocze pracowników poświęcone omówieniu bieżących zagadnień. Zdaniem Spółki, ponieważ spotkania tego typu odbywają się poza siedzibą Spółki, podstawą do zapewnienia tego typu świadczeń są przepisy prawa pracy: art. 77(5) Kodeksu pracy oraz wydane na tej podstawie przepisy Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Spotkania okolicznościowe pracowników. Spółka uznaje koszty wyżywienia podczas spotkań okolicznościowych za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Budowanie pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami i pomiędzy pracownikami a pracodawcą to działanie, które w opinii Podatnika, służy zabezpieczeniu i utrzymaniu źródła przychodów.

Konferencje prasowe. Wydatek na organizację konferencji prasowej Spółka klasyfikuje do kategorii kosztów uzyskania przychodów o charakterze reklamowym. Adresatami tej reklamy są czytelnicy, radiosłuchacze lub widzowie, do których reklama dociera za pośrednictwem dziennikarzy. Spółka rozróżnia wydatki związane z organizacją konferencji prasowej (wynajem sali, obsługa techniczna oraz catering), które mają charakter reklamowy od wydatków na upominki wręczane uczestnikom, które mają charakter reprezentacyjny.

Udział w targach branżowych. W opini Spółki wszystkie koszty uczestnictwa w targach branżowych powinny być traktowane w taki sam sposób, ponieważ stanowią one elementy jednego działania reklamowego. Na typowe koszty związane z udziałem w targach składają się: koszty wynajęcia powierzchni, koszty przygotowania stoiska (zabudowa stoiska, przygotowanie standów i plakatów reklamowych, materiałów reklamowych i informacyjnych, folderów, ulotek, próbek produktów, gadżetów reklamowych np. długopisy, smycze, balony itp.), wynajęcie hostess roznoszących materiały reklamowe po terenie targów, oraz produkty spożywcze na poczęstunek klientów (woda, kawa, herbata, cukierki czy ciastka), z którymi prowadzone są rozmowy w trakcie targów.

Uczestnictwo w targach branżowych to ewidentny przykład działalności reklamowej prowadzonej na targach. W związku z powyższym, w opinii Spółki, wszystkie koszty uczestnictwa w targach, także zakupione w tym celu produkty spożywcze służą działalności reklamowej. Takie zachowanie to pewien standard, który nie wykracza poza powszechnie akceptowane normy zachowania.

W związku z powyższym Spółka stwierdza, że koszty związane z uczestnictwem w targach powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. W odniesieniu do kosztów produktów spożywczych, które zostaną wykorzystane bezpośrednio podczas targów, zdaniem Podatnika, nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Ad. II

Zdaniem Podatnika, zakup produktów żywnościowych do sal konferencyjnych i gabinetów członków zarządu oraz obiady biznesowe są to typowe przypadki wydatków o charakterze reprezentacyjnym, które na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie informuje, co następuje:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w w/w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

- są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

- są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Jednocześnie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ad. I

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki związane ze szkoleniem pracowników, szkoleniem pracowników agentów, organizacją spotkań roboczych, integracyjnych oraz okolicznościowych dla pracowników. Wnioskodawca ponosi koszty związane z realizacją regulaminu pracy, a także wydatki na organizację konferencji prasowych i na udział w targach branżowych.

Przedmiotowe wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych i produktów spożywczych są nierozerwalnie związane ze szkoleniami pracowników, szkoleniami pracowników agentów, organizacją spotkań roboczych, integracyjnych oraz okolicznościowych dla pracowników, a także organizacją konferencji prasowych i udziałem w targach branżowych. Przedstawione działania Spółki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W związku z powyższym, stanowisko Spółki polegające na zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych i produktów spożywczych opisanych w pkt. 1 – 9 przedmiotowego wniosku, należy uznać za prawidłowe na mocy dyspozycji przepisu art. 15 ust. 1 updop.

Jednocześnie należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze, które to koszty obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników w postaci różnego rodzaju szkoleń. Tego rodzaju koszty mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych lub okolicznościowych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności pracy.

Ad. II

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, zakup produktów żywnościowych do sal konferencyjnych i gabinetów członków zarządu oraz obiady biznesowe Podatnik kwalifikuje jako wydatki stanowiące reprezentację Spółki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia reprezentacji.

Przy braku legalnej definicji pojęcia reprezentacji zasadne jest odwołanie się do jego ujęcia w powszechnym języku polskim.

Stosownie do Słownika języka polskiego (M. Szymczak, PWN 1999, t. II, s. 45) jako reprezentację należy rozumieć występowanie w imieniu innego podmiotu, reprezentowanie firmy, co wiąże się również z okazałością i wystawnością. Reprezentacja to działanie w sposób okazały, wystawny, wytworny.

Reprezentacja w znaczeniu języka potocznego to grupa osób, instytucja występująca w czyimś imieniu, reprezentująca czyjeś interesy, przedstawicielstwo, okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy przyjąć, że reprezentacja to przedstawienie, wyobrażenie, wizerunek firmy, występowanie wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. W określeniu reprezentacja mieści się takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji “obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego towarów, produktów lub usług. Czyli reprezentacja ma za zadanie promocję gospodarczą danego podmiotu poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu.

W związku z powyższym, działanie Spółki, polegające na niezaliczaniu przedmiotowych wydatków na zakup produktów żywnościowych do sal konferencyjnych i gabinetów członków zarządu oraz na obiady biznesowe w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak w sentencji.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się do przedstawionego przez Podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

W związku z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą.