DECYZJA

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 31 lipca 2006 r. wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 19 lipca 2006 r., nr 1473/WV/443/586/72/2006/RD, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 24 kwietnia 2006 r. Strona wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Strona zadała pytanie: czy złożenie przez Spółkę korekty deklaracji VAT w terminie do 60 dni licząc od dnia złożenia deklaracji za miesiąc, w którym wykazano nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu bezpośrednio na rachunek bankowy powoduje przedłużenie podstawowego terminu zwrotu.

Przedstawiając stan faktyczny Strona podała, że składa do 25 dnia każdego miesiąca deklaracje VAT-7, w których wykazuje nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia. Jednak na skutek otrzymania z opóźnieniem dokumentów potwierdzających, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Strona składa jedną lub więcej korekt do deklaracji za dany miesiąc, które zwiększają kwotę podatku naliczonego do zwrotu.

Strona wyraziła pogląd, iż złożenie korekty deklaracji nie przedłuża podstawowego terminu zwrotu dla kwoty wynikającej z pierwszej deklaracji.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu postanowieniem z dnia 19 lipca 2006 r., nr 1473/WV/443/586/72/2006/RD uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji stwierdził, że skorzystanie przez podatnika z instytucji korekty deklaracji powoduje, iż złożona deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej. Naczelnik Urzędu Skarbowego zaznaczył jednocześnie, iż przyjęcie stanowiska Strony prowadziłoby do pozbawienia organu podatkowego czasu przewidzianego przez ustawodawcę na urzędowe czynności poprzedzające dokonanie przez organ podatkowy zadeklarowanego przez podatnika zwrotu.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 31 lipca 2006 r. zarzucając:

- niezajęcie stanowiska, co do argumentów przedstawionych we wniosku,

- błędną wykładnię i brak wskazania przepisów prawa przy interpretacji w sprawie uznania, że korygująca deklaracja pociąga za sobą takie skutki, że pozbawia pierwotną deklarację mocy prawnej,

- błędną i niczym nieuzasadnioną interpretację jakoby termin zwrotu podatku w świetle art. 87 ust. 2-6 ustawy o podatku od towarów i usług miał być liczony na nowo od dnia złożenia deklaracji korygującej,

- przyjęcie bez podstawy prawnej, że stanowisko Strony prowadziłoby do pozbawienia organu podatkowego czasu przewidzianego przez ustawodawcę na urzędowe czynności poprzedzające dokonanie zadeklarowanego przez podatnika zwrotu,

- zajęcie stanowiska bez uwzględnienia art. 120 i art. 121 Ordynacji podatkowej, nakazujących działanie na podstawie przepisów prawa oraz pogłębianie zaufania do organów podatkowych.

Spółka wskazała na niekonsekwencję stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego w przypadku, gdy podatnik składa deklaracje w 60-tym lub dalszym dniu od dnia złożenia deklaracji podatkowej, już po otrzymaniu kwoty na rachunek bankowy, bowiem w tej sytuacji organ podatkowy nie uznaje dokonanego już zwrotu za niezasadny, pomimo złożonej korekty rozliczenia. Strona, uważa, iż prowadzi to do nierównego traktowania podatników ze względu na termin złożenia korekty, tj. w zależności od tego, czy korekta nastąpi przed 60 dniowym terminem zwrotu, czy też po tym okresie.

Zdaniem Strony zwrot kwoty wynikającej z deklaracji pierwotnej powinien nastąpić w terminie 60 dni od jej złożenia, natomiast zwiększona kwota do zwrotu wynikająca z korekty deklaracji ponad kwotę wykazaną do zwrotu w pierwotnej deklaracji winna być zwrócona w terminie do 60 dni od złożenia deklaracji korygującej, z której ta nadwyżka wynika.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa:

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zadaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. Z przytoczonego przepisu wynika, iż urząd skarbowy powinien dokonać zwrotu w określonym powyżej terminie, pod warunkiem złożenia rozliczenia przez podatnika.

Z kolei w myśl art. 99 ust. 12 w/w ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego. Wprawdzie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają generalnej reguły dotyczącej korekt deklaracji ani co do przesłanek takiej korekty, ani co do sposobu jej dokonywania, to jednak konieczność korekty powstaje w każdym przypadku, gdy kwota odliczenia byłaby niższa lub wyższa od kwoty odliczenia przysługującego podatnikowi, a także w sytuacjach, gdy po wykazaniu odliczenia uległy zmianie czynniki wpływające na prawo lub wielkość odliczenia.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepis art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 8, poz. 60 ze zm.), który stanowi, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast w § 2 art. 81 w/w ustawy ustawodawca postanowił, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W świetle powyższego skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Skorygowanie deklaracji polega na złożeniu deklaracji tego samego rodzaju co deklaracja korygowana, ale o innej treści, przez ten sam podmiot, który złożył deklarację pierwotną. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej. Oznacza to, że bieg terminu na dokonanie zwrotu podatku liczony jest ponownie od dnia złożenia korekty. W innym bowiem przypadku organ podatkowy nie miałby czasu na zapoznanie się z dokumentami i podjęciem decyzji, czy zwrot jest zasadny.

Zauważyć bowiem należy, iż przyjęcie przez ustawodawcę określonego terminu na dokonanie zwrotu wiąże się z faktem złożenia przez podatnika rozliczenia oraz koniecznością sprawdzenia przez organ podatkowy, czy rozliczenie to jest prawidłowe. Podkreślenia wymaga, iż ustawodawca wprost określił w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, że termin zwrotu liczony jest od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Nowa deklaracja jest zatem nowym rozliczeniem danego okresu i od daty jej złożenia można dopiero na nowo liczyć termin zwrotu.

W świetle powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko organu pierwszej instancji jest zgodne z obowiązującym stanem prawnym, zatem podniesione w zażaleniu przez Stronę zarzuty są nieuzasadnione. Jednocześnie należy dodać, iż gdyby przyjąć pierwotny termin jako właściwy dla dokonania zwrotu moglibyśmy mieć do czynienie z sytuacją, w której podatnik składa korektę deklaracji, np. w dniu poprzedzającym termin zwrotu. W takim przypadku organ podatkowy praktycznie pozbawiony zostałby możliwości sprawdzenia przed dokonaniem zwrotu prawidłowości nowej (korygującej) deklaracji.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.