Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-611/12/AK
z 10 września 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-611/12/AK
Data
2012.09.10



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
administrowanie nieruchomością
obsługa księgowa
podmiot zarządzający (zarządca)
wspólnota mieszkaniowa


Istota interpretacji
zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów obsługi księgowej



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów obsługi księgowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów obsługi księgowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 sierpnia 2012 r. Znak IBPBI/2/423-611/12/AK wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 28 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. prowadzi działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami zgodnie z art. 184 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2010 r.. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.). Spółka z o.o. świadczy usługi, których przedmiotem są zapisy zawartych umów cywilno-prawnych (sygnowanych przez Prezesa Zarządu jako licencjonowanego zarządcę nieruchomości) zarówno na rzecz wspólnot mieszkaniowych jak i osób fizycznych, na podstawie art. 184 ust. 3 ww. ustawy. Z tego tytułu Spółka uzyskuje przychody.

Zgodnie z cyt. powyżej ustawą zarządcą nieruchomości może być tylko i wyłącznie osoba fizyczna. W tym wypadku jest to Prezes Zarządu powołany Uchwałą Zgromadzenia Wspólników zgodnie z Kodeksem Spółek Handlowych, posiadający licencję zawodową zarządcy nieruchomości. Jest jedyną stroną zawieranych umów o zarządzanie nieruchomością wspólną ze wspólnotami mieszkaniowymi.

Wspólnota mieszkaniowa podjętą Uchwałą corocznie ustala wysokość wynagrodzenia dla zarządcy nieruchomości. Wynagrodzenie to jest wartością stałą nie podlegającą rozliczeniu po zakończeniu okresu sprawozdawczego przez członków wspólnoty mieszkaniowej, w przeciwieństwie do pozostałych pozycji kosztów wspólnoty, podlegających rozliczeniu zgodnie z zapisem art. 14 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r.(t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.)

Artykuł 185 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nakłada na zarządcę nieruchomości odpowiedzialność m.in. za zapewnienie prawidłowej gospodarki finansowo-księgowej wspólnocie. Na tę okoliczność Spółka z o.o. zatrudnia na umowę o pracę księgową.

Zakres czynności tej osoby obejmuje:

  • prowadzenie księgowości wspólnoty mieszkaniowej,
  • prowadzenie kartotek indywidualnych właścicieli,
  • prowadzenie rozrachunków z podmiotami gospodarczymi współpracującymi ze wspólnotą mieszkaniową,
  • przygotowywanie rocznych rozliczeń do Urzędu Skarbowego (CIT).

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 sierpnia 2012 r. Spółka wyjaśniła, że zgodnie z dyspozycją art. 18 pkt 1 (umowa o sposobie zarządu) Rozdziału 4, Zarząd nieruchomością wspólną ustawy o własności lokali, właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. W tym konkretnym przypadku, sprecyzowanym we wniosku z dnia 17 maja 2012 r. czynności zarządcy nieruchomości wykonuje osoba prawna, czyli Spółka z o.o. reprezentowana przez osobę fizyczną, zgodnie z treścią art. 184 pkt 2 Rozdziału 3. Zarządzanie nieruchomościami ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządcą nieruchomości jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu. Dyspozycja w/w przepisów cytowanej ustawy wykonywana jest w całej rozciągłości, gdyż zarządcą wyszczególnionym w umowie ze wspólnotą jest Prezes Spółki z o.o.

Nie istnieje, zdaniem Wnioskodawcy żadna rozbieżność pomiędzy prawem, a stosowaniem go w Jego pracy. Stanowi o tym szereg przepisów. Wnioskodawca zarządza ponad 30 budynkami wspólnot mieszkaniowych, na rzecz których świadczy również usługi księgowo - finansowe. Na tę okoliczność Spółka z o.o. zatrudnia księgową, której koszty zatrudnienia ponoszą wszystkie wspólnoty mieszkaniowe proporcjonalnie do powierzchni użytkowej obsługiwanych nieruchomości. Równocześnie Spółka z o. o. zatrudnia również drugą księgową świadcząca usługi na rzecz Spółki, której koszty zatrudnienia obciążają Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt obsługi księgowej prowadzonej na rzecz wspólnoty mieszkaniowej przez osobę zatrudnioną przez Spółkę z o.o. powinien stanowić obciążenie wynagrodzenia zarządcy nieruchomości jako koszt uzyskania jego przychodu (stanowisko takie zajmuje wspólnota mieszkaniowa oraz sąd rejonowy) i tym samym pomniejszać podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym (obniżać wartość ustalonego uchwałą wspólnoty mieszkaniowej wynagrodzenia zarządcy)...

