P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony, z dnia 20.11.2006r. (data wpływu do Urzędu 20.11.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.: 1)czy dowód KP, bądź potwierdzenie wpłaty na kodowanie (ładowanie) karty parkingowej umożliwiającej korzystanie z odpłatnych miejsc parkingowych w centrum Warszawy, stanowić może podstawę do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów,2)czy bilety kontrolne uzyskane z parkometrów stanowić mogą podstawę do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Spółka, przedstawiając stan faktyczny sprawy, nawiązuje do okresu sprzed kilku lat, w którym to klient, po naładowaniu karty parkingowej na dowolną kwotę otrzymywał od firmy świadczącej usługi parkowania fakturę za tę usługę. Jednocześnie Spółka nie musiała udowadniać wykonania usługi poprzez dołączanie biletów kontrolnych z parkometrów. W chwili obecnej Podatnik, korzystając z usług parkowania, nie może otrzymać faktury, a jedynie notę księgową, w dodatku po 30 dniach od momentu dostarczenia biletów kontrolnych z parkometrów.W związku z powyższym Spółka zwraca się o wyjaśnienie następujących kwestii:1)czy dowód KP, bądź potwierdzenie wpłaty na kodowanie (ładowanie) karty parkingowej umożliwiającej korzystanie z odpłatnych miejsc parkingowych w centrum Warszawy, stanowić może podstawę do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów,2)czy bilety kontrolne uzyskane z parkometrów stanowić mogą podstawę do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki:

Ad. 1. Zdaniem Spółki, dokument KP jest wystarczający do tego, aby stanowił dowód na poniesienie kosztu, gdyż ponosząc koszty, nie ma ona możliwości uzyskania bezpośrednio po dokonaniu opłaty innego dokumentu. Gromadzenie biletów kontrolnych, przyklejanie ich na kartki, podliczanie, przekazywanie do Zarządu Dróg Miejskich i oczekiwanie 30 dni, często kosztuje pracodawcę znacznie więcej niż nominalna wartość biletów kontrolnych. Zdaniem Spółki, jest to opłata, a nie usługa, w związku z czym koszty uzyskania przychodu powstają w zasadzie w momencie jej ponoszenia. Spółka zwraca również uwagę, że KP jest dokumentem imiennym. Dodatkowo, Spółka powołuje się na treść art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że koszty uzyskania przychodu są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Podaje również dla przykładu, iż za parkowanie w listopadzie, czy w grudniu, nota księgowa, stanowiąca potwierdzenie wykonania usług może być wystawiona dopiero w następnym roku obrotowym, często kiedy firma jest już po ostatecznym zamknięciu roku (w sytuacji, gdy rok obrotowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym). W opinii Spółki, przypadek ten przesądza o konieczności zaliczenia KP jako dokumentu wystarczającego do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.Ad.2. Zdaniem Spółki w przypadku niewielkich kwot, w dodatku ponoszonych sporadycznie, można te wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie biletów kontrolnych, gdyż trud poniesiony przez pracownika w celu uzyskania noty księgowej może znacznie przekroczyć wartość nominalną biletów, a i tak nie spełni się art. 15 ust. 4 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl powyższego przepisu, zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu, chyba że został wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 tej ustawy. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od spełnienia następujących warunków: powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika, który zalicza ten wydatek do kosztów, istnienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz właściwego udokumentowania tego wydatku, przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest konkretnych przepisów dotyczących dokumentowania wydatków. Pośrednio kwestię tę reguluje art. 9 ust. 1 w/w ustawy, który zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Odrębnym aktem prawnym, do jakiego odsyła powyższy przepis jest ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 20 ust. 2 informuje, że podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest dowód księgowy stwierdzający fakt dokonania operacji gospodarczej, zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem. W art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, ustawodawca zawarł wymogi, jakim powinien odpowiadać dowód księgowy. Zgodnie z brzmieniem cyt. artykułu dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:- określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,- określenie stron (nazw, adresów) dokonujących operacji gospodarczej,- opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,- datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,- podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składnik aktywów,- stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.Jednocześnie z art. 21 ust. 1a ustawy o rachunkowości wynika, że można zaniechać zamieszczania na dowodzie księgowym danych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 5 i 6, tj. takich jak: podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składnik aktywów oraz faktu stwierdzenia sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpisu osoby odpowiedzialnej za te wskazania. Zgodnie z powyższym, zapis niniejszy ma zastosowanie w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych przy zastosowaniu techniki komputerowej, przy pomocy której pewne operacje księgowe są księgowane automatycznie wg zapisanych w programie algorytmów.Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na istotę dowodów wykonania usług w postępowaniu podatkowym. Stosownie do art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Dowodami w postępowaniu podatkowym, zgodnie z art. 181 ustawy, mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku prawomocnie zakończonego postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, iż ustawodawca nie narzuca żadnych technicznych rozwiązań co do sposobu dokumentowania kosztów, podkreśla natomiast, że prowadzona ewidencja rachunkowa ma zapewnić określenie dochodu i podstawy opodatkowania oraz należnego podatku. Jednocześnie, regulacje ustawy Ordynacja podatkowa nakazują dla ustalenia stanu faktycznego oprzeć się na wszystkich dowodach - oczywiście nie pozostających w sprzeczności z prawem.W zakresie ponoszonych przez Spółkę wydatków, dla zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów, najważniejsze jest, aby spełniały wymagania powyższych przepisów. Wskazane więc jest, za pomocą możliwych dowodów, ustalenie istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkami a przychodami. Niezbędne jest bowiem, aby wydatek zaliczony do kosztów uzyskania przychodów poniesiony był w celu osiągnięcia przychodów. Spółka winna więc dysponować odpowiednimi dowodami, które pozwolą jej zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Samo przedstawienie dowodu w postaci potwierdzenia wpłaty czy biletu z parkometru nie może stanowić jeszcze dowodu na to, że konkretny wydatek ma związek z przychodem i że był to wydatek celowy.Wskazane byłoby posiadanie w/w dokumentów łącznie z innymi dokumentami pozwalającymi na stwierdzenie, że wydatek potwierdzony dowodem wpłaty lub biletem kontrolnym poniesiony został w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz wykazuje związek przyczynowo-skutkowy z uzyskanymi przez Spółkę przychodami. Dopiero posiadanie oprócz dowodu KP lub biletu z parkometru innych dowodów, które mogą wykazać poniesienie danego kosztu w celu osiągnięcia przychodu, uprawnia podatnika do jego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.Biorąc powyższe pod uwagę, udokumentowane w sposób przedstawiony we wniosku wydatki z tytułu opłaty parkingowej potwierdzone jedynie dowodami wpłaty KP lub biletami kontrolnymi z parkometrów, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, nie mogą stanowić podstawy do uznania ich za koszty uzyskania przychodów. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.