Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.03.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii rozliczenia transakcji poza regułami wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy jako prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 23.03.2007 r. Spółka B. zwróciła się z prośbą o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego przedstawiając stan faktyczny:

angielska firma "A.", która nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce jak również nie jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT, dokonała dostawy towaru do Polski dla polskiego podmiotu – Spółki T. Z powodu nie wywiązania się z płatności – na zlecenie angielskiej firmy A – Spółka "L." w m-cu styczniu 2006 r. odebrała część towaru (związaną z wcześniejszym wewnątrzwspólnotowym nabyciem).

Na odebraną ilość towaru angielska firma A wystawiła Spółce "T." notę uznaniową. Odebrany towar jako depozyt angielskiej firmy A, Spółka "L." dostarczyła do Spółki "B." w dniu 25 stycznia 2006 r. Wielokrotne monity o wystawienie dokumentów sprzedaży spowodowały, że angielska firma "A." wystawiła fakturę potwierdzającą sprzedaż towaru Spółce "B." – data wystawienia 15.08.2006 r. Spółka "L." dostawie towaru ze Spółki "T." była w tym przypadku przewoźnikiem działającym na zlecenie (prośbę) angielskiej firmy "A.". Wyżej wymieniona dostawa nie została ujęta w deklaracji VAT-7.

W przedstawionym stanie faktycznym powstały wątpliwości:

1. czy dokonany zakup należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, od którego należy naliczyć podatek VAT należny i naliczony oraz wykazać w deklaracji za miesiąc luty 2006 r. (zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). W tej sytuacji należałoby wyliczyć wartość nabycia wewnątrzwspólnotowego według kursu średniego NBP z dnia 15 lutego 2006 r., sporządzić korektę deklaracji za miesiąc luty 2006 r. i korektę informacji podsumowującej za I kwartał 2006 r.
2. czy potraktować dostawę towaru jako dostawę krajową w miesiącu styczniu dokonaną przez zagranicznego kontrahenta, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, a dokonane nabycie wykazać w pozycji 36 i 37 deklaracji VAT (podatek należny) oraz w poz. 46 i 47 (podatek naliczony), zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy.
   
   

Zdaniem Spółki – prawidłowe jest rozwiązanie wymienione w pkt 2. Nabycie towarów nie odbyło się w ramach wewnątrzunijnej dostawy, ponieważ nie nastąpiło przemieszczenie towaru między krajami członkowskimi. Nabycie to należy potraktować jako dostawę krajową dokonaną przez kontrahenta zagranicznego, rozliczyć na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT i nie wykazywać transakcji kwartalnej w informacji podsumowującej. Określić obowiązek podatkowy na dzień 01.02.2006 r. – wyceniając wartość nabycia według kursu średniego NBP – a poszczególne dane wskazać w poz. 36 i 37 (podatek należny) i w poz. 46 i 47 (podatek naliczony) korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2006 r.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie podziela stanowisko Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy również wskazać na art. 9 ust. 1 ww. ustawy, według którego przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zatem warunkiem koniecznym dla uznania danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi. W opisanej sytuacji Spółka "B." nabyła towary od firmy angielskiej, ale towary zostały odebrane od krajowej Spółki T (na terytorium Polski) i dostarczone przez przewoźnika na terytorium tego samego państwa – nie wystąpiło więc przemieszczenie towarów pomiędzy krajami członkowskimi, tym samym wykluczone jest rozliczenie tej transakcji w ramach WNT.

W przedstawionym wyżej stanie faktycznym będzie mieć zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, który stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138 (które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Według art. 17 ust. 2 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju (...), lecz z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby taka sytuacja miała miejsce.

Z treści art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy wynika, że przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6 (dotyczy sprzedaży wysyłkowej).

Powyższe regulacje zobowiązują nabywcę towaru do zapłaty podatku od towarów i usług, jeżeli występują łącznie następujące przesłanki:

1. dostawa towarów ma miejsce na terytorium Polski,
2. dostawcą jest podatnik niemający na terytorium Polski siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności ani stałego miejsca zamieszkania,
3. podatek należny nie został rozliczony przez dostawcę,
4. nabywca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce,
5. dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że przewoźnik dostarczył Spółce "B." towar znajdujący się na terytorium Polski, co wskazuje, że nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług, według zasad podobnych jak przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, gdzie kwota podatku należnego stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy).

Rozliczenia należy dokonać za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji, zgodnie z treścią art. 19 ust. 20 ustawy. Z uwagi, że faktura została wystawiona 15.08.2006 r. a wydanie towaru nastąpiło dnia 25 stycznia 2006 r. – obowiązek podatkowy powstał w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru, tj. dnia 1.02.2006 r. (art. 19 ust. 4 ustawy). Transakcja ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w rozliczeniu za miesiąc luty 2006 r., odpowiednio dla podatku należnego w poz. 36 i 37 i dla podatku naliczonego w poz. 46 i 47 deklaracji VAT-7, po przeliczeniu waluty obcej na złote, według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego na dzień powstania obowiązku podatkowego - § 37 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Z uwagi, że transakcja ta nie jest traktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie, nie znajdzie odzwierciedlenia w kwartalnej informacji podsumowującej VAT-UE.

Ponadto tut. organ uprzejmie informuje, że:

• interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania,
• interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, natomiast wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
  
  

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia – za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie – do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie – art. 222 Ordynacji podatkowej.