Zdaniem Spółki, nie można zaliczać kosztów ponoszonych przez jeden podmiot gospodarczy (w tym przypadku wspólnotę mieszkaniową - ułomną osobę prawną) w ciężar kosztów uzyskania przychodu innego podmiotu gospodarczego (osoby prawnej tj. spółki prawa handlowego z o.o.). Postępowanie takie obniżałoby bowiem podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym osoby prawnej jakim jest Spółka z o.o., kosztami czynności świadczonych na rzecz wspólnoty mieszkaniowej (ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. – t.j. z dnia 09 marca 2011 r.).

Wynagrodzenie zarządcy nieruchomości ustalone w uchwale jest wartością ryczałtową i jako jedyne nie podlega rozliczaniu rocznemu. Natomiast koszt obsługi księgowej winien stanowić odrębna pozycję kosztową sprawozdania finansowego wspólnoty mieszkaniowej, niezależnie od wynagrodzenia zarządcy, bowiem podlega rozliczeniu rocznemu jak pozostałe czynności świadczone na rzecz wspólnoty mieszkaniowej zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm., ostatnia zmiana: Dz. U. z 2004 r. Nr 141 poz.1492)

Przykład 1.

Wynagrodzenie zarządcy pomniejszone o koszty obsługi finansowo-księgowej świadczonej na rzecz wspólnoty mieszkaniowej w skali jednego roku:

Wysokość wynagrodzenia zarządcy - 36 642,36 zł

Koszty zarządcy nieruchomości - 26 312,64 zł

Koszty obsługi finansowo-księgowej - 36 400,08 zł

Podstawa do opodatkowania - 0,00 zł

Wysokość zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych - 0,00 zł.

Wynagrodzenie zarządcy nie obciążone kosztami obsługi finansowo-księgowej świadczonej na rzecz wspólnoty mieszkaniowej w skali jednego roku:

Wysokość wynagrodzenia zarządcy - 36 642,36 zł

Koszty zarządcy nieruchomości - 26 312,64 zł

Podstawa do opodatkowania - 10 329,72 zł

Wysokość zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych 1 963,00 zł.

Zatem jak podniesiono na wstępie, zdaniem Spółki, koszty obsługi finansowo-księgowej winny być osobną pozycją kosztową wspólnoty mieszkaniowej podlegającą rozliczeniu rocznemu, jak to ma miejsce w przypadku innych czynności wykonywanych na jej rzecz, np: koszty związane z przeglądami technicznymi, remontami, utrzymaniem czystości w budynku, dostarczaniem energii elektrycznej i inne koszty eksploatacyjno-remontowe, i nie powinny stanowić obciążenia wynagrodzenie zarządcy. W przeciwnym bowiem przypadku. Spółka będzie miała prawo wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku dochodowego za 5 lat ubiegłych - w podanym tylko powyżej przykładzie jest to kwota 9 815,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż wątpliwości tut. Organu budził fakt, iż z wniosku wynikało, że Wnioskodawca zatrudnia księgową a koszty jej zatrudnienia ponoszą wspólnoty mieszkaniowe. W związku z powyższym tut. Organ wezwał Spółkę do wyjaśnienia m.in. kto zatrudnia i ponosi koszty wynagrodzenia księgowej. W odpowiedzi na wezwanie Spółka wyjaśniła, że to Ona zatrudnia księgową, której koszty zatrudnienia ponoszą wszystkie wspólnoty mieszkaniowe proporcjonalnie do powierzchni użytkowej obsługiwanych nieruchomości.

Zatem tut. Organ jako, że nie jest uprawnionym do modyfikowania stanu faktycznego dokonał oceny stanowiska Spółki przyjmując, iż nie ponosi Ona ww. kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz uzupełniania wniosku wynika, że Wnioskodawca zarządza ponad 30 budynkami wspólnot mieszkaniowych, na rzecz których świadczy również usługi księgowo - finansowe. Na tę okoliczność zatrudnia księgową, której koszty zatrudnienia ponoszą wszystkie wspólnoty mieszkaniowe proporcjonalnie do powierzchni użytkowej obsługiwanych nieruchomości.

Zatem, odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż koszty zatrudnienia księgowej, które ponoszone są przez wszystkie wspólnoty mieszkaniowe nie stanowią kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, bowiem nie zostały przez Niego poniesione.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym, tut. Organ nie odniósł się do kwestii ustalania, czy koszty obsługi księgowej stanowią koszty uzyskania przychodów wspólnot mieszkaniowych oraz do przykładów liczbowych ujętych w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj