Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-66/07-4/AG
z 20 listopada 2007 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-66/07-4/AG
Data
2007.11.20
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Opodatkowanie stron umowy leasingu
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
czynsz inicjalny
koszty uzyskania przychodów
leasing operacyjny
opłata wstępna
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca dobrze postąpił zaliczając pierwszą opłatę leasingową (tzw. czynsz inicjalny) przy umowie leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w momencie jej poniesienia?
Wniosek ORD-IN 1006 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W dniu 31 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczania wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 października 2007 r. znak ILPB1/415-66/07-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków poprzez uszczegółowienie przedstawionego stanu faktycznego w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 października 2007 r., a w dniu 25 października 2007r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą swoim zakresem szkołę nauki jazdy (PKD …) oraz transport drogowy towarów pojazdami uniwersalnymi (PKD …). Wnioskodawca rozlicza się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów, gdzie przychody i rozchody ewidencjonuje zgodnie z metodą opisaną w art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 200X r. Wnioskodawca zawarł cztery umowy leasingu:
Wnioskodawca podał, że za każdym razem, wydatek poniesiony na pierwszą opłatę leasingową oraz opłatę przygotowawczą (określenia użyte przez wystawcę faktury) został zaliczony w koszty uzyskania przychodów w miesiącu wystawienia faktury.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wnioskodawca uważa, iż jeżeli koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie można określić jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Wnioskodawca twierdzi, iż czynsz inicjalny, który „inicjuje” zawarcie umowy leasingowej i jest warunkiem koniecznym do zaistnienia kontraktu, jest całkowicie niezależnym od trwania umowy. Wnioskodawca powołuje się na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 12 marca 2007 r. nr 1471/DPR1/423-171/06/KK w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, z którego wynika, iż w przypadku spełnienia przez umowę przesłanek określonych w art. 17b ust 1. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesiona przez stronę opłata wstępna winna zostać zaliczona przez stronę do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia, zaś zmiany w przepisach prawnych, jakie miały miejsce z dniem 1 stycznia 2007 r. nie wniosły zmian w zakresie określenia momentu zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej przy umowie leasingowej. Wnioskodawca uważa, że mimo iż powyższe postanowienie dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, to identyczne przepisy w tym zakresie zawiera ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Wnioskodawca twierdzi, iż prawidłowo postąpił zaliczając jednorazowo w koszty uzyskania przychodów cały wydatek poniesiony z związku z opłatą wstępną w momencie jej poniesienia.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:
Przepis art. 23b ust. 2 stanowi, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia mowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule. W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. W świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Powyższe oznacza, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak więc wydatki związane z uiszczeniem kosztów wynikających z wystawionych faktur, w tym także pierwszych opłat leasingowych, winien Pan zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wydatki zalicza Pan do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Nie stosuje Pan zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe. W konsekwencji – przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów – nie ma Pan obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie, jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 12 marca 2007 r., nr 1471/DPR1/423-171/06/KK co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.